به گزارش گروه "رسانههای دیگر" خبرگزاری تسنیم، موضوع بازنشستگی زود هنگام فرهنگیان از دو زاویه قابل بحث و بررسی است.
شاید یکی از آسیبهایی که در سیستم آموزش و پرورش ما به آن برخوردیم و بدین سبب شاهد مشکلات فراوانی در این حوزه بوده و هستیم، نبود تصمیم گیری مناسب در این حوزه بوده است، چرا که اگر ما خیلی سراسیمه و بدون برنامه بخصوص در این حوزه عمل کنیم، آسیبهایی که از این باب به آموزش و پرورش کشور وارد می شود، خیلی جدی و شدید خواهد بود.
مثالی که در این حوزه می توان زد، این است که شاید ما بتوانیم برای یک کارخانه بدون برنامه و یا عجولانه تصمیم گیری کنیم و 100 و یا 200 میلیارد ضرر کنیم، اما اگر با نظام آموزش و پرورش کشور که با انسان سر و کار دارد و کارخانه انسان سازی است، بخواهیم سهل انگارانه برخورد کنیم، آسیبهای آن شاید سالها و یا قرنها ماندگار باشد و این خیلی خطرناک است. به همین خاطر این موضوع خیلی ریشه ای است. اولاً باید بپذیریم که تغییردر این حوزه به صلاح هست یا خیر ؟
ما از دو بعد می توانیم به این مسأله بپردازیم، اینکه اولاً ما به این موضوع برسیم که اگر امروز بخواهیم افرادی را که 20 سال در این حوزه تجربه داشتند، بازنشسته کنیم، آیا افراد بهتر و توانمند تر را برای ورود به این حوزه داریم ؟ اگر به بعد اقتصادی آن نگاه کنیم و بگوییم که صرفاً یکسری نیروی مازاد دارد و دولت توان پرداخت هزینه های آن را ندارد و می خواهد نیرو ها را جا به جا کند، این نگاه اصلاً مثبت نیست. چرا که حداقل در سیستم آموزش و پرورش باید دولت با دست کاملاً باز عمل کند و افراد توانمند را نگه دارد.
اما بعد دوم این است که آیا کارشناسانی در سیستم آموزش و پرورش این مسأله را از تمام زوایا بررسی کرده اند و از نظرات بسیار خوب کارشناسان خبره و متخصصان تعلیم و تربیت استفاده کرده و به این نتیجه رسیده است؟ اینکه یکسری آدمها باید بروند کنار و یکسری آدمهای قوی تر با این شرایط خاص ،باید وارد سیستم شوند ؟ اگر چنین باشد قطعاً اتفاقات بهتری در آموزش و پرورش رخ خواهد داد و این مسأله قابل تأمل است.
دولت باید دلیل کافی برای این بازنشستگی پیش از موعد معلمها داشته باشد، صرف اینکه یک مصوبه باشد و ما بیایم آن را در نظام آموزش و پرورش پیاده کنیم، می تواند خیلی آسیب زا باشد.
ما اگر قبل و یا بعد از انقلاب را مورد بررسی قرار دهیم، می بینیم که از این تصمیم گیری های عجولانه که در نظام آموزش و پرورش اتخاذ شده است، مثل تغییر مقاطع تحصیلی و یا غیره ، به این حوزه بسیارآسیب زده است. من تأکید دارم که اگر واقعاً آموزش و پرورش برنامه ای دارد که با رفتن یک عده معلم، افراد بهتری را جایگزین می کند و نظام آموزشی شاهد این تغییر باشد و این تغییر را درحوزه رفتار دانش آموزان و فرهنگ سازی در حوزه اجتماعی قابل مشاهد باشد، یعنی ببینیم این تغییر و تحولات سبب شده است که سیستم به سمتی برود که ما شاهد یاد گیری مهارتهای مختلف زندگی در دانش آموزان باشیم که خوب است، اما اگر واقعاً غیر از این باشد، نظام آموزش و پرورش آسیب جدی خواهد دید.
از طرفی اگر ما می خواهیم که نظام آموزش و پرورش به سمت تعالی حرکت کند و ما دانش آموزان بهتری از اینکه هستند، داشته باشیم، نیازمند معلمان با انگیزه هستیم. طوری عمل نکنیم که معلمهای ما دچار بی انگیزگی شوند. در تمام دنیا معلمها و استادها، بازنشستگی برایشان معنا ندارد، چرا که کسی که صاحب علم است و می تواند این علم را بیاموزد، هر قدر که تجربه اش بیشتر می شود، به همان نسبت قیمتش بیشتر می شود. از این بعد هم نگاه کنیم که واقعاً چه اتفاقی می افتد که معلمها این مقدار بی انگیزه می شوند؟
و دیگر اینکه آیا این کار باعث بی انگیزه شدن سایر معلمها نخواهد شد ؟ اگر ما امنیت روانی معلمان را بااین کار کم کنیم و یا حتی از بین ببریم، قطع یقین دودش به چشم دانش آموزان خواهد رفت. مسؤولان آموزش و پرورش باید خیلی جدی به این مسأله فکر کنند. من به عنوان یک محقق در این حوزه می خواهم که حداقل با سیستم روانی معلمان و دانش آموزان بازی نشود. در این حوزه جایی برای خطا وجود ندارد. کوچکترین خطا در این حوزه سبب می شود که ما یک نسل را در آینده دچار خطر کنیم.
انتهای پیام/
خبرگزاری تسنیم: انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانههای داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانهای بازنشر میشود.