به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، مراسم نمایش و نقد فیلم سینمایی «سر به مهر» با حضور مسعود فراستی و هادی مقدمدوست در سالن بصیرت سازمان بسیج دانشجویی برگزار شد.
مسعود فراستی منتقد سینما پیش از ورود هادی مقدم دوست که کمی با تاخیر به سالن وارد شد گفت: موضوع این فیلم مسئله فیلمساز نبوده برای همین ما با یک فیلم خستهکننده مواجه هستیم. فیلمساز در واقع دکمهای داشته که برای آن یک پالتو دوخته در این کار از سینما و تصویر فکر نشده و تنها با کلام فکر شده است. «سر به مهر» تنها یک طرح است که شکل نگرفته است.
وی با اشاره به جایزهای که سازمان بسیج به این فیلم داده است گفت: چه شما جایزه بدهید چه روشنفکران به فیلمهای پرت و پلای کاهانی جایزه دهند من میگویم که این فیلمها تنها یک شعار است تا لحظهای که موضوع فیلم مسئله فیلمساز نشده است فیلم بوجود نمیآید. فیلم به شدت ضعیف است و باید به یک برنامه تلویزیونی تبدیل شود.
هادی مقدم دوست کارگردان فیلم سینمایی «سر به مهر» با اشاره به ایده اولیه ساخت این فیلم گفت: ما در ابتدا با یک موقعیت مواجه شدیم. موقعیتی که یک فرد شهامت ندارد نمازخوان بودن خود را ابراز کند. «سر به مهر» فیلمی درباره نماز در سینمای دینی است.
وی در ادامه در تعریف سینمای دینی گفت: تعریف سینمای دینی در دل تعریف زبان سینما قرار میگیرد. باورپذیری یکی از مولفههای مهمی است که در تعریف سینمای دینی مورد توجه قرار میگیرد. در سینمای دینی به اصل باورپذیری زیاد توجه نمیشود.
فراستی در ادامه بحث سینمای دینی گفت: باورپذیری مسئله همه سینمای ماست در سینما ما چیزی را باور میکنیم که میبینیم نه آن چیزی که میشنویم در سینما ما با دیدن طرف هستیم برای باورپذیری باید از فرم بگذریم فرم برخلاف تکنیک یادگرفتنی نیست بلکه زیستنی است در این فیلم شک بازیگر برای خواندن یا نخواندن نماز باورپذیر نیست.
وی افزود: مشکلی که 30 سال است گریبان سینمای ما را گرفته این است که مدیریت و فیلمسازان اراده کردهاند که فیلم دینی و انقلابی بسازند ولی نتوانستهاند. فیلم دینی با مسئله داشتن، باور داشتن و بلد بودن سینما بوجود میآید. با خواستن تنها نمیتوان به فیلم دینی رسید.
مقدم دوست با تاکید بر اینکه ما تعریف دقیقی از فرم در سینما نداریم گفت: ما محتوا را از لاتین به فارسی ترجمه کردهایم و امکان تفکر در موردش بوجود آوردهایم ولی فرم هنوز ترجمه نشده است و نمیتوانیم به آن فارسی فکر کنیم. عمر واقعی سینمای ما تنها 5 سال است به نظر من یک فیلم حتی اگر شعائر دینی را هم نداشته باشد ولی یک حس دینی در مخاطبان ایجاد کند فیلمی دینی محسوب میشود.
فراستی با اشاره به فیلم «گهوارهای برای مادر» گفت: فیلم دینی تنها با قصد فیلمساز ساخته نمیشود این فیلم نیز از ابتدا تا انتها شعار دینی بودن میدهد اما یک فیلم فارسی مستهجن است. فیلم در مورد یک زن طلبه است ولی در واقع ما در این فیلم با یک کلاهبرداری طرف هستیم. ما در سریالهای تلویزیونی هم میبینیم که افراد متدین سعی میکنند فیلم دینی بسازند ولی به نتیجه نمیرسند ما تعریفی از فرم دینی در سینما نداریم.
وی با تاکید بر اینکه «سر به مهر» در کستینگ مشکل دارد گفت: ما تا آخر فیلم شخصیت زن را نمیشناسیم در این فیلم از دقیقه 30 کلمه خدا وارد فیلم میشود اما پیش از این خدا در زندگی این زن قابل دیدن نیست. ما در این فیلم با انسانی که بین سنت و مدرنیته گیر کرده مواجه نیستیم در این فیلم نه بازیگر میتواند تردید را نشان بدهد، نه فیلمنامه به آن پرداخته است. فیلمنامه با زبان سینما نوشته نشده است من فقط به این دلیل که مقدمدوست را میشناسم میگویم که این فیلم ریاکارانه نیست.
این منتقد سینما در ادامه اضافه کرد: در این فیلم نمیبینیم که چه زمانی نماز مسئله بازیگر میشود. در این فیلم از بازیگری استفاده شده که نه فیزیک و نه شیمیاش به این مسئله نمیخورد. حاصل کار دو فیلمنامه نویس و برداشتهای مختلف آنها باعث شده که با یک فیلم خنثی مواجه شویم. نماز خواندن در این فیلم مانند یک خرافه ترسیم شده است و در واقع فیلم ما قبل فیلمنامه است.
فراستی در ادامه با اشاره به اینکه ایرانیها به هیچ وجه تصویری فکر نمیکنند گفت: ملت ما کلامی هستند و سینما زبان تصویر است. ما باید حدود تصویر را هم بشناسیم. بسیاری از موضوعات هستند که نمیتوان با تصویر آنها را به مخاطب نشان داد. ما نمیتوانیم همه موضوعات را به صورت تصویری در آوریم تا زمانی که بنشینیم و در موردش فکر کنیم. ما هنوز سینمای ملی نداریم. ما باید به تعاریف سینمای ملی برسیم. ما باید فرمها و قاپهایی را که برای سینمای دینی لازم است پیدا کنیم.
وی افزود: فرمهای دینی باید از ادبیات و نقاشی ما استخراج شود و در سینما به کار برده شود. ما در بعضی از فیلمها توانستیم در لحظاتی به فرم دینی برسیم اما در واقع هیچ دانشی در این زمینه نداریم. فیلمسازان ما فقط نشستهاند تا از آنها تعریف کنیم و جایزه بگیرند و با پول دولتی فیلم بسازند. آنها هرگز سختی فکر کردن به مفاهیم سینمای دینی را نکشیدهاند.
مقدمدوست در انتهای مراسم با تاکید بر اینکه «سر به مهر» فیلم مذهبی، روانشناسانه و اجتماعی است گفت: ما در این فیلم نشان میدهیم که انسانی درگیر یک عهد میشود و با عبور از ترس میتواند مسئولیت خود را نشان دهد. او برای عبور از ترس خود از نماز کمک میگیرد.
وی با تاکید بر اینکه اولین فیلم کوتاه نعمتالله فیلم کوتاه «مکبر» است گفت: موضوعی که ما انتخاب کردیم برای ما جدید نیست و مسئله من و نعمتالله است. تعریف من از سینما همین وسیلهای است که با آن فیلم میسازیم. به نظر من اینکه آقای فراستی میگویند زبان ملت ما زبان بصری نیست اشتباه است. ما در سبک هندی شعر به زبان تصویر نزدیک شدیم.
انتهای پیام/