به گزارش گروه "رسانههای دیگر" خبرگزاری تسنیم، توافقی که دیروز بین عباس عراقچی، معاون وزارت خارجه با کاترین اشتون، رئیس سیاست خارجی اتحادیه اروپا به عمل آمد تا گفت وگوهای کارشناسی هسته ای بین ایران و گروه 5+1 ادامه پیدا کند، از یکسو خطراتی را که متوجه توافقنامه ژنو بود، تا حدی رفع کرده است و از طرف دیگر این سوال پیش آمده است که ایران برای جلوگیری از نقض این توافقنامه از سوی غربی ها به ویژه آمریکا چه کارهایی انجام بدهد؟ چرا که تحریم جدید آمریکا علیه ایران بعد از توافقنامه ژنو، خودبه خود این احتمال را به وجود آورده است آمریکا تحریم های دیگری را علیه ایران اعمال کند.
البته زمانی که توافق ژنو بین ایران و گروه 5+1 در سوم آذرماه امضا شد، درست چند روز پس از آن نماینده کشور استرالیا در سازمان ملل متحد که به عنوان رئیس کمیته ناظر بر اجرای تحریم های شورای امنیت ملل در قبال ایران فعالیت می کند، جملاتی را بر زبان آورد که با توجه به این جملات می توان به ماهیت اصلی توافق ژنو پی برد.او گفت که توافق ژنو یک توافق سیاسی است که دارای جنبه های الزام آور برای کشورهای عضو سازمان ملل نیست و بر همین اساس تحریم ها باید ادامه پیدا کند و کمیته ناظر بر تحریم ها باید گزارش های خود را طبق روال قبلی ارائه کند. گرچه باید رفتار غیرسازنده برخی کشورهای غربی در زمینه توافق ژنو را از نظر دور نداریم اما ظاهرا توافق ژنو یک توافق سیاسی است نه یک توافق حقوقی که بر اساس ویژگی حقوقی بودن خود بتواند ضمانت اجرا داشته باشد.
بنابراین در یک تفاهم سیاسی هر کدام از طرفین تفاهمنامه به رفتار طرف مقابل می نگرند و عملکرد خود را درست بر اساس عملکرد طرف مقابل تنظیم می کند. آنچه شاهد بوده ایم این است که دولت آمریکا تحریم های تازه ای را بر علیه ایران اعمال کرده و تیم مذاکره کننده ایرانی با ترک جلسه مذاکره به خانه برگشته است و به این ترتیب ایران پاسخ مناسبی به آمریکا داده است.
در نتیجه این اقدام ایران جان کری وزیرخارجه آمریکا با ظریف تماس تلفنی گرفته و تلاش کرده درباره این رفتار دولت خود توضیح بدهد. موضوعی که در نتیجه این اتفاقات باید بدان توجه داشت این است که تنها دیپلماسی توام با اقتدار در شرایط فعلی می تواند ما را به نتیجه برساند.گرچه دیپلماسی روی دیگری دارد که نشان دادن حسن نیت است که با وجود سابقه نه چندان خوب رابطه آمریکا با ایران و همچنین سابقه کارشکنی هایی که کشورهای غربی درطول 10سال اخیر نشان داده اند،حسن نیت در دیپلماسی را باید نوعی آرمان گرایی به حساب آورد.
شاهد بوده ایم در حالی که در راستای توافق ژنو سه ضلع توافق صورت گرفت که یک ضلع آن متوجه ایران و دو ضلع متوجه طرف مقابل می شد در شرایطی که ایران همه اقدامات لازم را برای ایجاد حس اعتماد در طرف مقابل درباره صلح آمیز بودن برنامه هسته ای خود انجام داده است طرف مقابل دو ضلع به رسمیت شناختن حق غنی سازی و کاهش تحریم ها بر علیه ایران را به انجام نرسانده است و در واقع نه در جنبه گفتاری و نه در جنبه رفتاری به آنچه توافق کرده است پای بند نبوده است.
انتهای پیام/
خبرگزاری تسنیم: انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانههای داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانهای بازنشر میشود.