چرا شعار "مرگ بر آمریکا" همچنان زنده است؟
خبرگزاری تسنیم: برخی شعارها تنها یک روز عمر می‌کنند و برخی تا سالیان سال با مردم و در ذهن آنان می‌مانند. شعار مرگ بر آمریکا به این دلیل در جامعه ایرانی هنوز زنده است که دشمنی‌های آمریکا با ایران و مردم ایران نیز هنوز زنده است.
به گزارش خبرنگار سیاسی خبرگزاری تسنیم، شعارها قدرتمندند و نشانی از قدرت اکثریت در برابر اقلیتی هستند که نمی‌خواهد به خواسته‌های اکثرت تن در دهد؛ شعارهایی که مردم کشورهای مختلف برای موقعیت‌های مختلف طراحی می‌کنند؛ شعارهایی که برای راهپیمایی‌ها و اعتراضات به‌یک‌باره به ذهن می‌آیند و در تاریخ جاودان می‌شوند، هرکدام بخشی از تاریخ و نشان‌دهنده احساسات عمومی در آن برهه زمانی خاص از آن کشور است.
زمانی که مردم آمریکا در اعتراض به جنگ خونین و بی‌نتیجه کشورشان با ویتنام در خیابان‌های واشنگتن راهپیمایی می‌کردند، شعار می‌دادند :«جهنم نه! ما نمی‌رویم» و زمانی هم که در اعتراض به کنوانسیون سال 1968 حزب دموکرات به خیابان‌های شیکاگو ریختند، به دموکراسی‌ای که قرار بود با رفتار دیکتاتور‌مآبانه دو حزب دموکرات و جمهوری‌خواه به وجود بیاید، اعتراض کردند و شعار دادند: «دنیا دارد ما را تماشا می‌کند». زمانی هم بود که اکثریت خاموش و آسیب‌دیده آمریکایی از اوضاع اقتصادی در جنبش تسخیر وال‌استریت در خیابان‌های نیویورک و نزدیک بازار بورس وال‌استریت فریاد می‌زدند: «خیابان مال کیست، خیابان مال ماست» و شعار می‌دادند: «ما 99 درصد هستیم» و بدین ترتیب با همین شعارها اعتراضات خود را تاریخی کردند.
این شعارها، نشان‌دهنده روحیه مردم در برهه‌ای تاریخی هستند؛ درست مثل شعارهای مردم ایران در زمان سقوط نظام شاهنشاهی طاغوت و یا شعار «مرگ بر آمریکا» در روز تاریخی تسخیر سفارت آمریکا در تهران. گاهی اوقات شعارها از عمق تاریخ دوباره زنده می‌شوند. مردم آمریکا در اوج جنبش وال‌استریت برای یادآوری خاطرات خوش همبستگی‌شان در زمان‌های قدیم باز هم شعار می‌دادند: «دنیا دارد ما را تماشا می‌کند» و در زمان اعتراض به جنگ آمریکا در عراق نیز مردم آمریکا بار دیگر شعار سر می‌دادند :«جهنم نه! ما نمی‌رویم». در ایران نیز مردم هرسال برای یادآوری همبستگی خود در سالهای اول انقلاب، با شرکت در راهپیمایی روز 13 آبان شعار می‌دهند: «مرگ بر آمریکا».
از نظر جامعه‌شناسی شاید شعارها هم تاریخ تولید و انقضا داشته باشند اما از لحاظ خاطرات و احساسات تاریخی مردم، شاید نتوان برای بسیاری از شعارها تاریخ مصرف گذاشت.
ایران این روزها اما نوع جدیدی از برخورد با شعارهای مردمی را تجربه می‌کند و آن اصرار به حذف این شعارها توسط عده‌ای است که البته دلیل متقنی هم برای اصرار خود ندارند. شعار «مرگ بر آمریکا» هم نمایان‌کننده احساسات عمومی مردم ایران در زمان اشغال لانه جاسوسی سابق آمریکا بود و اگر این شعار تا امروز زنده و پرهیجان همچنان در فضای سیاسی کشور وجود دارد، به این دلیل است که آن احساسات قدیمی همچنان بنا بر دلایلی که به نحوه برخورد آمریکا بازمی‌گردد، در درونشان زنده است.
