به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم به نقل از نشریه نیویورک تایمز، گزارشگر این نشریه گزارش داد که به گفته برخی از مقامات حاضر در مذاکرات هستهای ایران و شش کشور غربی، ایران توافق خواهد کرد که بخشی از ذخایر اورانیوم غنی شده خود را امحاء کند.
در صورت اجرایی شدن توافق شش ماههای که شش قدرت غربی و ایران در ژنو در حال مذاکره بر سر آن هستند، ایران ذخیره اورانیوم 20 درصد خود را یا با تبدیل کردن آن به میلههای سوختی یا پودر اکسید، که برای مصارف تسلیحاتی کارایی نخواهند داشت، از بین خواهد برد.
مقامات رسمی اعلان کردهاند که ایران اجازه خواهد داشت تا اورانیوم را در سطح 3.5 درصد غنی کند، اما این کشور همچنین باید بپذیرد که ذخیره اورانیوم 3.5 درصد غنی شده کنونی خود را با تزریق آن به لولههای سوختی، امحاء یا تقلیل سطح غنای آن، به میزان اورانیوم 3.5 درصدی دست پیدا کند که ظرف مدت شش ماه تولید میکند.
مقامات مذکور تأکید کردند که شرایطی که این توافق در پشت درهای بسته انجام خواهد شد چرا که مذاکرات هنوز به اتمام نرسیده است.
دلیل چنین توافقی آن است که تمرد ایران از به حالت تعلیق درآوردن غنی سازی، ارضا شود ـ امتیازی که به هیچ وجه در داخل ایران پذیرفته نخواهد شد، حتی برای شش ماه. اما در عوض، ایران توافق خواهد کرد که ذخیره اورانیوم غنی شده خود را محدود کند، در حالی که ذخایر کنونی اورانیوم با غنای بالای خود را امحا خواهد کرد؛ میزان غنای این ذخایر اورانیومی نزدیک به میزان لازم برای تولید بمب است و نگرانیهای بسیاری را در میان کشورهای غربی، اسرائیل و کشورهای حاشیه خلیج فارس از جمله عربستان سعودی، ایجاد کرده است.
ایران از اینکه اورانیوم غنی شده خود را که قرار است به سوخت هستهای تبدیل شوند، به خارج از کشور صادر کند سر باز زده است؛ چیزی که مذاکره کنندگان غربی در این چند سال مذاکرات خواهان آن بودهاند.
اسرائیل و عربستان سعودی ابراز نگرانی کردهاند که اگر ایران فقط پودر اکسید اورانیوم 20 درصد غنی شده تولید کند، و نه لوله یا صفحه سوختی، اکسید اورانیوم را میتوان به اورانیوم 20 درصد غنی شده بازگرداند. اما مقامات غربی معتقدند که چنین بازگردانی دشوار است و به نظر نمیرسد که اکنون ایران چنین توانمندی داشته باشد.
نگرانی در مورد اورانیوم با غنای 20 درصد این است که اگر ایران بخواهد میتواند آن را به سرعت به ماده مورد نیاز برای تولد بمب هستهای تبدیل کند، که این به مثابه میانبری است به سمت ساخت یک سلاح هستهای، پیش از آنکه غرب بتواند از آن ممانعت کند یا واکنشی برای توقف آن از خود نشان دهد.
ایران هرگونه تمایل و اشتیاق برای ساخت یک سلاح هستهای را انکار میکند.
مقامات غربی همچنین گفتهاند که از ایران خواسته شده است ساخت و ساز در تأسیسات راکتور آب سنگین اراک را برای شش ماه متوقف کنند. هنگامی که کار ساخت این راکتور به اتمام برسد و سوختگیری شود، میتواند پلوتونیوم تولید کند که آن نیز راهی است برای رسیدن به یک سلاح هستهای.
ایران همچنین باید توافق کند که شمار جدیدی از سانتریفیوژهای نسل دومی سریعتر خود را مستقر نسازد؛ و آن 1000 دستگاه سانتریفیوژ نسل دومی که مستقر ساخته است را راهاندازی نکند. علاوه بر این ایران باید با نظارتهای شدیدتر توافق کند تا از پایبندی به این توافقات اطمینان حاصل شود.
اگر ایران با این موارد توافق کند، ترکیبی از امتیازها فضای لازم برای مذاکراتی طولانیتر در مورد یک توافقنامه پایدارتر فراهم میشود. این توافقنامه قرار است ایران را متقاعد کند که اگر غرب مدرکی دال بر تلاش ایران برای دست یافتن به توانمندی تسلیحاتی هستهای یافت، کشورهای غربی زمان لازم برای انجام اقدامی پیشگیرانه را در اختیار خواهند داشت ـ احتمالاً اقدامی نظامی.
در مقابل ایران به آنچه که مقامات غربی 3.6 میلیارد دلار عواید نفتی اعلان کردند دست خواهد یافت که در خارج از ایران مسدود شده است، که به تدریج ظرف مدت شش ماه آزاد خواهد شد. همچنین تحریمهای کنونی بر قطعات خودرو و کیتهای لازم برای اتصال قطعات، بر طلا و فلزات گرانبها، بر قطعات هواپیماهای تجاری و بر محصولات پتروشیمی، برداشته خواهد شد.
تحریمها بر فروش نفت و تراکنشهای مالی پابرجا خواهد ماند. مقامات رسمی برآورد کردهاند که برداشته شدن تحریمها برای شش ماه تنها یک پنجم یا یک ششم آنچه که ایران در حال حاضر در نتیجه تحریمهای کنونی از دست میدهد را باز میگرداند.
برآورد میشود که بسته به قیمت نفت، ایران هر شش ماه، تنها در اثر تحریمهای نفتی، 25 تا 30 میلیارد دلار را از دست میدهد.
این توافق همچنین مسیر مشهور به کانال سبز را باز میگذارد تا ایران کالاهای دارویی را از طریق بانکهایی منتخب خریداری کند.
انتهای پیام/