روشن است که BBC از بخشهای پرواگاندایی که من در مقاله دیروزم به آن اشاره نمودم، راضی نبود. بنابراین با یک مطلب دیگر به میدان آمد که حاوی قطعاتی بیپروا از داستانپردازیهایی است که دوباره و بدون هیچ مدرکی تکرار میشوند؛ همان مزخرفاتی که دیروز و پریروز به خورد ما داده شد. ولی چیزی که مقالهی «بازرس سازمان ملل آنجلا کین (Angela Kane) از سوریه خواستار تحقیقات در مورد تسلیحات شیمیایی شد» منتشر شده در تاریخ 24/8/2013 انجام میدهد، به اشتراک گذاشتن حسی است که BBC همچنان آرزوی تحقق آنها را دارد؛ این که امپراتور بار دیگر سگهای جنگی خود را، این بار بر پیکر سوریه نحیف و ویران شده باز نماید.
BBC حقیقتاً یک دلال جنگ است. چیزی که واقعاً آزاردهنده است این است که جدا از ادعاهای تک مرجع روسیه (و منابع واجد شرایط خودش)، «روسیه، متحد اصلی سوریه، پیشتر گفت که شواهدی وجود دارد که شورشیان پشت حملات روز چهارشنبه هستند»، دیدگاههای دانشمندان و کارشناسانی که در واشنگتنبلاگز (WashingtonsBlog) جمعآوری شده است، به عنوان مثال: «کارشناسان ادعاهای تسلیحات شیمیایی در سوریه را مورد تردید قرار دادند.» در هیچ کجای آن یافت نمیشود. اینها همه یک فریاد بزرگ برای درخواست جنگ است.
هنوز جمعآوری و ارائهی نظرات و تحلیلهای آگاهانه و قابل اعتماد به جای «باور»، یک ژورنالیسم تمامعیار محسوب میشود؛ با کارشناسان و تحلیلگران رسانه صحبت کن و محض رضای خدا عقل سالم خود را به کار بگیر! BBC همواره در حال استفاده از «کارشناسان» است ولی به نظر نمیرسد بتواند یکی از آنها را هنگامی که به باورهای هیگ حقایقی را اضافه مینماید، بیابد.
چرا باید دولت سوریه درست در همان روزی که بازرسان سازمان ملل وارد این کشور شدند، به صدها تن از مردم، در نزدیکی محل اقامت بازرسان با گاز شیمیایی حمله کند؟ چرا BBC حتی اظهارات ویلیام هیگ (William Hague) را مبنی بر احتمال بسیار ناچیز زدن این «گل به خودی» توسط دولت سوریه و انجام چنین کار احمقانهای، در نظر نمیگیرد؟
درعوض BBC دوباره آن بخش از اظهارات هیگ را مبنی بر خشونت فراوان رژیم اسد و به تبع آن احمق بودن رژیم را پوشش داد - همه میدانند که وحشی بودن و احمق بودن در پی هم خواهند آمد – که این کار چیزی شبیه دعوت امپراتور است برای پایان دادن به ماجرایی که او از طریق جانشینانش آغاز کرده بود. آن هم با قتل صدها تن از شهروندان خود که به مثابه امضاء حکم مرگ خود میباشد. این به طور کامل یک آتش رایشستاگ دیگر است!
من دوباره به همان نکته میپردازم که پوشش خبری BBC از وقایع سوریه در واقع پروپاگاندای جنگی برای حکومت است؛ حکومتی که به نظر میرسد مصمم به کشتن تعداد بیشتری از «مسلمانان خاورمیانهای» است بلکه بتواند بر اساس نسخهی غربی، «تمدن بخشی» بیشتری به سوریه که خود مهد تمدن است، انجام دهد. این واقعاً منزجر کننده است و همچنین فکر کردن به این که ما در حال پرداخت هزینههای آن هستیم:در عین حال، ایالات متحده آمریکا با افزایش فشار برای مداخله روبرو است.
«فشار برای مداخله» از چه جایی، به جز BBC ، وارد میشود؟ خب، فرانسهای هم وجود دارد، که فقط به خاطر مشتاق بودن به قتل مردمان دیگر، همان طور که بریتانیاییها این گونه هستند، خود را درگیر میکنند و البته مجموعهای از جناح راستیهای روانی به اصطلاح لیبرال BBC هم وجود دارد.