اگر دلایل و منطق اراده عمومی برای ادامه دادن به استفاده از شعاری را منطق اصلی در این زمینه بدانیم، باید به بررسی دلایلی بپردازیم که از سال 58 تاکنون همواره در ذهن مردم ایران وجود داشته و باعث شده شعار مرگ بر آمریکا را هرسال دوباره و دوباره احیا کنند و البته باید این سؤال را هم مطرح کرد که کسانی که به‌دنبال از بین بردن این شعار به‌صورت دستوری هستند، چه دلایل و شواهدی برای بی‌اثر بودن این شعار یافته‌اند و چه تغییراتی در شرایط و ارتباطات بین دو کشور را مشاهده کرده‌اند که چنین خواسته‌ای را علناً در رسانه‌ها مطرح می‌کنند.
*چرا مردم ایران «مرگ بر آمریکا » می‌گویند؟
شعار مرگ بر آمریکا از سال 58 و در زمان تسخیر سفارت آمریکا به تجمعات مردمی راه پیدا کرد. مردم در آن زمان از دشمنی‌ها، ایستادگی‌‌ها و مداخلات هرروزه ایالات متحده در مسیر انقلاب اسلامی که خواسته اکثریت جامعه ایرانی بود، به ستوه آمده بودند. در میان این دخالت‌ها، دعوت شاه مخلوع ایران به آمریکا به‌بهانه درمان، واکنش تند حضرت امام خمینی(ره) را در پی داشت. هنوز آب‌ها از آسیاب نیفتاده بود که مغرب روز عید قربان (دهم آبان 58) آیت‌الله قاضی امام جمعه تبریز که دو هفته قبل جلوی وابستگان به آمریکا در تبریز ایستاده و شورش مسلحانه آنان و تسخیر استانداری و صدا و سیمای این استان را با شکست مواجه کرده بود، توسط گروهک تروریستی فرقان که نوک حمله گروه‌های ضدانقلاب بود، غریبانه ترور شد. در کنار این نیز عوامل آمریکا در کردستان 70 تن از ارتشیان غیور را در کمینی در جاده سردشت به شهادت رسانده بودند.
دانشجویان پس از این اقدامات آمریکا، جایی را برای تلافی، بهتر از لانه جاسوسی سابق آمریکا سراغ نداشتند. به همین دلیل ساعت 10:30 دقیقه صبح روز 13 آبان، دانشجویان دانشگاه‌های تهران، پلی‌تکنیک و... مقابل سفارت تجمع کردند و سپس به داخل سفارت رفتند و ماجرای تاریخی تسخیر سفارت را به راه انداختند.
به گزارش تسنیم، اگر برخی در دستگاه اجرایی کشور امروز خواهان حذف شعار مرگ بر آمریکا هستند، باید دید که آیا شرایط ایران و آمریکا بعد از 34 سال قطع رابطه، تغییر مهمی داشته که منجر به حذف شعار شود ؟ آیا آمریکا دست از مداخلات و ستیزه‌جویی و دشمنی با ملت ایران برداشته است؟
طی 34 سال گذشته، در آمریکا چهره‌ها تغییر کرده‌اند و کارتر رفته و بوش آمده، کلینتون آمده و میراث خود را برای بوش دوم به جا گذاشته و اوباما نیز مانند تمام رؤسای جمهور قبلی همان سیاست‌های تدوین شده محکم علیه جمهوری اسلامی را به‌شیوه دیگری و البته در مواردی بسیار سخت‌تر و قاطع‌تر از پیشینان خود پیش می‌برد. کسانی که دم از حذف شعار مرگ بر آمریکا می‌زنند باید توضیح دهند که آیا صرف یک ملاقات ساده و دست دادن و با لبخند در مقابل دوربین‌ها ظاهر شدن، کافی است که احساسات عمومی مردم نسبت به کشوری که دشمنی خود را همواره به ملت ایران ثابت کرده است، تغییرکند؟
شاید بهتر باشد گذری بر مواردی که هنوز هم باعث می‌شود شعار مرگ بر آمریکا در ایران زنده و جاری باشد اشاره‌ای شود.
