به گزارش خبرگزاری تسنیم از قم، نعمتالله صفری در پنجمین نشست آئینه پژوهش که با موضوع روششناسی تاریخی در تحلیل علائم ظهور در مرکز تخصصی مهدویت قم برگزار شد، اظهار کرد: بحث علائم ظهور از جهات مختلف مانند برد اجتماعی و تبلیغاتی و تاثیرات بر روی روحیه شیعیان، دارای اهمیت است.
وی رویکرد کلامی را مهمترین رویکرد در بحث علائم ظهور دانست و افزود: در کلام این موضوع که علائم ظهور از لوازم مهدویت بوده یا اینکه ملحقات مهدویت است، بسیار جای بحث دارد.
استاد حوزه علمیه قم با بیان اینکه خود امام معجزه و نورانیت است گفت: باید توجه داشت که آیا خود این بحث ها با علائم ظهور سازگاری دارد یا نه، می توان از علائم ظهور که بسیار فراوان هستند به مواردی مانند اینکه آیا قبیله کنده به خراسان رفته یا قسطنتنیه فتح شده یا اینکه بنی عباس به طور کامل منقرض شده اند اشاره کرد که خود این موارد در کلام باید بحث شود.
وی تصریح کرد: نکته ای که برای ما وجود دارد این بوده که خود متکلمان به طور کامل این موضوع را به مهدویت مربوط ندانسته اند و رویکرد دیگری که می توان به این بحث داشت، رویکرد حدیثی است.
صفری با اشاره به بیان علائم ظهور در احادیث و روایات ائمه اطهار (ع) خاطرنشان کرد: علائم ظهوری که ما امروز در دست داریم از احادیث پیامبر و ائمه(ع) استخراج شده و رویکرد دوم در این بحث همان رویکرد تاریخی است که جای بحث دارد.
وی تاکید کرد: کتاب عصر ظهور یکی از کتابهایی بوده که در این زمینه پیشگام است و نویسنده این کتاب سعی کرده که برخی از علائم را منطبق بر اتفاقات اخیر نشان دهد.
استاد حوزه علمیه قم در رابطه با بایسته های روش تاریخی در بررسی علائم ظهور گفت: قدیمی ترین مفهومی که در عرف جامعه مسلمانان در بحث ظهور قرار دارد واژه ملاحم است که به معنای جنگ شدیدی است که گوشت ها پاره پاره می شوند.
صفری افزود: تعداد زیادی از احادیثی که ما به عنوان علائم ظهور می شناسیم با این عنوان مطرح نشده اند و با عنوان حوادث و اتفاقاتی که قبل از ظهور اتفاق می افتد، مطرح شده است.
استاد حوزه و دانشگاه با اشاره به منابع شیعه در رابطه با بحث علائم ظهور خاطرنشان کرد: اگر تصور شود که تمامی منابع شیعه در زمینه علائم ظهور به طور کامل تصفیه شده، اشتباه است و باید توجه داشت که به استثنای کتب اربعه شیعه دیگر منابع ما به طور کامل تصفیه نشده اند.
انتهای پیام/ آ