وزیر امور خارجه فرانسه لورن فابیوس (Laurent Fabius) روز شنبه گفت که «تمام اطلاعات موجود ما به طور همگرایی نشان میدهند که یک قتلعام شیمیایی درنزدیکی دمشق صورت پذیرفته است و [دولت بشار اسد] مسئول آن است».
برگردیم به مطلب مارک ماردل (Mark Mardell) در 22 آگست، «خط قرمز پررنگ آمریکا در مورد سوریه»، ماردل اجازه میدهد خوانندگان نظر او و اربابش را بدانند. او این گونه میگوید که جنگ، جنگ، جنگ به جای حرف، حرف، حرف: هنگامی که خشم اخلاقی به شکلی بسیار قوی رشد میکنند، امکان دارد یک نقطه عطف پدید آید.
ماردل به «خشم اخلاقی» چه کسی اشاره دارد؟ خودش؟ یا BBC؟ خیلی نفرتانگیز است ولی بدتر از این هم وجود دارد. در همان بخش، ما نکته و خبر ویژه در مورد پیشبینی جنگ را دریافت میکنیم (اشتها برانگیز است ولی این با دستهای از علوفهی خشم اخلاقی فروکش میکند!):من مطمئن هستم که برنامههایی برای استفاده محتاطانه از نیروهای ویژه جهت ایمنسازی تسلیحات شیمیایی در جریان است. ولی روشن نیست که چه چیزی به مثابه جرقه آغاز آن خواهد بود.
ماردل تاکنون محتاط بوده است. ماردل طوری مینویسد که انگار خود اوست که درگیر برنامهریزی برای حمله است (که در نوعی گمراه و غلط، او واقعا هم درگیر این برنامهریزی هست) و فقط هنوز تمام منابع خود را گرد هم نیاورده است. و بار دیگر، اوباما یک دیوانهی گنگ است که قصد دارد از طریق فرایندی خستهکننده و وقتگیر، خرابیهایی راکه قرار است به بار بیاورد، «قانونی» جلوه دهد (او به سختی نفس نفس میزند):در هر صورت آقای اوباما به احتمال فراوان اصرار دارد که از طریقی که به طور کامل مطابق مسیر سازمان ملل است، حداکثر پشتیبانی ممکن را از هر اقدامی به دست آورد که این بدان معنی است که او حداقل منتظر گزارش بازرسان در مورد حوادث اخیر خواهد ماند.
سپس در انتهای مقالهی امروز در مورد بازدید سازمان ملل کین (Kane)، ما مطالب زیر را، با اکراه از سوی او میخوانیم:وزارت خارجه روسیه بیان کرد که مسکو از رییسجمهور خواست تا با بازرسان سازمان ملل همکاری نماید ولی در مورد تمایل مخالفان را برای فراهم آوردن دسترسی ایمن و مطمئن مأموریت [سازمان ملل] به محل حادثه ابراز تردید نمود.
همچنین گفته شد که شواهدی وجود دارد که «این اقدام جنایتکارانه به روشنی تحریکآمیز» بود؛ شواهدی که به گزارشهای بیاساس موجود در اینترنت اشاره داشت که شامل ادعاهایی بود که از ساعتها قبل از وقوع حملات آماده شده بود.
جالب است که چگونه گزارشهای موجود در اینترنت در برابر ارتفاع «باور» BBC از واقعیت، «بیاساس» خوانده میشوند. ولی مطمئن باشید که BBC با سرمایه های میلیاردی به این زودیها چنین «گزارشهای بیاساسی» را بررسی نخواهد نمود.
آیا ما قصد داریم به اشخاصی مانند مارک ماردل و افراد خونخوارش اجازه دهیم که بروند و دوباره جنگی را علیه افراد بیگناه به پا کنند؟ سرنوشت میلیونها نفر به طور جدی به اتاقهای تحریریه رسانههای بزرگ بستگی دارد و اگر آنها فریادی از سر شعف و تأیید سر دهند، ما دوباره مشغول راهاندازی جنگ علیه افراد بیدفاع خواهیم بود.
ویلیام باولز (William Bowles) – گلوبال ریسرچ/ ترجمه از: حسین کمیلیان
انتهای پیام/