فرید جواهرزاده در گفتوگو با خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم، اظهار داشت: من با جلوگیری از کالاهای چینی مخالف هستم چون در یک بازار دوسویه باید عرضه و تقاضا متعادل باشند وگرنه بازار رانتی خواهد شد، در این بین هنرمندان صنایع دستی باید کالاهای خود را به دو صورت کیفی و کمی گسترش دهند در حالی که در بازار صنایع دستی موجود مشاهده میکنیم که هنرمندان بسیار استثنایی داریم که اثرات فاخری را ایجاد میکنند که نمیتوان قیمتی روی آنها گذاشت و بازاری هم برای آنها متصور نیست لذا اینها اجناس موزهای ما هستند و باید مورد حمایت سازمان میراث فرهنگی باشند.
وی افزود: اما وقتی میگوییم صنایع دستی چینی وارد کشور میشوند در واقع آثاری هستند که مورد اقبال اینجاست، این یعنی که آنها توانستهاند بازار هدف خود را فتح کنند لذا حالت ما نباید انفعالی باشد بلکه باید با برنامهریزی مجدد و افزودن مواد اولیه ارزانتر و کمّینگاهکردن به این موضوع داستان را به نفع خود عوض کنیم.
این استاد دانشگاه تصریح کرد: اگر قرار باشد آثار صنایع دستی داشته باشیم که مردم نتوانند از آنها به دلیل بالابودن قیمت آن استفاده کنند مشخص است که مردم به دنبال کالاهای ارزانتر میروند لذا یکی از دلالی مهم این موضوع گرانبودن است.
جواهرزاده یادآور شد: کالاهای صنایع دستی باید با قیمتهای نازلتری عرضه شود، البته نباید کیفیت را فدای قیمت کرد، بلکه باید از مواد اولیه ارزانتر استفاده کنیم و مدیریت بازار را در سرلوحه خود قرار دهیم، چرا که وقتی یک کالای صنایع دستی از وقتی که توسط هنرمند تولید میشود تا زمانی که به دست مصرفکننده می رسد قیمت چندبرابری پیدا میکند نشاندهنده این است که در این وسط دلالها بیشترین سود را میبرند.
وی خاطرنشان کرد: باید دست دلال را کوتاه کرد و از طرفی با ایجاد بازارچههای عرضه مستقیم کالاهای صنایع دستی میتوان این موضوع را حل کرد، همچنین نگاه مساعدتگونه سازمان میراث فرهنگی و صنایع دستی به ویژه در زمینه تامین منابع و مواد اولیه و ایجاد مراکزآموزشی متعددی که بتواند بسترساز این جریان شود میتواند به این حوزه کمک زیادی کند.
انتهای پیام/