1 ــ تحریم‌ها
یکی از خواسته‌های دانشجویانی که در سال 58 سفارت آمریکا را تسخیر کردند، تحویل شاه مخلوع به ایران و همچنین آزاد شدن اموال بلوکه شده ایران در آمریکا بود. در آن زمان آمریکا به‌بهانه قبول نداشتن انقلاب اسلامی، تمام اموالی که افراد منتسب به دربار ایران به آمریکا برده بودند و اموال عمومی ایران در آمریکا را بلوکه کرد. آمریکا در قرارداد الجزایر که منجر به آزادسازی گروگان‌های آمریکایی از ایران شد، تعهد داده بود که اموال بلوکه شده ایرانی را آزاد سازد اما بیشتر از سه دهه از آن زمان گذشته و هنوز اموال ایرانیان در دست آمریکاست و تحریم‌های ناعادلانه و یک‌جانبه، وضعیت اقتصادی و معیشتی مردم را نشانه رفته است. بسیاری از این تحریم‌ها در شرایطی علیه برنامه هسته‌ای ایران تصویب می‌شد که آمریکا خود پیش از انقلاب اسلامی، در تلاش برای دستیابی ایران به انرژی هسته‌ای داشت. بنابراین نمی‌توان گفت چیزی دراین‌باره تغییر کرده است.
2 ــ دشمنی با انقلاب و اسلام
همان‌طور که رهبر معظم انقلاب بارها اشاره کرده‌اند، دشمنی آمریکا با ایران و انقلاب اسلامی هیچ دلیلی ندارد جز دشمنی با اسلام و حکومت اسلامی. در زمانی که دانشجویان سفارت آمریکا را اشغال کردند، یکی از شروط نمایندگان ایران در مذاکرات الجزایر عدم مداخله سیاسی ــ نظامی در امور داخلی ایران بود اما این شرط تاکنون محقق نشده است. در هرکدام از مشکلات اقتصادی و سیاسی و دیپلماتیک پیشِ‌روی ایران در طول سه دهه گذشته، می‌توان ردپای آمریکا را نیز مشاهده کرد. از حمله نظامی به کشورهای همسایه ایران و در خطر انداختن امنیت کشور گرفته تا ماجراجویی‌های سیاسی و دیپلماتیک در پرونده هسته‌ای ایران و ترور دانشمندان هسته‌ای کشورمان و همچنین فشارهای بین‌المللی بر ایران به‌دلایل واهی حقوق بشری و دخالت در امور داخلی کشور در ماجرای فتنه 88، ادامه رفتارهای استکباری، همه و همه اقداماتی است که هیچ‌گاه طی این سی سال گذشته دچار اصلاح و تغییر نشده و آمریکا نتوانسته تغییری در احساسات مردمی به وجود بیاورد.
3 ــ تلاش برای براندازی نظام جمهوری اسلامی
اگر بخواهیم از اولین و مهمترین کشوری که تلاش می‌کند به هر طریق ممکن براندازی نظام جمهوری اسلامی را شاهد باشد یاد کنیم، باید همیشه نام شیطان بزرگ یا آمریکا را بیاوریم. اوباما بعد از 35 سال، امسال در سخنرانی خود در مجمع عمومی سازمان ملل از این مسئله سخن گفت که آمریکا دیگر به‌دنبال براندازی نظام جمهوری اسلامی نیست. این اظهارات با واکنش مقامات ایرانی مواجه شد و آنها بیان کردند که آمریکا توان چنین کاری را ندارد وگرنه در این راستا از هیچ کوششی دریغ نورزیده است. اما مروری بر مواضع قبلی این کشور و به‌خصوص رفتارهای دولت اوباما در جریان فتنه 88 نشان داده است چگونه دروغ‌های سیاست‌مداران آمریکایی در طول تمام این سالها ادامه داشته است.
4 ــ تهدید به حمله نظامی
آمریکا بارها ایران را به حمله نظامی تهدید کرده است. کسانی که خواهان حذف شدن شعار مرگ بر آمریکا در اجتماعات مردمی ایران هستند، استدلال می‌کنند که باید راه برای مذاکرات بعدی و نشان دادن حسن‌نیت ایران هموار باشد اما به این نکته اشاره نمی‌کنند که چرا در همین زمان و در حالی که مذاکرات با آمریکا در حال انجام است، اوباما هنوز هم از روی میز بودن گزینه نظامی علیه ایران سخن می‌گوید؟ و جالب آنجاست که اوباما در یکی از اظهارات خود، صراحتاً ایران را به حمله اتمی نیز تهدید کرده است.
شعارها هم عمر دارند. برخی تنها یک روز عمر می‌کنند و برخی تا سالیان سال با مردم و در ذهن آنان می‌مانند. شعار مرگ بر آمریکا به این دلیل در جامعه ایرانی هنوز زنده و تازه است که دشمنی‌های آمریکا با ایران و مردم ایران نیز هنوز زنده است و روز به روز ابعاد تازه‌ای به خود می‌گیرد.
انتهای پیام/*
