محمدحسین پناهی، عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی و رئیس کمیته علمی سومین کنفرانس الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت که اردیبهشت و خرداد 93 با موضوع «واکاوی مفاهیم و نظریههای رایج توسعه و تجارب ایران و جهان؛ به سوی نظریه اسلامی ایرانی پیشرفت» برگزار میشود در گفتوگو با خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم درباره وجوه سلبی و ایجابی مباحث مربوط به الگو سازی برای پیشرفت بومی کشور گفت: برای اینکه توسعه اتفاق بیفتد، نیاز داریم که تولید نظریه بومی در این زمینه انجام دهیم، در واقع ارائه الگوی توسعه و پیشرفت مستلزم نظریهپردازی در این حوزه است، اما خود این نظریهها و نظریهپردازیها مستلزم نقد و واکاوی نظریهها و الگوهای موجود است و ما ناگزیریم از پرداختن به مباحث سلبی.
وی ادامه داد: با این مباحث سلبی باید بتوانیم آنچه را که الان در حوزه توسعه از مفاهیم توسعه گرفته تا نظریههای آن در رشتههای مختلف واکاوی و نقد کنیم و ضعفهای آنها را مخصوصا در رابطه با وضعیت کشور خودمان روشن سازیم. تنها از این طریق راه برای نظریهپردازی در رابطه با توسعه بومی خودمان باز خواهد شد.
به گفته رئیس کمیته علمی سومین کنفرانس الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت، بنابراین کنفرانسهایی که به این منظور برگزار میشود، تنها بعد سلبی ندارد، بلکه از این جهت که واکاوی و نقد نظریههای موجود را صورت میدهد سلبی است، اما از این لحاظ که از این نقدها استفاده کند برای حرکت به سوی نظریهپردازی در خصوص توسعه بومی و اسلامی و ایرانی کشورمان جنبه ایجابی و مثبت دارد. با این تاکید که دستیابی به بعد ایجابی نظریهپردازی در خصوص توسعه و پیشرفت بدون بعد سلبی آن امکان ندارد.
پناهی خاطرنشان کرد: در حوزههای علمی معمولا نظریههای جدید با نقد تجارب و نظریههای موجود ساخته میشود. بنابراین رسالت این کنفرانس هم اگر چه در آغاز سلبی به نظر میرسد اما در آن خلاصه نخواهد شد و ابعاد ایجابی هم در پی دارد. حرکت از وضع موجود به وضع مطلوب جامعه خودمان از راه نقد نظریههای موجود و تولید نظریههای بومی حاصل میشود.
وی افزود: بنابراین یکی از کارکردهای کنفرانسهای مرکز الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت که مورد انتظار خود من هست، باید این باشد که بتوانیم به تولید مبانی و نظریههای جدید و بسترسازی در خصوص بومیسازی و اسلامی و ایرانیسازی توسعه حرکت کنیم و به آن نائل شویم. ما انتظار حرکت به سوی نظریهها و مفاهیم جدید در حوزه توسعه و پیشرفت را داریم. زیرا این مفاهیم و نظریهها هستند که میتوانند رشد علمی و فرهنگی و اجتماعی و اقتصادی خودمان را بسترسازی کنند.
انتهای پیام/