مهدی محقق، رئیس سابق انجمن آثار و مفاخر ملی و از دوستان زندهیاد عبدالمحمد آیتی، در گفتوگو با خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، با اشاره به ویژگیهای اخلاقی برجسته این اندیشمند فقید و خدمات وی گفت: دوستی و آشنایی من با زندهیاد آیتی به دوران دانشجویی ما بازمیگردد. زمانی که در سال 1327 به دانشکده معقول و منقول راه پیدا کرده بودم، ایشان را میدیدم و باهم دوست بودیم.
وی ادامه داد: دوستی ما تا به امروز هم ادامه داشت. طی این مدت تنها ویژگیای که از ایشان مکرراً دیدم و هرگاه نام ایشان به ذهنم میرسید، این خصلت به ذهنم متبادر میشد، فروتنی و افتادگی او بود. همین ویژگی هم سبب شده بود تا در کارهای علمی پیشرو باشد. تواضع و اخلاص در کنار تبحر علمی از آیتی چهرهای علمی ساخته بود که توانست آثاری به رشته تحریر دربیاورد که ماندگار شود. به زعم من با از دست دادن آیتی، یکی از ارکان و ستونهای استوار علوم انسانی امروز از دست رفت. آیتی به حق ستونی استوار در تاریخ، ترجمه و دیگر علوم انسانی بود.
رئیس سابق انجمن آثار و مفاخر افزود: اگر از مقام والای علمی استاد آیتی بگذریم و به پایههای اخلاقی و معنوی او بیشتر توجه کنیم، میبینیم که او همچون مولای خود، علی(ع) دنیا را خوب شناخت و از آن به حداقل اکتفا کرد.
محقق در ادامه به ویژگیهای ترجمه زندهیاد آیتی از قرآن کریم و نهجالبلاغه اشاره کرد و یادآور شد: آیتی مترجم زبردستی بود که همین امر باعث شده بود تا ما در روزگار معاصر با ترجمههای خوبی از اشعار و ادبیات عرب به فارسی و بالعکس مواجه باشیم؛ ترجمههایی که هر یک حرف ویژهای برای گفتن دارند. وسعت علمی آیتی در یک دایره نمیگنجید؛ در کارنامه خود آثار متعددی در حوزههای مختلف علوم انسانی از تاریخ تا ترجمه و از ادبیات تا فلسفه میتوان دید. امیدوارم خداوند روح ایشان را قرین رحمت کند. از دست دادن ایشان ضایعه بزرگی برای جامعه علمی ما بود.
انتهای پیام/