آقای جنتی؛ اول آن فکر دیگر را بکن

به گزارش خبرنگار گروه "رسانه‌های دیگر" خبرگزاری تسنیم، اولین اظهارات وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در نخستین نشست فعالان حوزه رسانه های دیجیتال نشان داد که متأسفانه وی برداشت به شدت نادرستی از مفهوم انتقال آزاد اطلاعات، ارتباط با دهکده جهانی و مسئله پارازیت روی شبکه های ماهواره ای دارد.

اولین اظهارات وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در نخستین نشست فعالان حوزه رسانه های دیجیتال نشان داد که متأسفانه وی برداشت به شدت نادرستی از مفهوم انتقال آزاد اطلاعات، ارتباط با دهکده جهانی و مسئله پارازیت روی شبکه های ماهواره ای دارد.

«فیلترینگ نمی تواند جلوی دسترسی آزاد اطلاعات را بگیرد. در این خصوص همچنین راه های دیگر برای ممانعت از ارتباط با دهکده جهانی نمی تواند مؤثر باشد... امروز انتقال آزاد اطلاعات به راحتی صورت می گیرد و ما نیز چاره ای نداریم جز اینکه این اتفاق را تسهیل و از آن بهره وری کنیم... جلوگیری از دسترسی به شبکه های ماهواره ای، ممانعت از نصب دیش ها و ریسیورها نمی تواند تأثیری در شرایطی که ما داریم بگذارد. بنابراین باید به فکر دیگری باشیم.»

این سخنان آقای جنتی است بی آنکه بیندیشد که آنچه در وسایل ارتباط جمعی غول های ارتباطات و عموماً از ناحیه غرب جهان مخابره می شود، «انتقال آزاد اطلاعات» نیست بلکه تولید، پردازش و تزریق اطلاعات طبقه بندی شده، برنامه ریزی شده و محاسبه گرانه غرب برای تسلط اطلاعاتی بر دیگر کشورها در جهت حفظ منافع خودی است و آن را حتی در برخی کشورهای غربی نیز با این صراحتی که آقای جنتی به کار برده است، «اطلاعات آزاد» نمی نامند. امروزه فریاد آلمان، فرانسه و حتی انگلیس از تسلط اطلاعات محاسبه گرانه و منفعت طلبانه وسایل ارتباط جمعی امریکا بر افکار عمومی ملت هایشان بلند است، همانطور که داد کشورهای در حال توسعه از تسلط اطلاعاتی وسایل ارتباط جمعی همین کشورهای اروپایی بر افکار مردمشان به آسمان است. آنچه از درون این وسایل ارتباطی به سوی آنتن ها و دستگاه های گیرنده در سراسر جهان به رایگان گسیل می شود، نه دانش است و نه هیچ اطلاعات مطلقاً مفید دیگر. امریکا بر دریچه گنجینه های علمی خود که محصول مهاجرت صدها هزار دانشمند از سراسر جهان به این کشور است، قفل های تو در تو زده و اطلاعات علمی را روی آنتن نمی برد و در اینترنت منتشر نمی کند که کسی در جهان سوم دسترسی نداشتن به این شبکه ها را برای ملت خود زیانبار تلقی کند، بلکه محتوای اطلاعات به اصطلاح آزاد غرب در دو بخش «تبلیغ کالا و فرهنگ غرب» و «بی اعتمادسازی ملت ها نسبت به توانایی های وجودی شان و اعتماد به امریکا» خلاصه می شود.

از آقای وزیر نمی خواهیم که به ده ها مقاله علمی منتشر شده در خود جهان غرب که «اطلاعات آزاد» وسایل ارتباط جمعی امریکا و اروپا را به سخره گرفته اند و درباره طبقه بندی بودن این اطلاعات واکاوی دقیق علمی کرده اند، مراجعه کند، فقط کافی است چندی خود را مخاطب بخشی از این وسایل ارتباطی قرار دهند تا درباره انتشار اخبار سراسر منفی و بی اعتمادساز از جهان سوم و در برابر آن انتشار حجم وسیعی از اطلاعاتی که اعتماد افکار عمومی مردم جهان را به امریکا جلب می کند، به قضاوت عادلانه ای برسد. آیا مشکل ما با چنین اطلاعات آزادی حل می شود؟!

اصولاً ژست «اطلاعات آزاد» ژست جهان سومی نیست و یک ژست کاملاً غربی است که کراراً از زبان غول های رسانه ای امپریالیسم شنیده می شود. چگونه است که چنین ژستی را باید وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی ایران به خود بگیرد؟!

اگر ما هم بخواهیم در این عرصه به اصطلاح اطلاعات آزاد، سهمی داشته باشیم تا در برابر دریافت اطلاعات، اطلاعاتی را هم به جهان مخابره کنیم، آیا آزادیم؟ یا همین چند رقم ناچیز وسایل ارتباط جمعی ما از دور گردون ماهواره ها به بیرون پرتاب می شود؟! برای وزیر مملکتی که حتی نمی تواند یک شبکه انگلیسی زبان در دنیا داشته باشد تا به جمع ده ها هزار شبکه دیگر در عرصه ارتباطات جهانی بپیوندد، ژست اطلاعات آزاد، چه معنایی دارد؟!

