به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم،هاتف علیمردانی کارگردان درخصوص کارهای قبلی اش گفت: من سال ها کار کودک انجام دادم و در این زمینه کتاب نوشتم اما چون سینمای کودک از پایه مشکل دارد، ادامه فعالیت برایم سخت بود و به همین دلیل بعد از دو فیلم تصمیم گرفتم«به خاطر پونه» را بسازم.
علیمردانی درباره«به خاطرپونه» عنوان کرد: اعتیاد مشکلی است که طی این سال ها به شدت تغییر کرده و خسارات جبران ناپذیری را به خانواده ها وارد می کند و به همین دلیل ترغیب به ساخت فیلم در این خصوص شدم.
وی در خصوص پایان خاص فیلم اظهارکرد: ما خط قرمزها را در سینما پذیرفتیم اما کار فیلمساز بیان مشکلات و انعکاس واقعیت است. من به چالش پیرامون پایان فیلم احتیاج داشتم و حتی در جشنواره فجر هم پایان خاص را نداشتیم. می خواستیم بگوییم طبیعی است که مرد معتادی که همسرش کنارش احساس امنیت نمی کند، باید وی را رها کند و برود. اگر این داستان را برعکس کنیم هیچ مردی این شرایط را کنار یک زن نمی پذیرد. خیانت رابطه با دو نفر در یک زمان است اما ترک کردن یک نفر و رفتن به سمت یک نفر دیگر بعد از پایان رابطه به نظرم خیانت نیست.
علیمردانی افزود: افراد بسیاری هستند که با طلاق عاطفی به اجبار کنار مردان خودشان زندگی می کنند. به نظرم جسارت پایان دادن و رفتن به زندگی دیگر را آموزش دهیم و بگوییم در یک قسمت هایی می شود این وضعیت را رها کرد و رفت. به نظرم پونه دیگر راهکاری به جز رفتن ندارد. سعی کردم پازل ها را طور بچینم که خیانت را نشان ندهد.
وی ادامه داد: پونه دروغ های ریز زیاد می گوید و این تنها مشکل اوست. می خواستم اختیار یک زن و تفاوت های فرهنگی و قومیتی در ایران را نشان دهم. باید آموزش دهند که با تفاوت قومیتی چطور باید زندگی کنند. مطمئنا یک خانواده سنتی با یک خانواده مدرن با مشکل روبرو می شود.
شهرام خرازی ها منتقد در خصوص«به خاطر پونه» گفت: به نظرم این فیلم نه خیلی خوب و نه خیلی بد و یک فیلم متوسط رو به خوب است. نکته مهم اینکه یک فیلم ایرانی با فضای ایرانی است. در سال های اخیر فیلم ها غرب زده هستند. فکر می کنم فیلمنامه نویس به شدت خودسانسور است و بسیار محتاط عمل می کند. ما فیلم هایی درباره خیانت و یا اعتیاد داریم که با جسارت بیشتری مسأله را مطرح کردند و پروانه نمایش هم گرفتند.
این منتقد یادآور شد: این فیلم مسائلی مثل شک،اعتیاد و مهارت های زندگی میان زن و شوهر را مطرح می کند. اعتیاد در قسمت هایی برجسته و در قسمت های دیگر به پس زمینه می رود اما در مجموع حاصل نسبتا رضایت بخشی دارد. مجید بیمار روانی و بدبین شدید نیست یعنی تا مرز بیمارگونگی می رود اما به آن نمی رسد و بیشتر شک فرهنگی است. نوع مصرف مواد آن قدر نیست که بخواهد این شرایط را ایجاد کند و یک شک گذراست. به نظر می رسد که زن برای بهتر شدن زندگی تلاش نمی کند و این به مهارت های زندگی باز می گردد.
مهدی جعفری مدیر فیلمبرداری درباره«به خاطر پونه» گفت: اجرای کار از این لحاظ سخت بود که کارگردان دوست داشت شکست زمانی داشتیم و باید یک مسائلی حفظ می شد تا در پایان فیلمبرداری به نتایج خوب برسیم. اگر این ژانر از فیلم های اجتماعی به سمت مستند گونگی و دوربین روی دست برود،فضاها واقعی تر می شد. باید همه چیز در اختیار درام باشد و چیزی به چشم نیاید. شاید به عنوان فیلمبردار برایمان سخت باشد که فیلم طبیعی دربیاید و چیزی از عناصر فیلم به چشم نیاید اما معمولا باید همه چیز با حفظ اصول باید در خدمت پنهان شدن پشت یک داستان باشد.
مدیرفیلمبرداری ادامه داد: فیلم چون حالت رفت و برگشت دارد و روایتش خطی نیست، باید رفرنس ها و فضاسازی هایی داشته باشد. این باعث می شد که زمان ورود به صحنه گول بخوریم و بعد متوجه شویم که این صحنه آن چیزی نیست که قبلا می دیدیم.
افشین راد بازیگر«به خاطرپونه» توضیح داد: این اولین تجربه بازیگری من بود و به یکباره تصمیم گرفته شد که در این فیلم بازی کنم و قرار شد در دورخوانی نقش حمید را تمرین کنم و نقش را پذیرفتم. مقابل آقای اصلانی دلهره و استرس داشتم. فیلمنامه را خیلی دوست داشتم. دقت آقای علیمردانی در انتخاب نقش های کوچک در فیلم جدیدشان«مردن به وقت شهریور» بسیار قابل توجه است.
شهرام خرازی ها در پایان گفت: آقای راد بسیار خوب و مسلط بازی کردند و اصلا به نظر نمی آید که تجربه اول بازی اوست و باورپذیر بود. نقش های فرعی این فیلم بیش از نقش های اصلی به چشم می آیند و طبیعی بازی می کنند.البته چون به جز بازی خوب از بازیگران اصلی انتظار نداریم، به همین دلیل بازی خوب بازیگران فرعی به چشم می آید. ظاهرا نقش های فرعی پیش پا افتاده هستند اما در این فیلم فرعی ها بهتر از بازیگران اصلی بودند.
انتهای پیام/