به گزارش خبرنگار سیاسی خبرگزاری تسنیم، در آستانه سومین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی، در بحبوحه جنگ، نهضت آزادی در مقابل تجاوز همهجانبه قدرتهای جهانی بهرهبری صدام کاملاً علیه ادامه جنگ موضع داشتند و بیانیههای مخالفتشان با جنگ همهجا پخش میشد و در خانهها جلسه سخنرانی میگذاشتند. و در این جلسات هم برای مجلس سوم و راهیابی به آن برنامههایی همچون ارائه لیست داشتند.
در این شرایط و با توجه به اینکه تا انتخابات مجلس سوم در فروردین 67 زمان زیادی باقی نمانده بود، علیاکبر محتشمیپور وزیر کشور که مسئول امنیت کشور نیز به حساب میآمد، به این نتیجه رسید که نهضت آزادیها که اکنون تریبونی در دستشان نیست و در مجلس نیستند، اینگونه با آرمان مردم میستیزند، اگر به مجلس راه یابند، چه خواهند کرد.
بهاعتقاد محتشمیپور: "اعلام مواضع نهضت آزادیها علیه رزمندهها در حالی بود که در هیچ کشوری از دنیا در زمان جنگ به هیچ حزبی اجازه فعالیت داده نمیشد و کوچکترین حرف علیه نظامیان مساوی نابودی آنهاست، ولی اینها (نهضت آزادیها) هرروز علیه رزمندگان حرف میزدند و از پشت خنجر میزدند؛ آنوقت به مجلس هم میخواستند بروند. گرچه ممکن بود رأی هم نیاورند، اما احتمال داشت چند نیروی آنها به مجلس برود و آنوقت نمیشد اوضاع را جمع کرد".
بر همین اساس در سیام بهمن ماه سال 1366 ، سید علیاکبر محتشمیپور وزیر وقت کشور نامهای بههمراه مواضع و اطلاعیههای نهضت آزادی را خدمت امام خمینی(ره) ارسال کرد. او با اشاره به عملکرد «نهضت آزادی»، از ایشان در خصوص صلاحیت آنان برای شرکت در انتخابات مجلس شورای اسلامی کسب تکلیف کرد.
وی در این نامه به اقدامات دولت موقت پس از ترک قدرت اشاره کرد و آورده: "نهضت آزادی پس از استعفا و برکناری دولت موقت پیوسته در جهت اعلام مخالفت با دولت جمهوری اسلامی، مجلس شورای اسلامی و حتی قوه قضائیه و مغشوش کردن اذهان بوده است".
محتشمیپور نوشت: "مسئولین نهضت با سمپاشیهای خود نسبت به سیاستهای دولت، دفاع مقدس و جنگ، مسئله برائت از مشرکین و فاجعه خونین مکه مکرمه، جهاد مالی و تصمیمات شورایعالی پشتیبانی جنگ و بالاخره فرمایشات اخیر حضرت امام روحی فداه راجع به حکومت و ولایت مطلقه، در جهت مبارزه و تضعیف نظام جمهوری اسلامی گام برداشتهاند".
وزیر کشور وقت اضافه کرده: "با توجه به اهمیت و نقش سرنوشتساز مجلس شورای اسلامی، نهضت آزادی در ماههای اخیر فعالیت گستردهای را جهت به اجرا درآمدن قانون احزاب و آزادی فعالیت سیاسی آنان و نیز حرکت تبلیغاتی گستردهای راجع به انتخابات و راهیافتن به مجلس را آغاز کرده است".
او در ادامه به اظهار نظر مورخه 66.10.5 ابراهیم یزدی مبنی بر "برگزاری انتخابات مستلزم وجود جامعه باز است، اگر رفتیم واقعاً مفید خواهیم بود و نخواهیم گذاشت این فتاوی را بهزور بر مردم تحمیل کنند، شخصی که از طرف نهضت به مجلس برود مسلماً از این توپ و تشرها جا نخواهد زد، اگر قرار باشد مملکت را با " فتوا" اداره کنند بنده پیشنهاد میکنم که مجلس را ببندند و خوابگاه دانشجویان کنند." اشاره کرده و افزوده: "نظر نهضت آزادی راجع به جنگ و دفاع مقدس که در بیانیهای تحت عنوان «جنگ بیپایان» آمده، چنین است: ". . . آنچه فعلاً دیده میشود جنگی است بیپایان که میتواند پایان دنیا باشد، پایان ایران و مردم ایران باشد...، گفتهاند حتی اگر یک خانه هم در ایران سرپا بماند، باز به جنگ ادامه خواهیم داد و اگر یک نفر باقی بماند، آن یک نفر هم جنگ خواهد کرد، آیا این مترادف با چیزی جز «جنگ جنگ تا نابودی» هست".
