به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم، در خبرها آمده بود که فرانسه بار دیگر دست به دخالت نظامی در کشور آفریقایی مالی زده است و اقدام موجب شده تا برخی از تحلیلگران و کارشناسان تاکید کنند، دخالت فرانسه در مالی به معنای خروج آن از معائله جهان است، پایگاه خبری العهد در گزارش زیر تلاش میکند، به بررسی این اقدام فرانسه و بازتابهای برجای مانده از آن کند.
این پایگاه خبری لبنانی در اینباره مینویسد: آیا این درست است که بگوییم فرانسه از لبنان، سوریه و خاورمیانه خارج شده است تا وارد منطقه آفریقای مرکزی شود؟ آیا در قبال خروج سیاسیاش از کشورهای عرب حوزه خلیج فارس و دادن جای خود به خرس روسی جایزهای دریافت کرده است که بدین شکل به قراردادهای جزیی با عربستان سعودی که محدود به ارائه برخی خدمات نظامی بوه و قابل مقایسه با حجم عظیم موازنه تسلیحاتی ریاض با روسیه و معاملات نفتی انگلیس با ایران و یا تسهیلات جدید تهران برای شرکتهای آلمانی نیست، اکتفا کرده است.
اینها سوالات به حقی است که یک دیپلمات کارکشته عربی پس از اعلان وزیر دفاع فرانسه مبنی بر آغاز عملیات نظامی فرانسه در آفریقای مرکزی با مجوز شورای امنیت سازمان ملل متحد آنها را مطرح کرده است.
به نظر میرسد فرانسه قصد دارد، در جایی دور از خاورمیانه و به ویژه کشورهای عربی و اسلامی خود را سرگرم کند. اما سوال مهم و اساسی این است که آیا واشنگتن، فرانسه را از معادله جهان عرب و معادلات نفتی خارج کرده و آن را به ورود به عرصه سوریه تشویق کرده و خود همچنان به عنوان تماشاچی نظارهگر این جنگ است، همان طوری که در لیبی این کار را کرد و به نظر بسیاری از شخصیتهای دیپلماتیک، فرانسه کاشت تا دیگران برداشت کنند.
درهمین راستا، لازم به ذکر است که مقامات سوری شرکتهای سرمایه گذار فرانسوی در پروژه های نفت و گاز را از فهرست شرکتهای مورد پذیرش و اعتماد خود برای مشارکت در بازسازی دیر یا زود این کشور پس از کنفرانس ژنو 2 خارج کردهاند و در مقابل، طرفین روسی و چینی را در اولویت قرار دادهاند؛ به ویژه که پکن اهتمام زیادی به مشارکت در بازسازی و اجرا پروژههای زیربنایی در سوریه دارد.
جدای از همه اینها به نظر میرسد، خروج فرانسه از جهان عرب بیشتر متاثر از محاسبات اشتباه «نیکولا سارکوزی»، رئیس جمهور سابق فرانسه است که «فرانسوا اولاند»، رئیس جمهوری این کشور نیز نتوانسته است، آنها را اصلاح کند.
این روند از زمان تلاشهای ترکیه برای پیوستن به اتحادیه اروپا و تماسهای مستقیم آنکارا و پاریس آغاز شد و منجر به گرفتار شدن فرانسه در بحرانهای منطقهای خاورمیانه و عدم توجه به نتایجی شد که لقب «مادر شرقی» را از آن گرفت و در عمل آن را در باتلاق سوریه گرفتار کرد؛ به طوری که در حال حاضر ارتش و سازمان اطلاعات سوریه شمار زیادی از اسرای فرانسوی و غیر عرب را در زندانهای این کشور نگهداری میکند.
البته باید مواضع پاریس در لبنان و در قبال جنبش حزب الله و تلاش آن برای تبرئه دشمنان سیاسی که باعث برافروخته شدن آتش خشم و غضب ایران شد، را هم در نظر گرفت. این مساله باعث شد فرانسه همچنان بر سر دو راهی تحولات در صف انتظار باقی بماند تا معادله حسابگرانه خود در زمینههای اقتصادی و سیاسی را انجام دهد؛ به ویژه که هیچ یک از کشورهای منطقه نیاز راهبردی به پاریس ندارند، بلکه نیازهایشان تاکتیکی است.
در حال حاضر، اکثر کشورهای عربی به سمت روسیه و مواضع حمایتی آن از هم پیمانانش بر خلاف دیگر طرفهای غربی که همواره از هم پیمانان خود به عنوان خاکریز در مقابل دشمن استفاده میکنند، سوق پیدا کرده است.
اشتباه دیگر فرانسه این بود که برای خود نقشه دوم و جایگزینی نداشت که در صورت شکست نقشه اصلی خود در زمینه سردمداری منطقه از طریق در اختیار گرفتن زمام امور در سوریه، آن را در پیش بگیرد.
دیپلمات مذکور عربی خاطر نشان کرده است که خروج فرانسه از جهان عرب و ورود آن به قاره سیاه سرآغاز تحولات اساسی است که محور اصلی آن خروج پرچمدار اتحادیه اروپا و موتور محرکه آن از خاورمیانه و واگذاری جایگاه خود به مسکو است که با ثبات و اقتدار در حال بسط سیطره خود بر خاورمیانه و به ویژه جهان عرب است.
انتهای پیام/