به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم حکایت شبهای تهران و سوسوی چراغ خیابانهایش خصوصاً در این شبهای سرد و نمناک زمستانی روایت دیگری است از شهر شلوغ و پردود و بوق روزهای آن؛ شهری که خیابانهای خیس و درختهای برهنه این روزهای سرد و بارانیاش در تلالو انعکاس شبانه چراغهای چشمکزن سبز و زرد و قرمزش میدرخشند و دل هر عابری را به گیسوی بلند و شفقگون رویا گره میزنند و ناخواسته دستودل این رهگذران عجول شهرنشین را میلرزانند و قدهایشان را کند میکنند، تا حتی شاید این عابران شتابزده لحظهای بیشتر بتوانند فارغ از خاطرات و رویاهای فراموش شده روزشان، آنها را در تصویر مشکی و وسوسهانگیز شبهای تهران قاب بگیرند.
اما در گوشه و کنار شبهای این شهر، هستند محلههایی که حکایت شبهایشان روایتی است از جنس دلهره و ناامنی؛ محلههایی که رویای سفید و شیشهای ساکنان سیاه و افسردهشان تنها در گذر از دریچه تنگ سرنگ و منفذ باریک پایپهای مه گرفته و رد تای زرورق معنا میشود.
انتهای پیام/