به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، به مناسبت ششمین سالروز درگذشت استاد سیدجعفر شهیدی، مجله بخارا با همکاری مؤسسه لغت نامه دهخدا، بنیاد فرهنگی اجتماعی ملت، دایره العمارف بزرگ اسلامی، بنیاد موقوفات محمود افشار و گنجینه پژوهشی ایرج افشار «شب سیدجعفر شهیدی» را شب گذشته، دوشنبه 23 دیماه، با حضور سیدمصطفی محقق داماد، غلامرضا ستوده، جلیل تجلیل، علی افخمی، رسول جعفریان، محمدعلی مهدویراد، محسن شهیدی (فرزند سید جعفر شهیدی) و علی دهباشی برگزار کرد.
آیتالله مصطفی محقق داماد، عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی و رئیس بنیاد موقوفات محمود افشار یکی از سخنرانان این مراسم بود که ضمن تکریم و احترام به روح زندهیاد شهیدی، طی سخنانی درباره برخی از امتیازات مرحوم علامه شهیدی گفت: ایشان دو نحله قدیم و جدید را درک کرده و در مهمترین حوزه علمیه شیعه در نجف درس خوانده بود و محضر اساتید بسیار بزرگی مانند آیتالله خوی را درک کرده بود.
وی اظهار کرد: شهیدی یک فقیه به تمام معنا بود و ظاهرا از همان روزهای نخستین، جرقههای تفکر روشنفکری در او بوده است. در آن زمان فارغ التحصیلان حوزه نجف تنها فقها بودند و اینکه علامه شهیدی به تاریخ و برخی حوزههای دیگر دل سپرد، دلیل داشته است. من از استادم مرحوم آیتالله لاریجانی شنیدم که مرحوم شهیدی انس بسیار زیادی با علامه امینی صاحب الغدیر داشته و از دوستان ایشان بوده است. زمانی در حوزه نجف اعتراضاتی به مراجع وقت در خصوص شیوه اداره حوزه شده بود و جماعتی از طلاب و اساتید از جمله علامه امینی (صاحب الغدیر) و جمعی از شاگردانش از جمله سیدجعفر بروجردی (علامه شهیدی) از نجف به کربلا رفته و شبنامههایی به قلم استاد شهیدی با عنوان «صیحه آسمان نجف» پخش کرده بودند.
عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی افزود: استاد ما از ایشان علت این حرکت را پرسیده بود و او جواب داده بود که چرا حوزه باید منحصرا به فقه بپردازد و تخصصهای روز را نداشته باشد. از اینجا فهمیده میشود که علامه با توجه به مقتضیات و نیازهای روز و تحت تأثیر بزرگانی چون علامه امینی از فقاهت دست کشیده و همین سبب بوده که در همان جوانی کتابهایی علیه کسروی نوشت و استعدادهایش در ایران شکوفا شد. به یاد دارم که زمانی که به ایران آمده بود معمم بود و عمامهای بزرگ و ریشی انبوده داشت و بعد از آن که به دانشگاه رفت، لباس طلبگیاش را درآورد.
آیتالله محقق داماد درباره برخی از ویژگیهای خلقی و روحی علامه شهیدی گفت: او عمیقا باورمند و شدیداً متدین بود، در جلسات رسمی وقتی صدای اذان بلند میشدمقید به نماز اول وقت بود. اهل تهجد و نماز شب بود و عمری را به دفاع از مکتب تشیع و مظلومیت اهل بیت(ع) گذراند و آثار متعدد او از جمله ترجمه نهجالبلاغه و مجموعه کتابهای تاریخی در حوزه سیره اهل بیت(ع) امروز گواه خوبی بر این مجاهده هستند.
انتهای پیام/