کریم زمانی پژوهشگر ادبیات فارسی و مولویپژوه که چند سالی است بر روی «شرح غزلیات شمس» متمرکز شده است، در گفتوگو با خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم،گفت: این اثر در 8 جلد منتشر خواهد شد. غزلیات دیوان شمس بالغ بر 40 هزار بیت است که تاکنون شرحی بر آن نگاشته و منتشر نشده است، بنابراین این نخستین شرحی است که بر غزلیات دیوان شمس منتشر میشود.
این پژوهشگر که شرح او بر مثنوی معنوی از جمله پرشمارترین شرحهای مثنوی به شمار میرود، هر جلد این مجموعه 8 جلدی را شامل هزار صفحه عنوان کرد و گفت: در این شرح نیز همان روش شرح مثنوی معنوی را پیاده کردهام. این اثر از روی نسخه تصحیح شده دیوان شمس به کوشش مرحوم فروزانفر نگاشته میشود.
وی گفت: شیوه کار به این شکل است که از ابتدا غزلها یکبهیک شرح داده شده و بدون اینکه غزلی حذف شود، به شرح و توضیح پرداختهام. در تفسیر اشعار، نخستین منبع همان بیان مولاناست، ولی در مراتب بعدی از منابع حاشیهای همچون کتابهای عرفانی برای مفاهیم و اصطلاحات عرفانی نیز کمک گرفته شده است.
زمانی با اشاره به طولانی شدن روند تألیف این شرح گفت: دیوان شمس اقیانوس ژرف و عمیقی است که باید بسیار محتاطانه و حساس در آن قدم زد، من نیز با توجه به اینکه تاکنون هیچ شرح کاملی از این دیوان منتشر نشده است، تلاش میکنم تا حاصل کار را با حداقل نقایص منتشر کنم، از آنجا که شرح کامل باید همه ابیات را شرح داد، در پارهای مواقع شرح یک بیت مدتها زمان میگیرد، بنابراین به دلیل دقت بالا شرح دیوان شمس طولانی خواهد شد.
این مترجم قرآن در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به لزوم توجه به گسترش و توسعه زبان فارسی در کنار حفظ آن گفت: چند امکان و زمینه برای تقویت زبان فارسی وجود دارد، یکی از مهمترین آنها توجه به متون ادبی ـ عرفانی است، که در رأس همه آنها مثنوی معنوی، دیوان غزلیات شمس، فیه مافیه و ... هستند. با تمرکز بر روی این متون میتوان در جهان در حوزه زبان فارسی حرفهای جدیدی برای گفتن داشت.
وی ادامه داد: تکیه بر این متون امکانی به ما میدهد که بتوانیم دایره واژگان لغت فارسی را گسترش دهیم و زبان را پویاتر از گذشته دنبال کنیم، مثنوی معنوی امکان وسیعی است که میتوان از طریق آن زبان فارسی را تقویت کرد، توجه پژوهشگران ادبی به شرح نویسی خود زمینه ساز توسعه زبان فارسی و خلق واژگان جدید از دل این زبان میشود.
زمانی با اشاره به تأکیدات رهبر انقلاب بر اهمیت زبان فارسی گفت: زبان فارسی، زبان زندهای است و نوعی همت میخواهد، تا این زبان را غنی و تقویت کنیم، متأسفانه برخی کتابهایی که منتشر میشوند، فاقد این همت هستند، سرتاسر کتاب را که بررسی کنیم دایره واژگانش از 500 لغت تجاوز نمیکند، در صورتی که متون فاخر ادبی گذشته میتواند ما را در گستردهکردن دامنه زبان فارسی یاری کند. این از شیوههایی است که میتوان زبان فارسی را حفظ و توسعه داد، بنابراین تنها نباید حفظ زبان فارسی دغدغه ما باشد، بلکه توسعه خود به حفظ زبان نیز میانجامد.
انتهای پیام/