به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، مسلم ابن عوسجه اسدی از بزرگان صدر اسلام و طایفه بنی سعد، از صحابی رسول اکرم(ص) و یاران نزدیک امیرالمومنین(ع) به شمار میرفت. (الاعلام ج 7 ص 116) در جنگ جمل ،نهروان و صفین به نبرد با مخالفان حضرت امام علی(ع) پرداخت. (الاعلام ج 7 ص119 – فرسان الهیجاء ج2 ص 116)
مسلم بن عوسجه جنگجویی شجاع، قاری قرآن، عالم و مردی پرهیزکار،با وفا، ایثارگر و شریف بود. (تنقیح المقال ج3 ص 214 – فرسان الهیجاء ج 2 ص 116) پس از ورود مسلم بن عقیل به کوفه با او بیعت کرد و از مردم برای حمایت از امام حسین (ع) بیعت گرفت. او همچنین ،خرید سلاح ، دریافت کمکهای مردمی و فرماندهی جنگجویان طایفه مذحج و بنیاسد را به عهده داشت. (انصارالحسین ص 108)
این بزرگوار بعد از اطلاع از حضور امام حسین(ع) در کربلا مترصد فرصتی مناسب بود تا بیآنکه دشمنان امام(ع) مطلع شوند خود را برای یاری حضرت عشق به کربلا برساند. شبانه همراه خانواده خود از کوفه خارج گردید و در شب هفتم و یا هشتم به سپاه امام(ع) پیوست. (ابصارالعین ص 109)
مسلم ابن عوسجه که از دوستان دیرین حبیب ابن مظاهر بود، شب عاشورا خطاب به امام حسین(ع) گفت: اگر هفتاد مرتبه مرا بکشند، بسوزانند، قطعه قطعه کنند و دوباره زنده شوم، هرگز از تو دست برنمیدارم. (بحار الانوار ج 44 ص 393)
روز عاشورا در میدان رزم کربلا اینگونه رجز خواند: من شیریام از فرزندان دستهای از بزرگان بنی اسد. (مقتل الحسین خوارزمی ج 2 ص 14- مناقب آل ابیطالب ج 4 ص 110) وی حدود پنجاه تن از جنگجویان ابن سعد را به خاک افکند و در نهایت به شهادت رسید. در آخرین لحظات عمر خود در حالی که سرش بر پای حبیب ابن مظاهر بود به او وصیت کرد تا آخرین نفس از حسین (ع) دفاع کنید و او را تنها نگذارید. (مقتل الحسین خوارزمی ج2 ص 15 – تاریخ طبری ج 5 صص 435و436)
حسین(ع)، ای که دل از دست انبیا بردی برنده است هر آنکس که بر تو دل بازد
سلیل عوسجه، مسلم به خلق ثابت کرد که هر که بر تو گراید به خود نپردازد
انتهای پیام/