به گزارش خبرگزاری تسنیم از زاهدان، صفحات تقویم تاریخ تند تند ورق خورد و بار دیگر ماه محرم فرا رسید، ماهی که هنوز پس از قرنها، درسهای زیاد را باید از آن بیاموزیم.
ماه محرم، ماه اشک ریختن بر رشادتها و شجاعتهای شهیدان کربلاست و هر سال با آئین و رسوم خاصی با حضور گسترده و باشکوه مردم دوستدار اهل بیت (ع) در قالب عزاداریهای ماه محرم همراه است.
امسال نیز چون سالهای متمادی، فضای استان سیستان و بلوچستان به لطف و کرم الهی سیهپوش شده است.
بار دیگر عزاداران حسینی، لباس سیاه بر تن کرده و درسهای ایثار و رشادت نینوائیان مرور میشود و همچنان نسل به نسل، دوره به دوره در سینهها جاودانه میماند، بار دیگر نهضت حسینی یادآوری میشود و رشادتهای علمدار کربلا جانی دوباره به مسلمانان میدهد.
این بار تاسوعا و عاشورای حسینی با شیوهای دیگر و در واقع جدید به ما درس بیداری میدهد. درس آزادگی، ایستادگی، بیداری، مقاومت، صبر و بصیرت و... .
نهضت حسینی امسال رنگ بیداریاش پر رنگتر شده به طوری که در تمام جهان هستی ارمغان زندگی پر از امیدی را میدهد که بر پایه اسلام بنا شده است.
نهضت حسینی امسال درس بیزاری از مستبدان دیکتاتور و خودفروخته را میدهد، درس عظمت و بزرگی مردان و زنانی که اسلام بر پیشانی آنان موج گرفته است.
قیام خونین نهضت سرخ حسینی، امسال درس بصیرت و هوشیاری اسلامی را به ما میآموزد.
لباس سیاه عزا، بیرقهای سیاه، خیمههای افراشته، چشمهای به ماتم نشسته و اشکآلود و صدای طبل و سنج و زنجیر بار دیگر از راه رسیدند و محرم، ماه خون بر شمشیر آمد.
در این ایام سازندگی و ایمان و پایداری نیز همانند قرنها و سالهای گذشته، حال و هوای خاص خود را در شهرهای مختلف استان سیستان و بلوچستان خواهد داشت به گونهای که شور و شوق حسینی، قلبها، کوچهها و خیابانها را سیهپوش کرده است.
آئینهای محرم از گذشتههای دور تاکنون بین مسلمانان به ویژه شیعیان با شکوه و جلوه خاصی برگزار شده است.
گرچه اصل و اساس برپایی آئینهای محرم، عزاداری برای سرور و سالار شهیدان حضرت اباعبداللهالحسین(ع)، اهل بیت (ع) و یاران با وفایش و زنده نگه داشتن ارزشهای والای قیام عاشورا است اما با توجه به تغییر شرایط جامعه در طول قرنها و سالها تغییرات و تفاوتهایی در نحوه انجام مراسم ویژه ماه محرم در برخی نقاط ایجاد شده است.
برخی آئینهای سنتی ماه محرم در سایه این تغییر و تحولات دگرگون شده، برخی از گردونه مراسم ماه محرم به کلی خارج و منسوخ و برخی نوآوریها نیز به ویژه طی سالهای اخیر در آئینهای ماه محرم به وجود آمده است.
بهرهگیری از سنتهای محلی و بومی ویژه محرم در سیستان و بلوچستان هنوز در بیشتر نقاط این استان پا برجا است و مردم نیز عزاداری به سبک و سیاق پدرانشان را دنبال میکنند.
به گواه تاریخ، ارادت ویژه مردم خطه ولایتمدار سیستان و بلوچستان به اهل بیت (ع) به قدری بوده که سیستان به دارالولایه نام گرفته است زیرا در هر شرایطی برای حفظ آرمانها و توسعه تفکر اهل بیت عصمت و طهارت (ع) تلاش کردهاند.
انجام مراسمهایی از قبیل؛ نوحهخوانی، سینهزنی، زنجیرزنی، شبیهخوانی یا تعزیهخوانی و خواندن زیارت عاشورا از جمله آئینهایی است که در این خطه از میهن اسلامی در ایام محرمالحرام برگزار میشود.
مردم سیستان در ایام محرم با پختن غذاهایی از قبیل غلور، حلیم، شله زرد، آش و... نذورات خود را به سینه زنان تاسوعا و عاشورا و مردم عزادار هدیه میکنند تا از سرور و سالار شهیدان و یاران باوفایش طلب استمداد کنند.
زنان با برپایی مجالس روضه و عزاداری در منازل به سوگ اباعبداللهالحسین (ع) و یاران باوفایش مینشینند.
این ماه ماه اشک است و آه، ماه نذر است و دعا و حاجت، هر چه در عزای کربلائیان حسین (ع)، بیشتر اشک بریزی خداوند به همان اندازه انسان را با شهدای کربلا محشور میسازد.
با نزدیک شدن به شبها و روزهای تاسوعا و عاشورا بر شور و هیجان هیئتها و دستههای سینهزنی و زنجیرزنی افزوده میشود.
در سیستان و بلوچستان که از روز نخست محرم آغاز میشود تا پایان روز عاشورا با مراسم ویژه شام غریبان ادامه دارد.
در مناطق مختلف سیستان و بلوچستان به ویژه شهرهای زاهدان، زابل، زهک و هیرمند که بیشترین ساکنان آن را شیعیان تشکیل میدهند، تکیهها و حسینههای متعددی در محلههای مختلف پذیرای عزاداران حسینی است.
محرم امسال هم مانند سالهای گذشته با عزاداریها و صدای سنج و طبل و مرثیه آغاز شد.
نالهها، ضجهها و یادآوری فاجعه مظلومیت حسین(ع)، فرزندان او و یارانش داغ شیعه را تازه کرد.
اما به راستی هدف خون اباعبدالله(ع) و یارانش چه بود؟ مگر نه این بود که آزادگی را به شیعیان بیاموزد، مگر نه این بود که فرزندان این سرزمین آموخته بودند و یکی از بزرگترین دلایلی که سبب شد وجبی از خاک خود را به دست دشمن ندهیم همین آزادگی و شور و حرارت محرمی و عاشورایی بود.
شاید بهتر باشد در کنار همه عزاداریها و صداهای عاشورایی به فلسفه عاشورا بیشتر بیندیشیم و راههای درک عمیقتر را در محرم و محرمیان بیابیم و چه بهتر در این راه خودسازی را پیشه کنیم.
بیندیشیم که محرم در این سالها به ما چه داده است، محرم همین جملهها و مقالات و اشارات نیست، محرم تنها فریاد مرثیه و طبل و خاک بر سر ریخته شب زندهداران نیست، محرم ندای حسین شهید است و بس.
محرم ماه خودسازی و انسانیت است، ماه حسین(ع)، ماه ابوالفضل (ع)، ماه زینب (س) است.
یادداشت: زهرا بزی
انتهای پیام/