به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، هشتمین شب شاعر با موضوع پاسداشت شاعر افغان، محمدکاظم کاظمی، امروز سهشنبه هفدهم دیماه با حضور سعید جلیلی، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام، غلامعلی حدادعادل، رئیس فرهنگستان زبان و ادبیات فارسی، سیدمحمد صالحی، معاون فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، محمدرضا آغاسی، آیتالله حائری شیرازی، حجتالاسلام سیدعبدالله حسینی، قنبرعلی تابش، محمد نور (سفیر افغانستان در ایران) و شاعرانی چون علیرضا قزوه، علیمحمد مودب، رضا اسماعیلی، اسماعیل امینی، کمال شفیعی، میلاد عرفانپور و جمع دیگری از شاعران نامآشنا برگزار شد.
علیرضا قزوه، مرکز آفرینشهای ادبی حوزه هنری، از دیگر سخنرانان این مراسم بود که طی سخنانی گفت: قبل از هر سخنی سلام آقای جعفریان و نظری را به همه شما و آقای کاظمی میرسانم. ما امروز برای پاسداشت شاعری از سرزمین افغانستان در کنار هم گرد آمدهایم و باید گفت افغانستان کشوری متمایل به شعر و فرهنگ است و محمدکاظم کاظمی از کسانی است که بیشترین خدمات را به این عرصه کرده و بیشترین نقدها را در این حوزه نوشته است.
قزوه طی سخنانی از شیوه برخورد با اهالی کشور افغانستان در ایران انتقاد کرد و در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به وضعیت نامساعد قنبرعلی تابش، شاعر و فرهیخته افغان، عنوان کرد: قنبرعلی تابش به چهرهای مظلوم تبدیل شده است. مسئولان باید هرچه زودتر تکلیفش را روشن کنند. در حق او ظلم شده است، چراکه به او گفتهاند باید برود، در صورتی که او دانشجو و علاقهمند به تحصیل است. تابش استعداهای ویژهای دارد و شاید روزی بتواند یکی از چهرههای سیاسی برتر کشور باشد. دوستان ما نادانسته با ایشان به ناملایمتی رفتار کردند.
در ادامه این مراسم، علیمحمد مودب، شاعر، طی سخنان کوتاهی محمدکاظم کاظمی را برکتی برای شعر فارسی خواند و شعری را برای تقدیر و تشکر از اقدامات ارزنده او قرائت کرد.
همچنین قنبرعلی تابش طی سخنان کوتاهی گفت: ما کار سختی در پیش داشتیم و باید ثابت میکردیم زبان فارسی و دری یکی است. وی سخنان خود را با غزلی با نام «زبان فارسی» و برای تقدیر از محمدکاظم کاظمی ختم کرد:
تا که مولانا است آهنگ زبان فارسی
شمس قد افراشت خواهد، سرفشان فارسی
از حدود چین و ماچین تا بخارا و ختن
روم و ری جغرافیای باستان فارسی
قندهار تو سمرقند است در رقص و سماع
بلخ، لاهور است در رنگینکمان فارسی
شهر نیشابور و غزنیناند بخشی از بهشت
می رسد تا عرش اعلا دودمان فارسی
دشت لیلی بوی ابراهیم ادهم میدهد
شهر شیخ مهنه، عشقآباد جان فارسی
بحر هند از موجها، یک صبحدم بیدل شکفت
تا که لب تر کرد از شیرینبیان فارسی
تو برای فال حافظ می کشی خط ونشان؟
هفت خط "تاجمحل" خط و نشان فارسی
رودکی، فردوسی و سعدی، سنایی و شهید:
یک قلم خورشید از یک کهکشان فارسی
کاشکی رخش از سمنگان شیههی دیگر کشد
کاش سهرابی دگر زاید زنان فارسی
کابل و کشمیر و شیراز و خجند و چین و روم
کاشکی احیاء شود باز این جهان فارسی
انتهای پیام/