از طرفی شاید آقای وزیر مدعی شوند که منظور من از اشاره به «ناچاری تسهیل در برقراری ارتباط با دهکده جهانی و آزاد ساختن اطلاعات» تأکید بر بخش دوم سخن است که «پس باید به تولید محتوا بپردازیم و باید فکر دیگری بکنیم.» این هم ژست درستی نیست. شما غصه تولید محتوا را می خورید یا غصه فیلترینگ و محدودیت ارتباط آزاد را؟! اگر باید فکر دیگری بکنیم، پس اول آن فکر دیگر را بکنید و بعد به سراغ آزادی اطلاعات جهانی بروید. حتماً می دانیدکه اگر دروازه های فکری عموم مردم به روی این اطلاعات طبقه بندی شده باز شود، عرصه «فکر دیگر» و «تولید محتوا» برای جوانان خلاق بسته می شود و فکر باطلی است که گمان کنیم با نشستن بر سر سفره فکری چیدمان شده غرب، می توانیم به منفعتی برسیم.

اگر آقای وزیر از مشاوران معتمد خود پرسش کند، حتماً به این پاسخ خواهد رسید که بیشترین مراجعه به شبکه های ماهواره ای و اینترنت در کشورهای شبیه ما که افزون بر 80 درصد حجم این مراجعات را شامل می شود، صرفاً جست وجوی فیلم و عکس و سریال های جنسی و در خوشبینانه ترین حالت، سرگرمی و موسیقی است و تکلیف شبکه های خبری و امپریالیسم خبری نیز روشن تر از آن است که نیازی به توضیح برای یک وزیر داشته باشد. با این وجود آیا حذف فیلترینگ و پارازیت از شبکه آزاد اطلاعات، مشکل ما را حل می کند؟!

چنین اظهاراتی درباره فیلترینگ، البته که جوان پسند و بیان آن در محیط های روشنفکری با تشویق و سوت و کف همراه است، اما هیچ خیری در آن نیست. وقتی کتابخانه های علمی و دانشگاهی ما چه بسا سوت و کورتر از حد انتظار است و جلسات درس و بحث و مناظره های علمی نیز همینطور، هل دادن جوان ایرانی به سوی فضای مجازی چه فایده ای دارد؟

وقتی برخی تحصیلکرده های جهان سوم برای حفظ پرستیژ، کتابخانه وزین و مفصلی پشت سر خود برپا می کنند و در جلوی خود با یک لپ تاپ کوچک تمامی روز را در فلان و بهمان سایت غیرعلمی و عموماً مشکل ساز می گذرانند، توصیه برای ورود به جریان آزاد اطلاعات(!) چقدر خیرخواهانه است؟!

آقای وزیر کتاب «جابه جایی در قدرت» الوین تافلر را آنگونه که اشاره کرده اند، خوانده اند و به فرضیه «دهکده جهانی» مارشال مک لوهان اعتقاد و علاقه نشان می دهند اما ظاهراً آنچه را در نقد و نفی برخی از این نظرات وارد شده مطالعه نکرده اند تا بدانند اساساً برخی از آن اتحادهای چند دهه گذشته و تسلط بی چون و چرای نظامی، اقتصادی و ارتباطی امریکا بر جهان که منجر به شکل گیری فرضیه دهکده جهانی شد، اکنون فروپاشیده یا در آستانه فروپاشی است و بسیاری از رعایای این دهکده برای خود کدخدایی شده اند و از دهکده بیرون رفته اند و جهان با قدرت های نوظهور اقتصادی و اعتماد ملت ها به حکومت هایشان، دیگر در دهکده ای با کدخدایی امریکا نمی گنجد. آنها که دروازه های خود را به روی اطلاعات به اصطلاح آزاد گشودند، وضعشان روشن است، یا درجا زدند یا با انبوهی از ثروت ملی عقبگرد داشتند و آنهایی که به اطلاعات آزاد امپریالیسم اعتماد نکردند، در مسیر پیشرفت قرار گرفتند. پس چرا باید دلخوش به ارتباط آزاد داشتن با دهکده ای باشیم که کدخدایش هر روز از رعایای باقیمانده، قربانی می گیرد و قضیه را نیز با رسانه هایش جور دیگری جلوه می دهد.

این همه را گفتیم و البته در خیرخواهی آقای وزیر برای مردم کمتر تردید داریم و می دانیم شخص وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی همانگونه که در قضیه ممیزی کتاب پس از اظهارات اولیه به اشتباه خود پی برد و در محافلی با اشاره به نامناسب و انحرافی بودن برخی کتاب ها، به ضرورت باقی ماندن ممیزی اعتراف کرد، این بار نیز نیت درستی دارد و با تصحیح نظر خود درباره «جریان آزاد اطلاعات» این ژست امپریالیستی را برای امپریالیست ها باقی می گذارد.

انتهای پیام/
خبرگزاری تسنیم: انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانه‌های داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای بازنشر می‌شود.