به گزارش خبرگزاری تسنیم از زاهدان، تاسوعای حسینی امروز غوغا بود، شهرها، روستاهای سیستان و بلوچستان به ویژه در منطقه سیستان به یکباره در روز شهادت علمدار کربلا، آن ماه تابان، نماد جوانمردی، ایثار و از خودگذشتگی خون بارید.
امروز روز وداع با ابوالفضلالعباس (ع)، آن مظهر ایمان، شجاعت و شهامت و ایثار بود. امروز سینهها و سرها در غم عباس (ع) تپید و دستها بود که عاشقانه بر سرها کوبیده میشد « وای عباسم، وای عباسم».
امروز تاسوعای حسینی است و امام حسین (ع) شجاعترین مردان خود را در راه اهداف بزرگ اسلام به آسمان میفرستد تا در میان ملائک قرار گیرد و عطر خوش خونش نینوا را پر کند.
امروز مردان و زنان داغدار و شیفته ابوالفضل(ع) بر سینه و سر میزنند، امروز سقای کربلا به عرش ملکوتی میهمان است.
امروز صدای عموجان فرزندان حسین (ع) در غم عباس (ع) به یکباره صحرای نینوا را فرامیگیرد.
عباس (ع) آن قمر بنیهاشم امروز علم کربلا را به عاشورا میسپارد. امروز او عشقش را به فرزند علی (ع) و فاطمه (س) خالصانه نشان میدهد، امروز او میفهماند که شهادت در را نهضت حسینی، ایمان میخواهد، ایمانی که او در مکتب علی مرتضی آموخته است. امروز قطع دستان عباس (ع) نشان از برادری و مخلص بودن او به اباعبداللهالحسین (ع) و مکتب آرمانی و ملکوتیاش را دارد.
او مظهر ایثار است، او مظهر اقتدار است، او نشان آزادگی است، او نماد وفاداری و برادری است، او نماد عشق به حسین (ع) است، او نماد شجاعت حیدرکرار است، او نماد قدرت و ایمان است، او خالق تاسوعای حسینی است، او با عظمتترین ماه تابان است، او عباس (ع) است، علمدار کربلای حسینی است، او ابوالفضل (ع) است که با هر یا ابوالفضل گفتن، قدرت انسان فزونی میگیرد، اوست که خیل عاشقان درگاهش نام ابوالفضلالعباس (ع) را مجنون خود کرده است، او عباس (ع) است که در مکتب علی (ع) و فرزندان رسول خدا (ص) پرورش یافته است. عباسم جانم فدایت.
امروز خورشید عاجز از غروب کردن است. امروز بادها نمیوزند، امروز حرکتها ایستادهاند امروز خونها در رگها به خروش آمده و نفسها در سینهها محبوس شده است. امروز نینوا، نینوای دیگری است. امروز جانها بر غم عباس (ع) میتپد. امروز نالهها بر آسمان بلند است. امروز حسین (ع) علمدارش را تقدیم محشر الهی کرد. امروز سرنوشت کربلا مشخص شد. امروز تاریخ نوشت که عباس حسین شهید شد. امروز قلبهای مادران از حرکت ایستاد. مرد شهامت، ایثار و از خودگذشتگی کربلا به دیار معشوق شتافت.
ظهر تاسوعا چه غمگین و خونبار است. ظهر تاسوعا غروب است. ظهر تاسوعا علمداری ندارد. ظهر تاسوعا دیگر سقایی ندارد.
ظهر تاسوعا دستهای عباس را گرفت. ظهر تاسوعا توفان غم است. ظهر تاسوعا عباس (ع) در کنار حسینش نیست. ظهر تاسوعا غروب غمبار زینب (س) است. ظهر تاسوعا حسین بی برادر میشود. ظهر تاسوعا عزا و ماتم است. ظهر تاسوعا حتی دشمن را از حرکت بازداشت. ظهر تاسوعا آسمان حتی میگرید. ظهر تاسوعا جوانان به یاد عباس (ع)، علمها بر دوش میگیرند و فضا را با ندای «ابوالفضل ابوالفضل» طنینانداز میکنند.
مردم عزادار سیستان و بلوچستان امروز در ماتم علمدار کربلای حسینی، اشک ریختند، بر سینهها زدند و یاد شهید قمر بنیهاشم را گرامی داشتند.
تاریخ همیشه گواه است که مردم استان چقدر به حضرت عباس (ع) ارادت دارند و نام ابوالفضل (ع) همیشه در این سرزمین جاودانه است. عشق به حضرت عباس (ع) مثالزدنی است. بیشتر نامها به اسامی مبارک آن حضرت مزین است.
از ساعات اولیه روز، مردان و زنان در تکایا و مساجد، هیئتها و حسینیهها حاضر شدند تا مراسم عزاداری تاسوعای حسینی را با شکوه تمام و درخور شأن آن بزرگوار برگزار کنند.
دستههای سینهزنی با نظم خاصی امروز تاسوعا را به سوگ نشستند، امروز نذرهای سفره ابوالفضلالعباس (ع) شفابخش دل هر دلدادهای خواهد بود.
امروز هر کس برای رسیدن به ذرهای از نذر حضرت عباس (ع) بیقرار است. امروز روز حاجت گرفتن است. امروز روز شفاعت خواستن است. امروز درگاه الهی به واسطه حضرت عباس (ع) جور دیگری به روی بندگانش باز خواهد بود. امروز هر کس حاجتی دارد از ابوالفضل (ع) بخواهد تا شفاعت او را در درگاه الهی بکند. امروز آسمان الهی به برکت خون عباس (ع) جور دیگری بر بندگان زمینی نگاه میکند.
امروز دلهای مادرانی که فرزندان معلول دارند، امروز خانوادههایی که جانبازانی از دوران هشت سال دفاع مقدس دارند چشمهایشان به عباس (ع) است. میخواهند که ای بزرگ مرد کربلا، ای علمدار نهضت حسینی، تو آبروی ما را بخر و در درگاه الهی برای معلولان و جانبازان ما شفاعت بخواه. ای محبوب پروردگار از معبودت بخواه تا قلب شکسته مادران و خانوادهها را با شفای فرزندانشان بهبود ببخشد.
امروز عباس (ع) همان طور که به یاری اباعبداللهالحسین (ع) و فرزندانش شتافت، به یاری دلهای شکسته نیز میشتابد. زیرا او محبوب است، او بهترین جوانان است. او نمادی از ایمان، اقتدار و برادری است.
امروز سربندهای یا ابوالفضل، یا عباس، یا علمدار کربلا، زینت دهنده پیشانی جوانان و کودکانی بود که عاشق عباس (ع) هستند و آرزوی مثل عباس بودن را دارند. چه بسا که در ایران، نمونههایی از شجاعت و شهامت و از خودگذشتگی همچون عباس (ع) بسیارند که از مکتب آن بزرگوار تأسی گرفتهاند.
گزارش از زهرا بزی
انتهای پیام/ ق