به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، برنامه «افق» شبکه رادیویی قرآن با موضوع آموزش قرآن در موضوعات، سنین و روشهای مختلف، آسیبها، چالشها، موفقیتها و ناکامیهایی که پس از انقلاب اسلامی مد نظر بوده را مورد بررسی قرار داد. این برنامه با نظریات رضا نباتی، سیدمهدی سیف اساتید برجسته قرآن کریم، محمدحسین بهبودی، مدیر امور استانها و مؤسسات مردمی سازمان دارالقرآن الکریم و محمد بنیادی مدیرکل قرآن، نماز و عترت وزارت آموزش و پرورش برگزار شد.
نباتی، مؤلف کتابهای درسی آموزش قرآن دانشآموزان، پیرامون ضرورت آموزش قرآن در عصر فعلی گفت: در حوزه آموزش قرآن فعالیتهای وسیعی صورت گرفته، اما در حوزه نظریهپردازی و تعاریف اتفاقات کمتری افتاده است. یکی از دغدغههای ما این است که عموم فعالان قرآنی از این منظر به آموزش نپرداختهاند. مثلا ما در تعریف آموزش میگوییم فرایندی برای یادگیری که دارای ویژگیهای خاصی است که اگر این ویژگیها را بدانیم بسیاری از آموزشها در این حیطه نباید به حساب آورده شود. «تغییرات نسبتا پایدار که بر حسب تکرار در طول زمان اتفاق میافتد» این تعریف جامعترین تعریف «یادگیری» است. اگر از این منظر به رشتههای مختلف تجوید، روخوانی، روانخوانی و... نگاه کنیم درمییابیم به کرسی بررسی و تحلیل آموزش قرآن در این حوزه نیازمند هستیم.
وی ادامه داد: گاهی به مسالهای در این حوزه آنچنان اهتمام میشود که برنامههای پایهای نادیده گرفته میشود، برنامهها به شکل مرتب و منسجمی پیگیری نمیشود. در حوزه آموزش رشتههای دیگر این مورد . این بینظمی اتفاق نمیافتد و یا کمتر درگیر این بینظمی میشود. ما نظریات مشخصی نداریم هر کس هرطور میخواهد با موضوع آموزش برخورد کرده است. جایگاه مشخصی برای مدیریت، آموزش و ترویج قرآن نداریم. وجه غالبی که تصمیمگیری میکند مدیریت است. فردی که به عنوان مدیر تصمیم میگیرد بدون کارشناسی و مدیریت تصمیم میگیرد و برنامه ارائه میکند.
این استاد قرآن کریم در پاسخ به این سوال که چه معدلی به آموزش قرآن در کشور قائل است؟ گفت: باید بدانیم از چه منظری به آموزش قرآن نگاه میکنیم گاهی از نگاه برنامهریزی و گاهی از نگاه اجرایی این مساله بررسی میشود. آموزش و پرورش در بسیاری از مسائل پیشرو است و حرفهای بسیاری برای گفتن دارد. اما جمعاً نمره خیلی خوبی در حوزه آموزش قرآن کریم نمیگیرد.
نباتی پیرامون محورهای مهم در آموزش توضیح داد: در جامعه فعلی ما مؤسسات مختلف ما مشغول کارهای مختلف قرآنی هستند. با کمی دقت میبینیم چقدر این مؤسسات همپوشانی و موازی کاری داشته و مغایر اصول اساسی قرآنی هستند. از طرفی دیگر اینکه فعالیتهای بسیاری روی زمین مانده است. آموزش نیروی انسانی، نظارت بر حسن اجرای آموزش، مورد غفلت واقع شده است. آموزش کمی علیه آموزش کیفی واقع شده است. راهکار این است که بحث مدیریت ما اشکالزدایی شود بسیاری از مدیران قرآنی تدریس نمیکنند و ملاحظهکاری ندارند بلکه به اعمال سلیقه میپردازند. گاهی برخی طرحها با مخالفت تمام کارشناسان باز هم اجرا میشود.
وی در پایان گفت: چرا اهداف آموزش عمومی قرآن بعد از این همه مدت به تصویب نرسیده است طبق کدام اهداف مصوب اعتبارات تخصیص مییابد؟ الان باید این اهداف مصوب شده باشد. اهداف باید به تصویب برسد مؤسسات و ارگانها طرحهای خود را ارائه کنند تا طبق آنها اعتبار تخصیص یابد. معلم، ارزشیابی، نظارت، محتوا در آموزش دچار اشکال است. هر چقدر روی معلمها سرمایهگذاری کردهایم به میزان آن نتیجه میگیریم. دانشآموزان زمینه یادگیری و استعداد بسیاری دارند اما چون معلمها را به خوبی تجهیز نکردیم این دانش آموزان با اختلال آموزشی رو به رو میشوند.
انتهای پیام/