تحولات ترکیه و تزلزل اردوغانیسم

به گزارش خبرگزاری تسنیم، روند حوادث در ترکیه که این روزها شتاب فزاینده‌ای نیز به خود گرفته، به گونه‌ای است که کاملاً روشن است حزب عدالت و توسعه را هدف قرار داده است. مقامات حزب حاکم "عدالت و توسعه" به رهبری رجب طیب اردوغان نخست وزیر، از این حرکت و سمت گیری آن به شدت نگرانند و تلاش بی‌وقفه‌ای را آغاز کرده‌اند تا در مسیر این حرکت موانعی ایجاد کنند، موانعی که اگر نمی‌توانند اصل حرکت را متوقف نمایند لااقل از شتاب آن بکاهند و برای دولت فرصت ایجاد کنند.افشای پرونده فساد مالی بزرگ در ترکیه که موجب بازداشت چهل و نه شخصیت برجسته در یک روز و تحت نظر قرار گرفتن بیش از هشتاد نفر و دستگیری فرزندان وزرای کشور، اقتصاد و شهرسازی و همچنین شهردار منطقه فاتح یکی از مهمترین مناطق شهر اسلامبول، رئیس بانک دولتی خلق، چند تاجر و کارآفرین بزرگ و میلیاردر و... گردید علاوه بر برانگیختن تعجب عمومی، ضربه سهمگینی بر پیکر حزب عدالت و توسعه و شخص اردوغان بود. چرا که این افشاگری بار دیگر مردم ترکیه را با هدف اعتراض به فساد مسئولان بلندپایه به خیابان کشاند و هزاران تظاهر کننده با تجمع در میدان کادیکوی، خواهان سقوط دولت اردوغان شدند. رهبر حزب مخالف خلق جمهوری خواه ترکیه نیز با تاکید بر اینکه نخست‌وزیر از اداره حکومت ناتوان است، تصریح نمود که اردوغان دیگر نمی‌تواند بر کشور حکومت کند و اگر بر سر این مساله اصرار داشته باشد، شاهد آخرین روزهای حکومتش خواهد بود.

اردوغان در واکنش به این وقایع، بار دیگر همچون ماجرای پارک گزی به سرکوب مردم تظاهر کننده مبادرت کرد و پلیس ترکیه برای متفرق کردن تظاهر کنندگان متوسل به خشونت شد. در این ماجرا، نخست‌وزیر ترکیه با متهم کردن پلیس این کشور به توطئه‌چینی علیه دولت، 135 افسر ارشد پلیس را از کار اخراج و 150 تن دیگر را در فهرست تغییرات قرار داده است. وی همچنین ضمن متهم کردن برخی دیپلمات‌های کشورهای غربی در ایجاد بحران، به مخالفانش هشدار داد دست تمام کسانی را که بخواهند از شرایط نابسامان کشور سوءاستفاده کنند کوتاه خواهد کرد.

پس از پیروزی حزب اسلام گرای "عدالت و توسعه" در ترکیه و افتادن قدرت در این کشور به دست اردوغان و همفکرانش، روند حرکتی این افراد به سویی بود که تحلیل‌گران از ظهور یک دولت ضد صهیونیستی جدید در منطقه خبر می‌دادند. این تصور، هنگامی تقویت شد که اردوغان در اجلاس داووس موضعگیری محکمی علیه رئیس رژیم صهیونیستی کرد، اما برخلاف انتظارات و شعارها، گذشت زمان نشان داد که ژست‌های ضداسرائیلی اردوغان توهمی بیش نبود و او نه تنها به آن ژست‌ها پای بند نماند، بلکه در عمل خلاف شعارهایش حرکت کرده و حتی با صهیونیست‌ها پیوند عمیقی دارد. در ماجرای حمله کماندوهای اسرائیلی به کشتی مرمره در سال 1389 که منجر به کشته شدن 9 تن از اتباع ترکیه‌ای گردید، دولت اردوغان نهایت استفاده را برای معرفی کردن خود به عنوان یک چهره ضداسرائیلی به عمل آورد، اما موافقت اخیر دولت آنکارا با دریافت غرامت کمتر برای بازماندگان قربانیان این کشتی که با هدف تسهیل در روند عادی سازی روابط آنکارا با تل آویو صورت گرفت، چهره واقعی وی و دولتش را آشکار نمود. علاوه بر این، افشاگری روزنامه صهیونیستی"یدیعوت آحارنوت" درباره روابط تجاری فرزند اردوغان با طرف‌های صهیونیستی طی 3 سال گذشته، تناقض در گفتار و عمل نخست‌وزیر ترکیه را بیش از پیش برملا نمود.

