اکبر صحرایی، نویسنده مجموعه «دار و دسته دارعلی»، در گفتوگو با خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، از انتشار چهارمین جلد از این مجموعه خبر داد و گفت: تاکنون سه جلد از مجموعه «دار و دسته دارعلی» نوشته و منتشر شده است. این اثر که در قالب طنر به رشته تحریر درآمده، حوادثی از روزهای دفاع مقدس را بیان میکند. قرار است چهارمین جلد از این مجموعه نیز منتشر شود. هماکنون نگارش این کتاب در نیمه راه است و پیشبینی میشود که تا پایان سال به اتمام برسد.
وی به موضوع اثر اشاره کرد و ادامه داد: در این اثر به اسارت رفتن دارعلی میپردازم. داستان از مجروح شدن دارعلی شروع میشود و در ادامه اسیر میشود. در این جلد 20 داستان از به اسارت رفتن دارعلی نقل میشود. اولینبار که این اثر را مینوشتم فکر نمیکردم که به یک کار چند جلدی مبدل شود، اما بعد از انتشار اولین مجموعه این کتاب با استقبال خوب از طرف مخاطبان مواجه شد؛ به همین خاطر فکر نمیکنم که چهارمین جلد آخرین جلد این مجموعه باشد.
صحرایی افزود: «دار و دسته دارعلی» ادامه اثر «خمپاره خوابآلود» بود که 10 سال پیش به صورت یک داستان کوتاه منتشر شد. روزی تصمیم گرفتم که این کتاب را توسعه دهم و با استفاده از تجربیات خودم در جبهه و کتابهای مختلفی که فرهنگ جبهه را به تصویر کشیدهاند، این داستان کوتاه را به داستانی بلند تبدیل کنم، اما این اثر تبدیل به یک مجموعه شد. براساس هر داستان شخصیتهایی خلق شد تا یک مجموعه شکل گرفت.
نویسنده کتاب «دار و دسته دارعلی» گفت: محوریت این داستانها را شخصی به نام «دارعلی» تشکیل میدهد که در یک دسته با دوستانش در جبهه هستند. دارعلی شخصیت واقعی و حقیقی دارد. من ایشان را در جبهه دیدهام، طنازی ایشان را خودم تجربه کردهام و براساس همین شخصیت، این اثر را با حضور دیگر شخصیتها پرورش دادم. امیدوارم اثر ادامهدار باشد و به همین چند جلد محدود نشود. به نظرم میرسد که کتاب بتواند حرفی برای سالهای بعد از جنگ هم داشته باشد که در این صورت دارعلی به روز میشود.
وی در ادامه به شیوه نگارش اثر اشاره و تصریح کرد: برای نوشتن این کتاب به بیشتر آثار طنزی که در زبان فارسی، انگلیسی و عربی نوشته شده بود، مراجعه کردم تا بتوانم یک سبک جدید در حوزه داستاننویسی طنز داشته باشم و ظرایف این حوزه را کشف کنم. در این راستا عمده کتابهای طنز از «چرند و پرند» و آثار عبید زاکانی گرفته تا «دنکیشوت» و «کشکول» ملانصرالدین و آثار عمران صلاحی را مطالعه کردم. به نظرم میرسد که شخصیت دارعلی در میان آثار طنز بیشتر شبیه شخصیت «شواک» در کتاب «شواک سرباز سادهدل» است.
صحرایی با بیان اینکه جنگ گنجی است که باید هر نویسنده بهرهای از آن را دریابد و دُریابد، گفت: این کتاب حاصل دستنوشتههای من حدود 20 سال پیش در جبهه است، زمانی که با دارعلی در یک دسته در جبهه بودیم. حال بعد از این همه سال همین دستنوشتهها محصول نگارش یک کتاب در این حوزه قرار گرفته است. این نشان میدهد که جنگ قابلیت این را دارد که برای هر نویسنده حداقل تبدیل به یک کتاب شود، اما اینکه چرا نویسندگان ما به تمام زوایای آن از منظرهای مختلف نپرداختهاند، خود جای پرسش است.
این نویسنده یادآور شد: متأسفانه استفاده از طنز در آثار دفاع مقدس نزدیک به صفر است. این موضوع در آثار ادبیات این حوزه خیلی کمتر از دیگر حوزههای هنری است. به غیر از داوود امیریان، تنها جرقههایی در این عرصه کار شده است، این در حالی است که این حوزه هم برای مخاطب جذاب است و هم نسل امروز را با ادبیات دفاع مقدس آشتی میدهد.
صحرایی با بیان اینکه بسیاری از آثار طنزی که در حوزه دفاع مقدس نوشته شده، ذهنیت مخاطب را به سمت کلیشه و طنز سخیف پیش میبرد، افزود: جنگ و مبارزه با مهاجم بخشی از جبهه بوده است، عمده فرهنگ جبهه در این خلاصه نمیشود؛ بلکه میتوان از گوشهگوشه جنگ و از لحظات مختلف آن، موضوعات نابی را کشف کرد و به عنوان یک ثر ادبی نوشت، اما نویسندگان ما به ویژه طنزپردازان تنها به موضوعات کلیشهای توجه می کنند و از دیگر موضوعات غافلاند.
انتهای پیام/