علی نعمت چهاردولی در گفتوگو با خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم به نشست مشترک اخیر آخوندی با تشکلهای حرفهای حمل ونقل اشاره کرد و افزود: بدون داشتن «برنامه جامع حملونقل" نمی توان درحوزه برنامه شهرسازی واسکان جمعیت، طرح های جامع کالبدی وتوسعه شهری تصمیمگیری و برنامه ریزی کرد این درحالی است که همزمان بدون داشتن برنامه جامع شهرسازی نیز نمی توان برای برنامه توسعه شبکه حمل ونقل کشور سیاست گذاری کرد.
با اشاره به اینکه نگرش همزمان به سیاستگذاری های شهرسازی و توسعه حملو نقل از جمله الزامات اجرای طرحهای آمایش سرزمین است، تصریح کرد: در دولت دهم یک شرکت داخلی با مشارکت شرکتی فرانسوی برای تدوین طرح جامع حمل ونقل اقدام کرد، اما در حال حاضر سرنوشت این طرح نامعلوم است، براین اساس انتظار میرود وزیر راه و شهرسازی پیگیری های لازم در این زمینه را انجام دهد.
وی خاطرنشان کرد: ایران کشوری است که از نظر توپوگرافی منطقه ای دارای ترکیب جغرافیایی متنوعی است، بنابراین سرمایه گذاری حمل و نقل درکشورما باید با محاسبه هزینه و فایده همراه باشد.
عضو کمیسیون عمران مجلس در اینباره به مثالی اشاره کرد و افزود: به عنوان نمونه سرمایهگذاری که اعتبار مشخصی دارد اگر بخواهد آن را در توسعه شبکه حمل و نقل شامل ریلی،جاده ای ،هوایی و.. سرمایه گذاری کند باید سناریوهای مختلفی را در نظر بگیرد به طوری که این بودجه بین حمل و نقل جاده ای ،ریلی و هوایی تقسیم شود.با توجه به نیازهای استراتژیک،امنیت و رفاهی اولویت بندی سرمایه گذاری در این بخش باید با در نظرگرفتن این ملاحظات باشد. با این رویکرد بدون داشتن برنامه جامع حمل و نقل امکان تصمیم گیری برای توسعه حمل ونقل غیرممکن است.
چهاردولی تصریح کرد: یا اینکه درمناطق صعب العبور کوهستانی اولویت توسعه شبکه حمل ونقل با توسعه خطوط هوایی است، این در شرایطی است که در مناطقی که بخش عمدهای توپوگرافی منطقه را دشت تشکیل می دهد، به جای توسعه حمل ونقل هوایی می توان با صرف هزینه کمتر از طریق حمل و نقل جاده ای و ریلی نسبت به توسعه شبکه های حمل و نقل اقدام کرد.
عضو کمیسیون عمران مجلس تاکید کرد: مدیریت این موارد و تصمیم گیری درباره نحوه سرمایه گذاری و نیز اولویت های انتخاب خطوط حمل و نقل برای مناطق مختلف نیاز به برنامه جامع حمل و نقل کشور می خواهد و بدون چنین برنامه ای هیچ مرجعی بالا دستی برای تصمیم گیری نخواهیم داشت.
انتهای پیام/