به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم، فاز 11 پارس جنوبی که از نظر موقعیت مکانی فاز مرزی این میدان مشترک محسوب می شود به جای اولویت در توسعه، در آخرین ردیف صف توسعه در ایران جای گرفته است. در واقع به نظر می رسد مدیران نفتی ما از نزدیک ترین فازها به ساحل شروع کردند تا به فازهای مرزی و پرفشار برسند.
توسعه فاز 11 پارس جنوبی که اولین بار در سال 79 با امضای قراردادی کلید خورد در طی 13 سال گذشته شاهد انعقاد قراردادهای متعددی با کشورهایی از غرب اروپا تا شرق آسیا بود اما هیچ کدام از این قراردادها موجب ایجاد درصدی پیشرفت در این بخش از میدان مشترک پارس جنوبی نشد.
در آخرین قرارداد به امضا رسیده در این فاز، بیست و سوم مردادماه سال جاری قراردادی با شرکت ایرانی پتروپارس به امضا رسید تا ظرف مدت 52 ماه، ساخت و نصب دو سکوی سرچاهی (پایه و عرشه) و حفر 12 حلقه چاه در هر سکوی سرچاهی در دستور کار قرار گرفته و دو خط لوله 32 اینج هر یک به طول حدود 135 کیلومتر جهت انتقال گاز به خشکی ساخته شود.
هم اکنون دو ماه از این مدت 52 ماهه گذشته و در مکان فاز 11 پارس جنوبی، تغییری در چیدمان گذشته ایجاد نشده است. شکستن طلسم توسعه این فاز مرزی پارس جنوبی در ماههای پیش رو به دست مهندسان ایرانی پس از عدم موفقیت کشورهای اروپایی و آسیایی، 56 میلیون مترمکعب به تولید روزانه گاز کشور اضافه خواهد کرد.
انتهای پیام/