جواد امیری در گفتوگو با خبرنگار تسنیم در شهرضا اظهار کرد: برای نخستین بار از رسوبات تریاس بالایی (حدود 200تا210 میلیون سال قبل) ایران اثری از رد پای دایناسورها کشف شد.
وی افزود: یافتن و مطالعه ردپای مهره داران به دو دلیل در بررسی های اثر شناسی اهمیت دارد و نخستین دلیل آن در ارتباط با این موضوع که در بسیاری از توالیهای رسوبی با نبود فسیل پیکری مهره داران، وجود اثر ردپای آنها مدرک خوبی برای تعیین زمان و مکان گسترش مهره داران ادوار گذشته زمین شناسی است.
سرپرست گروه زمینشناسی و ژئوفیزیک خانه نجوم و ژئوفیزیک شهرضا بیان کرد: دلیل دوم این است که با بررسی دقیق اثر شناسی، میتوان به ویژگیهای زیستی و رفتاری و همچنین مسایل دیرین بوم شناسی مهرهداران پی برد.
وی با بیان اینکه در ایران تاکنون پنج مورد اثر ردپای دایناسورها گزارش شده، افزود: پس از حدود دو سال تحقیق و پژوهش در مورد این اثر رد پا که با همکاری دکتر مجید میرزایی عطاآبادی و دکتر نصرالله عباسی، دو تن از اساتید گروه زمینشناسی دانشگاه زنجان صورت پذیرفت، گزارش این ردپا در قالب مقالهای تحت عنوان «اثر ردپای دایناسور از نهشتههای تریاس منطقه شهرضا، جنوب شرق اصفهان» در هفدهمین همایش انجمن زمینشناسی ایران که در روزهای 7 تا 9 آبان ماه سال 1392 در دانشکده علوم زمین دانشگاه شهید بهشتی تهران برگزار شد، ارائه شد.
امیری خاطرنشان کرد: در طول ارائه این مقاله که به صورت سخنرانی توسط مجید میرزایی عطاآبادی ایراد شد، اهمیت کشف این اثر رد پا از جنبه کهنترین اثر ردپای شناخته شده تاکنون در پهنه سرزمینی ایران و به عنوان نخستین گزارش از رد پای دایناسور در استان اصفهان و دیگر جنبههای شاخص کشف مذکور عنوان شد.
وی بیان کرد: این اثر رد پا به صورت یک نمونه سه انگشتی برجسته در سطح زیرین لایهبندی حفظ شده و در این اثر، انگشتان پهن بوده و اثر چنگال یا بند انگشتان در آنها دیده نمیشود و ویژگیهای اثرشناسی این نمونه، بیانگر نزدیکی آن با جنس اثری Eubrontes است که پیش از این از رسوبات تریاس بالایی قارههای مختلف نیز گزارش شده است.
سرپرست گروه زمینشناسی و ژئوفیزیک خانه نجوم و ژئوفیزیک شهرضا بیان کرد: کشف و گزارش آثار فسیل خزندگان به ویژه دایناسورها در بازسازی شرایط تاریخی زمین از اهمیت بسیاری برای زمین شناسان برخوردار است.
وی افزود: این اهمیت تا حدی است که کشف این اثر را میتوان به عنوان قطعهای از پازل رمزگونه حضور دایناسورها در ایران مورد ارزیابی قرار داد.
امیری با بیان اینکه در راستای پژوهشهای صورت گرفته بر روی این اثر رد پا همکاری واچیک هایراپطیان از گروه زمینشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان و اسماعیل خورمهر قابل تقدیر بوده، افزود: این کشف مهم گامی در راستای ساخت نخستین موزه تاریخ علوم طبیعی در جنوب استان اصفهان و به طور خاص شهرستان شهرضا است.
انتهای پیام/