به گزارش خبرنگار گروه "رسانههای دیگر" خبرگزاری تسنیم، مساله هسته ای ایران یک مساله «تک قطبی» نیست؛ یعنی فقط آمریکا در برابر برنامه هسته ای ایران قرار ندارد. بلکه «دو قطبی» است؛ یعنی یکسو آمریکا و در سوی دیگر کشورهای اروپایی هستند که فرانسه آنها را هماهنگ می کند. دستگاه دیپلماسی جمهوری اسلامی ایران، تمام تلاش خود را بر مذاکره با آمریکا متمرکز کرده بود و این مساله برای فرانسه گران تمام شد. حال آنکه دستگاه سیاست خارجه ایران در کنار مذاکره با آمریکا نباید از تعامل با اتحادیه اروپا و به ویژه موتور محرکه این اتحادیه؛ یعنی آلمان و فرانسه غفلت کند. از دیگر سو، مسائل منطقه نیز در موضع گیری های اخیر فرانسه دخیل بوده است؛ فرانسه به طور سنتی در لبنان حضور داشته و حضور ایران در لبنان تا اندازه زیادی موجب رقابت دو طرف شده است. در این راستا فرانسه تلاش دارد برخی مسائل را به هم پیوند بزند تا بتواند منافع خود در منطقه را حفظ کند.
مسائل مربوط به نفت و صدور نفت نیز در سیاست های فرانسه تاثیرگذار هستند؛ چرا که نفت همچنان یکی از منابع اصلی تامین انرژی فرانسه است. نکته ای که در این میان رسانه ای شد، بحث حفظ امنیت اسرائیل از سوی فرانسه بود؛ اما من این امر را یک امر فرعی می دانم، زیرا امنیت اسرائیل، برای ایالات متحده آمریکا در اولویت است، اما برای فرانسه صرفا حالت شعارگونه دارد.
از جمله دلایل دیگری که برای مخالفت های فرانسه در «ژنو» می توان مطرح کرد؛ منافع اقتصادی این کشور است. با این همه، فرانسه و آمریکا باید بدانند که وارد شدن ایران به مذاکرات به معنای پهن شدن یک «سفره» برای آنها نیست. اکنون چشمان وزارت خارجه و دستگاه دیپلماسی ایران باز است و به آنها اجازه نخواهد داد که با چنین رویکردی وارد تعامل با ایران شوند.
ایران در دوره 8 ساله دولت پیشین، در برخی موارد سیاست های اشتباهی را در پیش گرفت. برخی قراردادهای پرزیان نفتی، سیاسی و اقتصادی ایران در آن زمان، دیگر در این دولت تکرار نخواهد شد. همچنین رسانه ها نیز باید هوشیار باشند و هشدار دهند که مذاکره به مفهوم سهم دهی یا اجازه سهم خواهی دادن به کشورهای غربی نیست.
اگر ایران وارد مذاکرات شده، تنها در چارچوب قطعنامه های شورای امنیت و مواردی که در آن ذکر شده، خواهد بود، زیرا هدف جمهوری اسلامی ایران این است که با پیشبرد مذاکرات هسته ای، نگرانی های غرب رفع و در نهایت تحریم ها لغو شود. در 8 سال گذشته، ادبیات خاص دولت وقت، نگرانی بیشتر اعضای شورای امنیت سازمان ملل را موجب شده بود و در نهایت کشورهای قدرتمند عضو این شورا، به قطعنامه های تحریم علیه ایران رای مثبت دادند. اکنون با روی کار آمدن دولت میانه روی روحانی در ایران، این نگرانی ها رفع شده و طرف مقابل نیز بر این موضوع کاملا واقف است.
اگر اجماع داخلی همچنان برقرار باشد و نخبگان سیاسی و رسانه ای در داخل کشور بر زحمات تیم مذاکره کننده ما خللی وارد نکنند، پیروز اصلی مذاکرات ایران خواهد بود. آقای فابیوس باید پاسخ دهد که چرا از اسرائیل نمیخواهد تا به ان پی تی بپیوندد؟ این همه قطعنامه های شورای امنیت که مخاطب آن اسرائیل بوده بر زمین مانده و بسیاری از سوالات دیگر.
انتهای پیام/
خبرگزاری تسنیم: انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانههای داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانهای بازنشر میشود.