به گزارش خبرگزاری تسنیم از قم، حجتالاسلام رحمیمان صبح امروز در گردهمایی اساتید اخلاق حوزه علمیه قم، در دانشگاه مجازی المصطفی(ص) با اشاره به سجایای اخلاقی امام راحل اظهار کرد: زندگی امام راحل را باید از دو بخش مورد توجه قرار داد، یکی بعد بیرونی و اجتماعی و دیگری از بعد درونی و شخصی که در این راستا نزدیکان امام راحل بهترین شاهدان برای ذکر این ویژگیها هستند.
تولیت مسجد مقدس جمکران با اشاره به سابقه سالها حضور خود در کنار امام راحل از تبعید در نجف تا پایان عمر ایشان، افزود: در حوزه شخصی باید امام راحل را بنده خالص خدا ذکر کرد که یک لحظه از عبودیت حضرت حق غافل نشد.
رحیمیان تصریح کرد: در این سالها حتی یک ترک اولی از امام راحل کسی ندیده است و ایشان حتی در منزل نیز همان گونه که در بیرون رفتار میکردند عمل میکردند و یک لحظه از یاد خدا غافل نبودند.
وی با اشاره به اینکه 25 سال از قم به نجف و از نجف به قم و جماران به همراه حضرت امام راحل زندگی کردم و در این سالها چیزی جز تعبد و تقوا و خلوص و خداجویی در تک تک اعمال امام ندیدم خاطر نشان کرد: ایشان نسبت به نماز اول وقت التزام عجیبی داشتند؛ نماز ایشان نیز نماز حداکثری بود و با تمام تعقیبات و نوافل و اذکار طولانی و خدایی نماز را به پا میداشت و یکی از طولانیترین نمازهایی بود که ایشان در نماز جماعت نجف برگزار میکردند.
رحیمیان با تاکید بر اینکه بنده اطلاع دارم که 60 سال نماز شب ایشان ترک نمیشد تصریح کرد: در بدترین شرایط و حالات یک لحظه نیز نماز شبش را فدای خستگی و خواب و کسالت و داغ غم نکرد؛ ارتباط بسیار عجیبی با قرآن و مفاتیح داشتند به نحوی که دو بار مفاتیح ایشان از فرط استفاده غیرمستعمل شده بود.
تولیت مسجد مقدس جمکران عنوان کرد: انس مستمر ایشان با قرآن به حدی بود که کمتر وقتی میشد که ایشان را در حال خواندن قرآن نبینیم زیرا ایشان روزی یک جزء قرآن را ختم میکردند و در ماه رمضان، روزانه 3 جزء قرآن را ختم میکردند؛ این حالت در ماه رمضان آخر عمر شریف ایشان نیز حفظ شد.
رحیمیان با اشاره به اینکه ایشان برای اموات خویش بسیار نماز و قرآن میخواندند تصریح کرد: همیشه به یاد اموات خود بود که این مسئله نشان بسیار مهمی برای افرادی است که از همه نظر کامل هستند زیرا افرادی چون امام راحل هیچ کس را از قلم کارهای خود نمیانداختند و خیر و بهره آنها به مردم و درگذشتگان نیز میرسید.
وی خاطرنشان کرد: انس عجیب حضرت امام راحل با اهل بیت(ع) غیرقابل وصف است به حدی که ایشان وقتی نامی از اهل بیت(ع) به خصوص امام حسین(ع) برده میشد از خود بیخود میشدند و به شدت میگریستند.
رحیمیان با تاکید بر اینکه احیای فاطمیه در نجف از کارهای مهم ایشان بود اظهار کرد:به همین جهت ایشان روضههای متعددی در منزل خویش برگزار میکردند و برای تمامی اهل بیت(ع) و ائمه(ع) مراسم عزا به پا میکردند؛ ایشان به حدی در این مراسم گریه میکردند که قلب ایشان را هم میرنجاند و بستگان ایشان به شدت در این رابطه نگران میشدند.
تولیت مسجد مقدس جمکران با اشاره به اینکه مشکلات و حتی شهادت فرزندشان ایشان نیز ذرهای خم به ابروی امام نمیآورد عنوان کرد: گریههای عجیب ایشان برای اهل بیت(ع) در حالی بود که ایشان شخص احساساتی نیز نبودند که با هر حادثهای منقلب شوند؛ ایشان در امور مربوط به مردم، خانوادههای شهدا و اهل بیت(ع) به شدت حساس بودند .
رحیمیان با تاکیدایشان ارادت بسیاری به خانوادههای شهدا داشتند و حتی در روزهای آخر زندگانی خویش که اجازه ملاقات به کسی داده نمیشد به اصرار خانوادههای شهدا را به دیدار میپذیرفتند خاطر نشان کرد: عکس امضا شده شهدا و امام و قرآن دستخط ایشان از جمله کارهایی بود که امام هر روزه با علاقه آن را انجام میدادند تا این خانوادهها را خوشحال کند و اجازه کوچکترین بیحرمتی هیچ کسی را به اعضای خانواده شهدا نمیدادند.
وی تصریح کرد: در 13 سالی که ایشان در نجف بود هر شب سه ساعت پس از مغرب به غیر از چند روز انگشت شمار ایشان به زیارت امام علی(ع) با آدابی خاص میرفتند و حتی یک بار نیز به قسمت بالای سر حضرت پا نگذاشتند؛ نظم ایشان در همه کارها از جمله زیارت حضرت علی(ع) به شکلی بود که تمام بازاریان نجف ساعت کاری خود را با حرکت امام راحل از مقابل مغازه شان تنظیم میکردند.
استاد حوزه علمیه قم با اشاره به اینکه رازهای بسیاری در زندگی این بزرگوار وجود دارد گفت: یکی از ماجراهای جالب زیارت ایشان از حرم امام علی(ع) آن بود یک شب به همراه آیتالله قرهی و بنده و یکی از همراهان که همیشه امام را در زیارت همراهی میکردیم به سمت حرم رفتیم ولی امام در هنگام زیارت تنها بودند؛ ولی ایشان یک شب به طرز عجیبی پس از حرکت به سمت حرم مسیر خود را تغییر دادند و به منزل برگشتند و هیچ کسی تا امروز نفهمید که راز این مسئله چه بود.
تولیت مسجد مقدس جمکران ب اشاره به اینکه ایشان در بحث مصرف گرایی نیز یک نمونه بینظیر بود افزود: یک بار نیز کسی از ایشان صرف غذا و یا شیای را بدون حساب و کتاب نمیدید؛ دمپایی خانگی حضرت تا سالها استفاده شد و ایشان در نگهداری از وسایل شخصی و اداری و مردمی بسیار حساس و مرتب بودند.
رحیمیان با تاکید بر اینکه ایشان یک لحظه از عمرشان را بیهوده تلف نمیکردند و حتی در درون منزل نیز یک لحظه دست از عبادت و تلاش برنمیداشتند عنوان کرد:امام راحل مراقبت بسیاری به حفظ کانون گرم خانوادگی داشتند و به همین دلیل در حین کار و مطالعه همیشه یکی از فرزندان و نوادگان را در کنار داشتند و با آنها رابطه بسیار صمیمانه داشت.
وی تصریح کرد: ایشان در یک لحظه هم نرمش روزانه را انجام میدادند، هم ذکر میگفتند، همه بچه داری میکردند؛ هم به تصویر تلویزیون نگاه میکردند و هم رادیو گوش میدادند و همه این کارها را هم با توجه انجام میدادند.
انتهای پیام/