وقتی به قرآن می‌رسد، می‌گویند دست‌مان تنگ است
خبرگزاری تسنیم: رئیس سازمان دارالقرآن‌الکریم گفت: خودمان داریم ضعیف عمل می‌کنیم. متولیان اعزام،گروه‌های ارکستر را به راحتی به خارج می‌فرستند، اما وقتی به قرآن می‌رسد، می‌گویند دست‌مان تنگ است و بودجه نیست.
خودمان داریم ضعیف عمل می‌کنیم. متولیان اعزام گروه‌های ارکستر را به راحتی به خارج می‌فرستند، اما وقتی به قرآن می‌رسد، می‌گویند دست‌مان تنگ است و بودجه نیست.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، بحث اعزام قاریان به خارج از کشور به‌عنوان یکی از اصلی‌ترین دیپلماسی‌های استراتژیک در فضای قرآنی، همواره مورد توجه و تأکید مسئولان فرهنگی و قرآنی کشور بوده است. اعزام قاریان می‌تواند یکی از پراثرترین و کم‌حاشیه‌ترین فعالیت‌های تبلیغی و فرهنگی در حوزه خارج از کشور باشد که متأسفانه بعد از گذشت سالیانی که این امر در سطوح بالا و فاخری انجام می‌شد، چند سالی است با افول روبه‌رو شده و ایده و برنامه خاصی پشت آن نیست. مقوله اعزام قاریان، ازآن‌جا که یکی از مهم‌ترین ابزار‌های انتقال گفتمان انقلاب اسلامی و معارف تشیع به کشورهای دیگر محسوب می‌شود، باید از افولی که گریبان‌گیر آن شده، رهایی یابد و به نقطه مطلوب خود بازگردد. کارشناسان و اساتید مختلف این عرصه دلایل مختلفی را بر کاهش روند اعزام‌ها مؤثر می‌دانند که راه‌حل‌های مختلفی نیز بر حل این مشکلات پیشنهاد شده است.
مهدی قره‌شیخ‌لو، رئیس سازمان دارالقرآن الکریم و عضو شورای توسعه فرهنگ قرآنی کشور در گفت‌وگو با خبرنگار تسنیم گفت: یک قاری وقتی برای فعالیت قرآنی و تبلیغ به کشورهای خارجی اعزام می‌شود، می‌تواند به عنوان نماینده جمهوری اسلامی ایران با فعالیت خود بخشی از معارف شیعه و گفتمان انقلاب اسلامی را تبلیغ کرده و در این حوزه تأثیرگذار باشد. ظرفیت قرآنی ما بسیار بالا است و مخصوصا در این 20 سال گذشته ظرفیت بالای آن ثابت شده است. این حرکت از سال 64 در کشور شروع شد، طراحی و ابداع آن سازمان تبلیغات بود. این حرکت با این هدف شروع شد که پیام قرآن انقلابی را به مردم دنیا برسانیم، وگرنه مصر و عربستان هم قرآن دارند، ولی روح قرآن در آنجا حاکم نیست.
وی با بیان اینکه کاهش ظرفیت اعزام به مشکلات داخلی خودمان برمی‌گردد، تصریح کرد: خودمان در این عرصه کم‌کاری کرده‌ایم و بعد بودجه و هزینه را بهانه قرار می‌دهیم. در دهه 60 در ماه رمضان، هفته وحدت و مناسبت‌های مختلف، تیم‌های بسیاری به کشورهای مختلف اعزام می‌شد و جوّ خوبی در جهان اسلام ایجاد می‌کرد. خودمان داریم ضعیف عمل می‌کنیم. کسانی که متولی کار خارج از کشور هستند، گروه‌های ارکستر را به راحتی به خارج از کشور می‌فرستند، اما وقتی به قرآن می‌رسد، می‌گویند دست‌مان تنگ است و پول نیست. یک بخشی از مشکل هم به متولیان برمی‌گردد که باید این کار را با فکر و برنامه توسعه دهند.
رئیس سازمان دارالقرآن با تأکید بر اینکه بهترین سربازان ما در عرصه فعالیت‌های بین‌المللی و تبلیغی در خارج از مرزها قاریان قرآن هستند، ادامه داد: یک قاری قرآن، باید یک مبلغ حقیقی باشد؛ یعنی باید اطلاعات جامعی از مفاهیم، تاریخ قرآن، شأن نزول، احکام قرآن، سیاست و اقتصاد در قرآن داشته باشد تا وقتی به عنوان نماینده قرآنی به کشورهای دیگر می‌رود بتواند جوابگوی سؤالات و شبهات باشد. ما باید قاریان را با این دیدگاه تربیت کنیم.
قره‌شیخ‌لو افزود: هیچ کس در خارج از کشور نمی‌‌تواند با قرآن مخالفت کند. ولی ما از این ظرفیت، خیلی کم استفاده می‌کنیم. هدف اولیه اعزام قاریان قرآن به خارج از کشور، الان کمرنگ شده و افول کرده و اصلا مدیریت خوبی ندارد. فکر، برنامه و ایده‌ای پشتش نیست. الان بعد از 20 سال آنقدر قاریان ما در صحنه‌های بین‌المللی جایگاه بالایی کسب کرده‌اند که تبلیغات مسموم قدیمی در مورد قرآن ایرانیان کهنه شده است؛ الان ما باید فضای جدیدی را باز کنیم و طراحی و ایده جدیدی پشت این کار باشد.
وی اضافه کرد: یک قاری قرآن وقتی بتواند قرآن را زیبا بخواند، مردم را جذب کند و مفاهیم را با زبان بین‌المللی یا زبان رسمی آن کشور توضیح دهد خیلی موثر خواهد بود، اظهار داشت: باید قاریان را به این سلاح‌ها مسلح کنیم، برایشان وقت بگذاریم، مثلاً باید بعضی قاریان را گلچین کنیم و بگوییم ماموریت شما فقط حوزه خارج از کشور است، بروید زبان انگلیسی و آفریقایی یاد بگیرید تا بتوانید سفیر قرآنی در آن کشورها باشید.
انتهای پیام/
