به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم سومین دوره جشنواره فیلم فجر تقریبا با همان سبک و سیاق جشنواره دوم برپا شد اما با چند تفاوت :
در جشنواره دوم که می توان آن را نخستین جشنواره رقابتی فجر نامید، فیلم های بسیار کمی در بخش حرفه ای ها پذیرفته شد که این تعداد فیلم در این بخش، در جشنواره سوم بیشتر شد و ثانیا، در جشنواره دوم، هیچ عنوان و جایزه ای برای بهترین بازیگر زن در نظر گرفته نشده بود که این عنوان در جشنواره سوم متولد شد و بنابراین لیست تقدیری های جشنواره، به کمال مطلوب تری نزدیک شد.
در این دوره، سطح کیفی آثار بخش حرفه ای ها، بسیار بالاتر از دو دوره گذشته بود."رسول صدرعاملی" با دومین ساخته خود، "گل های داوودی"، رونق جدیدی به ژانر پرطرفدار ملودرام در نیمه ابتدایی دهه شصت داد؛ سال هایی که ملودرام نتواسنته بود شکوفایی چندانی داشته باشد صدرعاملی با یک درام متکی بر هیجانات انسانی، توانست مثلثی از عواطف منطقی یک مادر، پسری نابینا و پدری که ناخواسته، مرتکب قتلی شده را به تصویر بکشد؛ ضمن اینکه عطف های قدرتمند داستانی نیز مزید بر علت شده بود تا "گل های داوودی" بهترین فیلم صدرعاملی حتی تا به امروز لقب بگیرد.این فیلم با این قدرت نمایی، تقریبا تمام جوایز مهم جشنواره سوم را درو کرد و توانست لوح زرین را برای بهترین بازیگر نقش اول مرد و نقش اول زن را برای "جمشید مشایخی" و "پروانه معصومی" به همراه آورد."فیروز ملک زاده" برای فیلمبرداری این فیلم، "عباس گنجوی" برای تدوین آن و "کامبیز روشن روان" برای موسیقی این فیلم توانستند از جشنواره سوم فجر، موفق به دریافت لوح زرین شوند.
"کیومرث پوراحمد" هم در دومین ساخته خود، روابط پیچیده ای از مناسبات انسانی و شغلی چند فرد را به صورت هم راستا با یکدیگر پیش برده و در نهایت نیز پایانی بسیار خوب برای آنها در نظر می گیرد و می تواند با "تاتوره" یک حضور قدرتمندانه در جشنواره سوم فجر داشته باشد.این فیلم تنها لوح زرین بهترین موسیقی متن را مشترکا با فیلم "گل های داوودی" برای "کامبیز روشن روان" به دست آورد.
"یدالله صمدی" برای نخستین ساخته سینمایی خود، نام فیلمی از هیچکاک را برگزیده بود."مردی که زیاد می دانست" فیلمی عجیب بود: از یک سو درامی قابل توجه داشت و از سوی دیگر، مرموزی خود را نیز به مانند فیلم هیچکاک در بر داشت که حقیقتا این نوع فیلم تا آن روز در سینمای ایران ساخته نشده بود.گویا صمدی در همان سال های آغازین کار حرفه ای اش، به شدت تابع سینمای هیچکاک بود.صمدی در اولین تجربه کارگردانی توانست لوح زرین جشنواره سوم را بابت این فیلم به دست آورد و فیلمنامه آن نیز موفق به دریافت لوح تقدیر جشنواره شد.
دیگر فیلم مهم بخش حرفه ای های جشنواره سوم که به نوعی شگفتی ساز این دوره از جشنواره نیز لقب گرفت، "مترسک" بود.فیلمی که توانسته بود به زیبایی، دو دنیای متفاوت نگاه پدری که نگران فرزند خود است و پسری که نمی تواند با نامادری اش زندگی کند را به تصویر بکشد و علاوه بر پیشبرد داستان به موازات یکدیگر، حلقه اتصال های مشترک نطبق بر درامی را نیز در اثر خود بگنجاند.فیلمی که حتی در رعایت میزانسن هایش نیز تا حدودی جلوتر از بسیاری از فیلم های آن سال های سینمای ایران بود.تمام این موارد توسط هیات داوران جشنواره سوم دیده شد و در نهایت این اثر توانست لوح زرین بهترین فیلم جشنواره را از آن خود نماید.همچنین فیلمنامه این کار، توانست لوح تقدیر جشنواره را به دست آورد و علاوه بر این، دو لوح زرین بهترین بازیگر مکمل مرد و مکمل زن را نیز برای بازیگرانش به ارمغان بیاورد.
اما مغموم بزرگ جشنواره سوم، "کمال الملک" علی حاتمی" بود.فیلمی که یکی از بهترین های تمام عمر سینمایی این کارگردان به حساب می آید اما با اقبال جشنواره مواجه نشد به گونه ای که این اثر ستودنی، تنها در بخش فیلمنامه، موفق به دریافت لوح تقدیر شد.در حالی که جشنواره سوم هیچ لوح زرینی به فیلمنامه ای نداد و در اقدامی قابل تامل، فیلمنامه "کمال الملک" را در کنار فیلمنامه "مترسک" و فیلمنامه "مردی که زیاد می دانست" قرار داده و به هر سه فیلمنامه، لوح تقدیر داده بود ! این فیلم پس از جشنواره به اکران درآمد و توانست به فروش بسیار خوبی دست پیدا کند.این فروش خوب و استقبال از سوی مردم و فشارهای رسانه ای بر هیات داوران جشنواره سوم مبنی بر نادیده گرفتن این فیلم سبب شد تا طی خبری اعلام شود که "کمال الملک" می تواند در جشنواره چهار فجر نیز حضور داشته باشد تا به نوعی با دادن چند لوح زرین به آن، جبران ناداوری های جشنواره سوم شده باشد که این اتفاق چون با قوانین جشنواره مغایرت داشت به وقوع نپیوست تا "کمال الملک" به شکلی مظلومانه، یکی از ناکام ترین فیلم های تمام ادوار جشنواره فجر لقب بگیرد.
انتهای پیام/