بهنوشته وی، نهضت آزادی راجع به «حکومت و ولایت مطلقه» اطلاعیهای منتشر کرده که در آن آمده است: "این چه فرمانی است و چه انقلابی در ایران و اسلام، که حکومت را در موضع بالاتر از فرستاده خدا قرار داده به او اختیار میدهد بر خلاف نص صریح و شاورهم فیالامر و بدون مشورت با امت تصمیمگیری در مصالح دولت و امور ملت نماید...".
محتشمیپور با عنایت به مراتب فوق از محضر امام خمینی ارشاد میخواهد: "1ــ آیا نهضت آزادی با چنین عقاید و تفکراتی میتواند بهعنوان یک سازمان، حزب و تشکیلات سیاسی در جمهوری اسلامی به رسمیت شناخته شود. 2 ــ در حالیکه ماده سی قانون انتخابات از جمله شرایط تأیید صلاحیت داوطلبان نمایندگی مجلس شورای اسلامی را: الف) اعتقاد و التزام عملی به اسلام و ب) اعتقاد و التزام عملی به نظام جمهوری اسلامی ایران میداند، آیا نهضت آزادی صلاحیت دارد که در انتخابات مجلس شورای اسلامی شرکت نموده نمایندهای در مجلس داشته باشد؟".
وی در پایان نامه از درگاه خداوند متعال طول عمر حضرت امام و پیروزی عاجل رزمندگان اسلام را مسئلت میکند.
پس از بررسی این نامه و پیوستهای همراه آن که مربوط به مواضع و اطلاعیههای نهضت آزادی است، حضرت امام خمینی(ره) پاسخی بهشرح ذیل به وزیر کشور و سران قوا ارسال میکنند.
بسماللّهالرّحمنالرّحیم
جناب حجتالاسلام آقای محتشمی، وزیر محترم کشور (ایده الله تعالی)
در موضوع نهضت بهاصطلاح آزادی مسائل فراوانی است که بررسی آن محتاج به وقت زیاد است.
آنچه باید اجمالاً گفت آن است که پرونده این نهضت و همینطور عملکرد آن در دولت موقت اول انقلاب شهادت میدهد که نهضت بهاصطلاح آزادی طرفدار جدی وابستگی کشور ایران به آمریکا است، و دراینباره از هیچ کوششی فروگذار نکرده است، و حمل به صحت اگر داشته باشد، آن است که شاید آمریکای جهانخوار را، که هرچه بدبختی ملت مظلوم ایران و سایر ملتهای تحت سلطه او دارند از ستمکاری اوست، بهتر از شوروی ملحد میدانند، و این از اشتباهات آنها است.
درهرصورت، بهحسب این پروندههای قطور و نیز ملاقاتهای مکرر اعضای نهضت، چه در منازل خودشان و چه در سفارت آمریکا و بهحسب آنچه من مشاهده کردم از انحرافات آنها، که اگر خدای متعال عنایت نفرموده بود و مدتی در حکومت موقت باقی مانده بودند ملتهای مظلوم بهویژه ملت عزیز ما اکنون در زیر چنگال آمریکا و مستشاران او دست و پا میزدند و اسلام عزیز چنان سیلی از این ستمکاران میخورد که قرنها سر بلند نمیکرد، و بهحسب امور بسیار دیگر، نهضت بهاصطلاح آزادی صلاحیت برای هیچ امری از امور دولتی یا قانونگذاری یا قضایی را ندارند، و ضرر آنها، بهاعتبار آنکه متظاهر به اسلام هستند و با این حربه جوانان عزیز ما را منحرف خواهند کرد و نیز با دخالت بیمورد در تفسیر قرآن کریم و احادیث شریفه و تأویلهای جاهلانه موجب فساد عظیم ممکن است بشوند، از ضرر گروهکهای دیگر، حتی منافقین این فرزندان عزیز مهندس بازرگان(1)، بیشتر و بالاتر است.
«نهضت آزادی» و افراد آن از اسلام اطلاعی ندارند و با فقه اسلامی آشنا نیستند. از این جهت، گفتارها و نوشتارهای آنها که منتشر کردهاند مستلزم آن است که دستورات حضرت مولی الموالی امیرالمؤمنین را در نصب ولات و اجرای تعزیرات حکومتی که گاهی بر خلاف احکام اولیه و ثانویه اسلام است، بر خلاف اسلام دانسته و آن بزرگوار را نعوذبالله تخطئه، بلکه مرتد بدانند! و یا آنکه همه این امور را از وحی الهی بدانند که آن هم بر خلاف ضرورت اسلام است.
نتیجه آنکه نهضت بهاصطلاح آزادی و افراد آن چون موجب گمراهی بسیاری از کسانی که بیاطلاع از مقاصد شوم آنان هستند میگردند، باید با آنها برخورد قاطعانه شود، و نباید رسمیت داشته باشند.
والسلام علی من اتبع الهدی. توفیق جنابعالی را از خداوند تعالی خواستارم.
روحالله الموسوی الخمینی
انتهای پیام/*