کدام سلطان مقصر است؟

به گزارش گروه "رسانه‌های دیگر" خبرگزاری تسنیم، 1ـ در خبرهای هفته گذشته آمده بود که آقای توکلی نماینده محترم مردم تهران در مجلس با انتشار نامه ای خبر داده بود که فردی توانسته است یک مجوز 650 میلیون دلار اعتبار در چند ماه گرفته است که از این رهگذر سود هنگفتی به فرد شناخته شده ای که از بدهکاران بزرگ بانکی است رسیده است.

این خبر اگرچه جدید است اما عملکرد وزارت خانه های ذیربط نشان از استمرار این عمل در دولت های گذشته دارد. بارها در مطبوعات و رسانه ها آمده است که افرادی به عناوین سلطان شکر ، سلطان ذرت ، سلطان گوشت ، سلطان میوه و سلطانهای... معرفی می شوند.

سئوال اینجاست که این سلاطین اقتصادی چگونه و توسط چه کسانی به سلطنت های بلامنازعه اقتصادی در کشور ما می رسند و چرا برخوردی با آنها نمی شود که در همه دولت ها از اقربا و نزدیکان دولت مردان می شوند و می توانند از امتیازات ویژه و انحصاری برخوردار شوند.

زمانی که مشغول نوشتن این سطور بودم در یک خبرگزاری آمده بود که وزیر صنایع در جواب نامه آقای توکلی گفتند که این فرصت برای همگان به طور مساوی وجود دارد، از آقای وزیر سئوال می شود که توضیح بفرمایید در سی سال گذشته و در دولت های مختلف و در دولت یازدهم این فرصت مساوی چگونه برای همه فراهم است که فقط عده ای انگشت شمار می توانند از آن استفاده نمایند و ثروت های چندصد میلیاردی بهم بزنند.

2ـ چگونه این سلطانها به سلطنت می رسند: با توجه به نیاز کشور ما به واردات غلات، و نیازهای دامی و روغنی وزارت خانه های ذیربط به جای برنامه ریزی منظم و حساب شده که باید در واردات داشته باشند که به نقاط بحرانی نرسیم متاسفانه خیلی از اوقات با تعلل های حساب شده کار را به جای می رسانند که اوضاع بازار به بحران نزدیک می شود آن وقت مسئولین بالادستی را در فضایی قرار می دهند که تنها ناجی ما از بحران کمبود غلات یا دانه های روغنی و یا... آقای فلانی است آن هم با این شرایط انحصاری باید کالاها را وارد نمایند و این آقایان وارد کننده حتی حاضر نیستند حمل و نقل کالای دولتی را به شرکت های کشتی رانی و حمل و نقل ایرانی بدهند و برای اینکه در مقابل طر ف های خارجی خود ژست بگیرند که ما تحریم ها را علیه ایران رعایت می نماییم، حمل و نقل کالاهای دولتی را هم به شرکت های حمل و نقل خارجی با قیمتی بالاتر می دهند.

دوستان در وزارت صنعت،معدن و تجارت یا نمایندگان محترم مجلس می توانند با یک بررسی اجمالی به صحت این ادعا پی ببرند. بنابراین در به وجود آمدن سلاطین انحصار گرای غلات و دانه های روغنی اولین مقصر خود دولت و وزارت خانه های ذیربط می باشند که با دادن امتیاز انحصاری به افراد از آنان سلطان می سازند. حالا چه روابطی بین این انحصار گران و بدنه وزارت خانه های ذیربط است می بایستی دستگاه های نظارتی ، فضای آن را کشف و به اطلاع مردم برسانند و از ادامه کار جلوگیری نمایند.

3ـ راه حل: حل مساله خیلی دشوار نیست، اگر شورای اقتصاد و وزارت خانه مربوطه دارای برنامه ریزی مدونی باشند می توانند فرصت واردات غلات و دانه های روغنی را در هر بخشی به ده ها نفر بدهند و به جای استفاده از امکانات دولتی با ایجاد رقابت بین وارد کنندگان، کالاهای وارد شده با کیفیت بالا و حداقل قیمت و با شرکت های حمل و نقل ایرانی حمل خواهد شد.

و اگر کسانی که از وضعیت موجود نفع می برند کنار زده شوند و مدیریت دولت با نظارت و با شکستن انحصار در واردات به این مهم دست پیدا نمایند، انتظار می رود مدیران ارشد دولتی دستگاه های نظارتی و قوه قضاییه به استمرار این ویژه خواری (رانت خواری) در واردات غلات و دانه های روغنی پایان دهند که از جیب مردم و از بیت المال عده ای ثروت های افسانه ای به جیب نزنند و اکثریتی مشکل تامین مایحتاج روزمره خویش را داشته باشند.

انتهای پیام/
خبرگزاری تسنیم: انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانه‌های داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای بازنشر می‌شود.