روابط پنهانی و دیرینه اردوغان با صهیونیست‌ها البته از دید سیاستمداران ترکیه‌ای پنهان نمانده بود، به طوری که "کمال قلیچدار اوغلو" رهبر حزب جمهوری خواه خلق ترکیه پیش از این ضمن انتقاد از مواضع دوگانه اردوغان گفته بود اگر وی در گفته‌های خود صادق است، به همکاری نظامی با این رژیم پایان دهد. وی با صراحت اعلام کرده بود که اگر دولت ترکیه به اظهارات ضداسرائیلی خود اعتقاد دارد و مخالف کشتار زنان و کودکان در غزه است، باید پایگاه "کوره جیک" را بلافاصله تعطیل کند، زیرا این پایگاه رادار موشکی به خاطر منافع اسرائیل راه‌اندازی شده و بخشی از سپر دفاع موشکی ناتو و آمریکا در حمایت از رژیم صهیونیستی است که در منطقه مالایای ترکیه تأسیس گردیده است.نکته قابل توجه دیگر اینکه اردوغان که روزگاری پیروزی خود در انتخابات ترکیه را نمادی از اسلام‌گرایی در برابر سکولاریسم و لائیسم نشان داده بود، با تغییر چهره ناگهانی به یک غرب‌گرای تمام عیار تبدیل شد. این درحالی بود که مردم مسلمان ترکیه با روی آوردن به کسانی که شعارهای اسلامی می‌دادند انتظار داشتند دولت برآمده از این شعارها، مصداق واقعی مبارزه علیه سالها ظلم و ستم بر مسلمانان باشد.

اما در وقایع سوریه، سیاست لائیک دولت اردوغان چهره از پس پرده بیرون کشید و تا حد یک عامل اجرائی دولت‌های غربی مأمور تحقق سیاست‌های شیطانی آنها در سوریه گردید و با سازمان دهی لشگرهای تروریستی و تجهیز، آموزش و اعزام آنان به داخل سوریه، شریک اصلی جنایات غرب علیه مردم مظلوم سوریه گردید. دولت اردوغان حتی با وهابیون و تکفیری‌های به ظاهر مسلمان که تشنه خون طرفداران اسلام ناب هستند عقد اخوت بست، از آنها برای به آشوب کشاندن سوریه حمایت کرد و با آنها در جنایات سوریه شریک شد.سرکوب مخالفین دولت در جریان پارک میدان گزی (تقسیم) که جرقه‌ای برای اوج‌گیری مخالفت‌ها شد، از دیگر تناقض‌های رفتاری دولت اردوغان بود، درحالی که اکثریت ملت ترکیه، ملتی عمیقاً اسلام‌خواه هستند و اقبال آنان به حزب عدالت و توسعه تنها به خاطر به دست آوردن آزادی‌های مذهبی بود که این حزب به آنها وعده داده بود و سال‌ها از سوی نظامیان لائیک ترکیه از آنها دریغ می‌شد.

واقعیت اینست که باید مجموع سیاست‌های یکجانبه گرایانه اردوغان به همراه سرکوب مخالفان و اینک افشای رسوایی بزرگ مالی در این دولت که وی و همفکرانش را در معرض شدیدترین انتقادها قرار داده، شکست آرمان‌های حزب عدالت و توسعه و به تعبیری شکست احیای امپراتوری عثمانی در ترکیه قلمداد کرد، شکستی که می‌توان بر آن نام "تزلزل اردوغانیسم" نهاد زیرا نخست وزیری که در پی محقق کردن رویای احیای امپراتوری عثمانی بود، پس از سال‌ها حکومت در این کشور و نشان دادن چهره‌ای چندگانه از خود و همچنین پس از قریب به سال دسیسه چینی برای براندازی نظام سوریه که خط مقدم مقاومت علیه رژیم نژادپرست صهیونیستی است، هم اکنون در عرصه داخلی بیش از 70 درصد مردم ترکیه مخالف سیاست‌های او و همفکرانش هستند و این عملکرد چیزی جز شکست و ناامیدی عاید دولت آنکارا نکرده است.

منبع:روزنامه جمهوری اسلامی

انتهای پیام/

خبرگزاری تسنیم: انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانه‌های داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای بازنشر می‌شود.