به گزارش خبرنگار فررهنگی خبرگزاری تسنیم، عصر روز گذشته، سه شنبه 11 آذر 1392 سه هنرمند برجسته موسیقی کشورمان به همراه یکی از پیشکسوتان عرصه سینما و تلویزیون به موسسه هنرمندان پیشکسوت آمدند تا علاوه بر ثبت عضویت خود در این موسسه، برای ساعاتی کنار هم باشند و از اوضاع و احوال موسیقی کشور و خاطرههایشان بگویند.
حسن ناهید، میلاد کیایی و داریوش طلایی سه هنرمند پیشکسوت عرصه موسیقی به همراه صدیقه کیانفر مهمانان روز گذشته در موسسه پیشکسوتان هنرمند بودند.
سیدعباس عظیمی مدیر موسسه هنرمندان پیشکسوت و فرهاد بادپا از هنرمندان با تجربه موسیقی کشور که مدیریت روابط عمومی موسسه را نیز برعهده دارد، پایهگذاران این دیدار و میزبان هنرمندان بودند.
نخستین کسی که خود را به این جلسه رساند، حسن ناهید نوازنده پیشکسوت نی بود. ناهید مانند روزهای فعالیتش در گروه پایور خوش قول بود و به موقع خود را به محل موسسه هنرمندان پیشکسوت رساند. ساعت نزدیک به 11 و سی دقیقه زمان دیدار با حسن ناهید بود. قبل از هر چیز جویای احوال این هنرمند هفتاد ساله شدیم. ناهید که در 5 اسفند سال 1391 سکته کرده بود درباره اوضاع جسمانیاش گفت: 5 اسفند سال گذشته سکته کردم و کیوان ساکت بود که من را نجات داد. درست همان زمانی که من در منزل تنها بودم و حالم بد شد، آقای ساکت برای کاری به من زنگ زد که خوشبختانه توانستم پاسخ تلفن را بدهم و او را از حال بدم با خبر کنم. ایشان هم بلافاصله به کمک کن آمد و من را به بیمارستان رساند.
هنوز سخنان ناهید تمام نشده بود که میلاد کیایی آهنگساز و نوازنده پیشکسوت سنتور از راه رسید. کیایی به محض ورودش ناهید را در آغوش کشید و از سابقه آشنایی پنجاه و چهار سالهاش با حسن ناهید گفت: ناهید از جمله هنرمندانی است که برای هر کسی میتواند نمونه و الگویی برای اخلاق باشد.
کیایی با بیان یکی از خاطرههایش در کنار حسن ناهید گفت: روزی در استودیوی شماره 3 تلویزیون مشغول ضبط قطعهای بودیم که نوازندگی نی آن را حسن ناهید بر عهده داشت. وقتی ایشان وارد استودیو شد، بلافاصله آماده ضبط شد و شوع به نوازندگی کرد. وقتی از ناهید پرسیدم که؛ آیا نیازی به تمرین ندارد؟! گفت: نه.
وی ادامه داد: ناهید تمام قطعه را که در دستگاه چهارگاه بود، بدون وقفه و به بهترین شکل ممکن نواخت. تنها در جایی از قطعه ایستاد و گفت این بخش را دوباره میزنم؛ در واقع ناهید میخواست در آن بخش تغییر گام بدهد و این کار در موسیقی بسیار دشوار است، به طوری که نیاز به تمرین بسیار برای هر قطعهای دارد.
این نوازنده سنتور در بخش دیگری از صحبتهایش به جایگاه موسسه هنرمندان پیشکسوت اشاره کرد و گفت: تاسیس موسسه هنرمندان پیشکسوت یکی از رخدادهای خوب برای رسیدگی به اوضاع و احوال هنرمندان پیشکسوت است. وظیفه ما هنرمندان است که در صحبتهایمان با رسانهها،این موسسه و فعالیتهایش را بیشتر به مردم معرفی کنیم.
ساعت به 12:30 نزدیک میشد که داریوش طلایی هم به جمع هنرمندان اضافه شد. طلایی آهنگساز و نوازنده تار و سه تار است که چندین سال است بیشتر تمرکز خود را بر کار تدریس در دانشگاه و تربیت دانشجویان متمرکز کرده است. طلایی میگوید که در این ساعت در دانشگاه کلاس داشته اما به محض اطلاع از حضور حسن ناهید و میلاد کیایی در موسسه هنرمندان پیشکسوت، خود را به اینجا رسانده است.
به محض ورود طلایی، زمان مرور خاطرهها میرسد. از روزهای گذشته میگویند. ناهید از حضورش در کنار مهرتاش و کیایی از فعالیتهایش در دوران جوانی میگوید. طلایی هم برخی از خاطرههای گذشته را بیان میکند.
حسن ناهید به گفت و گویی از خودش اشار میکند که در روزهای گذشته در یکی از روزنامههای کشور چاپ شده، ناهید میگوید: در این روزنامه حرفهایی از زبان من به چاپ رسیده که به هیچ وجه سخنان من نیستند. در این مصاحبه پرسشهایی مطرح شده که اصلا به من ربطی ندارند و من هرگز به آنها پاسخ ندادهام.
ناهید با لحنی شاکی و نارحت ادامه میدهد: تصمیم گرفتن درباره آواز خواندن یا نخواندن زنان مگر برعهده من است که من بخواهم در این باره سخن بگویم؟! متاسفانه در این روزنامه صحبتهایی از قول من در این باره نقل شده که به هیچ وجه حرفهای من نیستند.
صدیقه کیانفر هنرپیشه قدیمی سینما و تلویزیون مهمان بعدی بود که خود را به موسسه رسانده بود.
در بخشی از این دیدار عباس عظیمی مدیر موسسه هنرمندان پیشکسوت بخشی از برنامههای این موسسه را برای حاضران توضیح داد و آنها را با این فعالیتها آشنا کرد. عظیمی در بخشی از صحبتهایش به نامهای اشاره کرد که برای رئیس جمهور نوشته شده و 110 هنرمند پیشکسوت و مطرح کشور آن را امضا کردهاند. عظیمی گفت: این نامه بخشی از مطالبات هنرمندان پیشکسوت است و متاسفانه این نامه تا کنون پاسخی نداشته و رئیس جمهور در گزارش صد روزه خود نیز به آن اشارهای نداشته است.
نزدیک ظهر که میشود هنگام نهار فرا میرسد. دور هم نهار میخورند. ساعت به 14:00 که نزدیک میشود هر کدام قصد رفتن میکنند. پیش از همه طلایی میرود تا دانشجوهایش معطل نشوند. نشاط در چهرههایشان هویداست. از این که ساعتی را در کنار هم دورههای خود گذراندهاند بسی خوشحالند.
انتهای پیام /