به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، نشست خبری سی و یکمین دوره جایزه کتاب سال و بیست و یکمین دوره جایزه جهانی صبح امروز سهشنبه 15 بهمن، با حضور سیدعباس صالحی معاون فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، محمدرضا وصفی دبیر جایزه جهانی و نجفقلی حبیبی دبیر جایزه کتاب سال در سرای اهل قلم برگزار شد.
سیدعباس صالحی معاون فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در این مراسم گفت: کتاب سال یکی از قدیمیترین اتفاقهای فرهنگی کشور ماست، شاید اتفاق فرهنگی به سابقهای چون کتاب سال نداشته باشیم. حدود 60 سال این جایزه در کشور ما برگزار شده و دارای سابقه است، از سال 1332 که این جایزه کار خود را آغاز کرد تا امروز یعنی سال 1392، 60 سال میگذرد، البته در زمان انقلاب وقفهای در برگزاری آن رخ داده است.
وی ادامه داد: برگزاری این جایزه نشاندهنده جایگاه رفیع کتاب در افق فرهنگی ایران اسلامی است، کتاب در یک درازنای فرهنگی 60 ساله با احترام و حرمت اصحاب فرهنگ روبرو بوده است و ما برگزاری این جایزه در آغازین ماههای دولت تدبیر و امید را به فال نیک میگیریم.
صالحی همچنین در بخش دیگری از این نشست در پاسخ به پرسشی مبنی بر اینکه با توجه به تغییر هیأت علمی جایزه کتاب سال و معرفی نشدن آنها در کنار معرفی نشدن اعضای هیات داوران این شائبه ایجاد میشود که جایزه پشت درهای بسته انجام میشود و اتفاقات سالهای گذشته دوباره رخ خواهد داد،گفت: انسان مسئول کاری است که خود آغاز میکند و یا در روند آن تصمیممیگیرد، تلاش کردیم مسیر طبیعی کتاب سال را ادامه دهیم، البته بعدا آقای میرزایی با مطالعاتی که درخانه کتاب دنبال خواهند کرد، بازنگریهایی را در آن انجام میدهند.
وی ادامه داد:زمانی که ما در آبان ماه جایزه کتاب سال را در دست گرفتیم، بیش از نیمی از راه و حدود 70 درصد مسیر تا دیماه طی شده بود و ما تنها در 20 درصد باقیمانده میتوانستیم اثرگذار باشیم، این به معنای درست یا غلط بودن روال کار در گذشته نیست، در این فضا دو راهحل وجود دارد، یکی اینکه گذشته را کان لم یکن تلقی کنیم، و بگوییم جایزه کتاب سال را امسال برگزار نمیکنیم. اما راه دوم این بود که به جایگاه علمی هیأت داوران احترام گذاشته و مسیر را ادامه دهیم. با این نوع نگاه خدمت آقای شجاعی و اوجبی رسیده و جلساتی برگزار کردیم که چطور میتوانیم یک گام به جلو حرکت کنیم، در این اتفاق چند نکته مطرح بود یک نکته در فرصت باقیمانده تغییر داوران بود، بنابراین برخی داوران را تغییر داده و با تزریق هیأت داوران جدید به گروههای قبلی حرکتی رو به جلو را انجام دادیم، گام دوم بحث دبیری کتاب سال بود، زیرا بخشی از اعتمادسازیهای جامعه علمی به این است که افراد ورودکننده و دبیران، اعتماد جامعه علمی را به خود جلب کنند که در این صورت نگاه سلیقهای، جناحی دخیل نشود.
صالحی گفت: در فرصت دو ماهه آبان تا دی کل مسیر طی شده از سوی ما صورت گرفت. در مسیر داوری اسامی هیأت علمی که باید داوری نهایی را انجام دهد مطرح شد، اما چون فرآیند از گذشته بود دستمان باز نبود. نمیگویم هیأت علمی مطلوب نیست، اما می توانست هیأت علمی پایانی در یک فرآیند تعریف شدهتر و ایجاد اعتمادساز دیده شود، به هر حال در معرفی این هیأت توصیه وزارتی در معیارها و اسامی افراد مطرح نشد.
وی با اشاره به پرسش خبرنگاری در یکی از مصاحبهها گفت: نمیتوان جوایز دولتی را کاملا قطع کرد، اما باید مسیر آن در راستای اعتمادسازی پیش رود تا جامعه علمی به آن اعتماد کند. ما باید این طریق را طی کنیم که حداقل بخش اعظم جامعه علمی احساس رضایت کند. در تلاش هستیم، در سال آینده یک فرآیند اعتمادساز ایجاد کنیم تا همگان بدانند پشت درهای بسته بیاطلاع دیگران اتفاقی نمیافتد.
صالحی در پاسخ به این پرسش که معرفی نشدن هیچ اثر برگزیده و شایسته تقدیری در حوزه ادبیات در جایزه کتاب سال طی چند سال اخیر نگران کننده است، آیا بهتر نیست یکبار برای همیشه اسامی هیات داوران و معیارهای داوری را معرفی کنید؟، گفت: ادبیات دغدغه مهمی است من هم متاثر و متاسف هستم از اینکه کشوری که یکی از مزیتهای هویتی و تاریخیاش ادبیات است، چرا با اینگونه پدیدهها مواجه میشود، باید بدانیم مشکل در کجاست، آیا ما به اشتباه و بد داوری میکنیم یا در بیرون شرایط مطلوب نیست. هرچه که پاسخ باشد باید دنبال شده و به صورت جدی پیگیری کنیم.
معاون فرهنگی وزارت ارشاد تصریح کرد: ممکن است برخی بگویند جون وزارت ارشاد منابع مالی محدودی دارد، برگزیدگان را اعلام نمی کند، در حالیکه این گونه نیست، به یقین میگویم که در صورت برگزیده داشتن منابع مالی را حتی شده از زیر زمین تامین میکنیم به واقع متاسفانه در حوزه ادبیات داستانی و شعر کتابی در این حوزه از نظر داوران به عنوان برگزیده معرفی نشده است.
وی در پایان گفت: جریان علمی کتاب سال باید کاملاً فارغ از نظر و اظهارنظر مدیران اداری باشد در این دو سه ماه نوع مناسبات آن و چگونگی آن را افراد و مدیران میتوانند شهادت دهند. تاکید میکنم که جریان علمی باید از جریان مدیریتی فاصله داشته باشد.
انتهای پیام/