به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، مراسم نکوداشت مقام علمی منوچهر ستوده استاد برجسته جغرافیای تاریخی، با حضور اساتیدی چون محمدابراهیم باستانی پاریزی، شیرین بیانی، مظاهر مصفا، جلیل تجلیل و جمع کثیری از اساتید، پژوهشگران و دانشجویان دانشگاه تهران امروز 19 آذرماه در تالار فردوسی دانشکده ادبیات دانشگاه تهران برگزار شد.
محمدابراهیم باستانیپاریزی، استاد برجسته تاریخ و فرهنگ و ادبیات و از دوستان و همکاران منوچهر ستوده در این برنامه، با اشاره به بیت شعری از ملاهادی سبزواری گفت: حکیم سبزواری میگوید: «نه در اختر حرکت بود و نه در چرخ سکون/گر نبودی به زمین خاکنشینانی چند»؛ و من یکی از مصادیق بارز و برجسته این بیت را شخصیت بزرگی چون استاد ستوده میدانم. ایشان مورد توجه همه هستند و من این شعر را برای دانشجویانی خواندم که از حدود پنج ماه قبل دوندگی کردند تا مراسم تجلیلی برای ستوده برگزار کنند و این تلاش بسیار ارزشمندی است.
باستانی پاریزی ادامه داد: این دانشجویان همان خاکنشینان هستند که نتیجه تلاش آنها در آینده این خواهد شد که خود آنها به عنوان چهرههای بزرگ موضوع گرامیداشت خواهند بود. ایشان برای بزرگداشت استاد ستوده، فداکاری ارزشمندی کردند.
این استاد برجسته تاریخ و فرهنگ و ادب با اشاره به اینکه در ماه گذشته این افتخار را داشتهایم که در باب دو استاد بزرگ صحبت کنیم که هر دو گوش شیطانکر! به سن 100 سالگی رسیدهاند، اظهار کرد: یکی پروفسور فضلالله رضا که بزرگداشت ایشان در دانشکده فنی برگزار شد و دیگری استاد ستوده چهره برجسته جغرافیای تاریخی هستند.
وی درس استاد ستوده را که جغرافیای انسانی و تاریخی بود را بسیار مهم و اساسی دانست و گفت: این دو، یعنی تاریخ و جغرافیا، همیشه خواهر و برادر دوقلو هستند و بیجهت عدهای آنها را از هم جدا میکنند. همیشه حوادث تاریخی در بستر جغرافیا تولید میشود و تاریخ را بدون شناخت جغرافیا نمیتوان درک کرد.
باستانی پاریزی گفت: استاد ستوده در اصل از اساتید دانشکده الهیات بود و ویژگی مهم ایشان آن بود که قصد داشت خود همه ایران را بگردد و ببیند و پس از آن نظریات خود را تاریخ و جغرافیای این سرزمین اعلام کند و چنین نیز میکرد. او عکاسی میکرد و یادداشت برمیداشت و با دوستانش کیلومترها راه میرفت.
وی در بخشی از سخنان خود با ذکر خاطرهای از کلاس درس مرحوم فروزانفر گفت: زمانی استاد ستوده دیر به کلاس درس استاد فروزانفر رسید و استاد از او پرسید: چرا دیر آمدی، کجا بودی؟ استاد ستوده گفته بود پیاده به مازندران رفته بودم و از آنجا بر میگردم. استاد فروزانفر از سر مزاح به او گفته بود: «تو روی قاطرهای امامزاده داود را سفید کردهای!».
باستانی پاریزی خاطرنشان کرد: کار مهم دیگری که دکتر ستوده انجام داد این بود که در کرمان با تحقیقات و پژوهشهایش کتاب «گویش کرمانی» اثر شاه جمشید سروشیان، یکی از فضلای زرتشتی را تصحیح کرد. سروشیان کسی است که مرحوم فروغی رئیس دادگستری کرمان درباره او گفته بود که وی شخصیت بینظیری است و تنها عیب او این است که میخواهد در عرض 15 دقیقه ما ترکها را زرتشتی کند و این غیرممکن است.
انتهای پیام/