به گزارش خبرنگار گروه "رسانههای دیگر" خبرگزاری تسنیم، حضرت امام خمینی (ره) با بیان شیوه های صحیح عزاداری در لابه لای سخنان سودمند خویش، گاه به آسیب شناسی این مراسم می پرداختند، به نحوی که محمد ناصر عبدی در این باره می نویسد: امام (ره) نگاه بلندی به مساله ی عاشورا داشتند، بخشی از آراء و نظرات خودشان را معطوف به مساله ی آسیب شناسی نهضت عاشورا و گاهاً مراسم عزاداری می نمودند و به تبین و بیان آن می پرداختند. یکی از خطرات فراروی نهضت عاشورا، یک بعدی نگری به آن بود که خطری عمده در سر راه نگرش به قیام عاشورا شمرده می شد به نحوی که امام خمینی (ره) در این باره بیان می داشتند:
«البته یک مطلبی هم که بین همه ی ما باید باشد این است که این نکته را به مردم بفهمانیم همه اش قضیه ی این نیست که ما می خواهیم ثواب ببریم، قضیه این است که ما می خواهیم پیشرفت کنیم. سیدالشهدا هم که شهید شد، نه این که رفتند یک ثوابی ببرند، ثواب برای او خیلی مطرح نبود، رفت که این مکتب را نجاتش بدهد، اسلام را پیشرفت بدهد، اسلام را زنده کند... باید این نکته هم به مردم گفته بشود، تذکر داده بشود که آقا قضیه ی روضه خوانی قضیه ی این نیست که من یک چیزی بگویم و یکی هم گریه کند، قضیه این است که با گریه دین حفظ شده، حتی تباکی هم ثواب دارد. خوب تباکی چرا ثواب دارد، برای این که تباکی کمک می کند به این مکتب. این ها اشتباه است که این ها یک طرف قضیه را می بینند، یک طرف قضیه را نمی بینند و مع الاسف ما همیشه- یعنی اسلام همیشه- مبتلا بوده به این یک طرف دیدن ها، همیشه مبتلا بوده.» (صحیفه امام، ج8: 529)
«باید کوشش کنید تا حفظ بشود این مجالس و مجامع اسلامی را باید حفظ بکنید. هر دو جهت باید باشد. نه آن طوری که سابق بود و اصلش کاری به دستگاه ظلم نداشتند. آن هم با یک تبلیغاتی که شده بود. نه آن که ما بیائیم نمازمان را بخوانیم و برویم سراغ کارمان توی خانه مان بنشینیم، اهل منبر هم بروند و چهار تا کلمه روضه بخوانند و فوقش هم چهار تا کلمه اخلاق بگویند و بروند تو خانه هاشان بنشینند. باید در مقابل ظلم، در مقابل ستم بایستند.» (صحیفه امام، ج10: 120)
«آن وقت، یکی از حرف هایی که هی رایج بود، می گفتند: «ملت گریه» برای اینکه مجالس روضه را از دستشان بگیرند. این که همه ی مجالس روضه داری آن وقت را تعطیل کردند، آن هم درست کسی که خودش در مجالس روضه می رفت و آن بازی ها را درمی آورد، قضیه ی مجلس روضه بود یا از مجلس روضه آن ها یک چیز دیگر می فهمیدند و آن را می خواستند از بین ببرند؟ از این مجالس عزاداری یک کاری می آید که نمی گذارد این ها کارشان را انجام بدهند.» (صحیفه امام، ج13: 322)
«امروز ما انقلاب کرده ایم، روضه دیگر لازم نیست از غلط هایی است که تو دهن ها انداخته اند. مثل این است که بگوییم امروز ما انقلاب کرده ایم دیگر لازم نیست نماز بخوانیم. انقلاب برای این است، انقلاب کردیم که شعائر اسلام را زنده کنیم، نه انقلاب کردیم که شعائر اسلام را بمیرانیم. زنده نگه داشتن عاشورا یک مسأله ی بسیار مهم سیاسی- عبادی است. عزاداری کردن برای شهیدی که همه چیز را در راه اسلام داده، یک مسأله ی سیاسی است، یک مسأله ای است که در پیش برد انقلاب اثر به سزا دارد.» (صحیفه امام، ج13: 327)
**دوری از امور ناروا در مراسم عزاداری
«البته اگر یک چیزهای ناروایی بوده است سابق و دست اشخاص بی اطلاع از مسائل اسلام بوده، آن ها باید تصفیه بشود، لکن عزاداری به همان قوت خودش باید باقی بماند و گویندگان پس از این که مسائل روز را گفتند، روضه را همان طور که سابق می خواندند و مرثیه را همان طور که سابق می خواندند بخوانند و مردم را مهیا کنند برای فداکاری.
تکلیف آقایان است روضه بخوانند. تکلیف مردم است دسته های شکوهمند بیرون بیاورند؛ دسته های سینه زن شکوهمند. البته از چیزهایی که برخلاف [است]... پرهیز کنند.» (صحیفه امام، ج15: 331)/جوان/
انتهای پیام/