به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، ابتدای هفته آینده هیأتی به نمایندگی از ناشران و چاپخانهداران ایران که شامل 8 ناشر و 4 چاپخانهدار است، به همراه مسئولان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به افغانستان سفر خواهند کرد، این هیأت سوم تا هشتم اسفند ماه با حضور در افغانستان بازارهای چاپ و نشر این کشور را بررسی کرده و راههایی برای تعامل بیشتر دو کشور شناسایی خواهند کرد.
افغانستان طی سالهای اخیر یکی از بازارهای اصلی نشر و به ویژه چاپ ایران بوده است، چاپخانهداران ایرانی در تعامل با بسیاری از شرکتهای دولتی و خصوصی افغانستان به صادرات محصولات چاپی خود پرداختهاند که البته به دلیل مشکلات بسیاری از جمله نبود امکان مبادله پولی، این مبادلات به صورت محدود انجام میشود.
در حوزه نشر نیز به ویژه نشر دینی ناشران و کتابفروشان افغانستان در مقابل حجم قابل توجه کتابهای وهابیت که از مرز پاکستان وارد این کشور میشود،کتابهای ناشران ایرانی و به عبارت دیگر ناشران شیعی را وارد کشور کرده و استقبال قابل توجهی از این کتابها میکنند. این در حالی است که بسیاری از متون علمی و مورد تدریس در دانشگاههای افغانستان نیز از جمله کتابهای منتشر شده در ایران هستند.
در حوزه چاپ مصطفی تیناتهرانی نائب رئیس اتحادیه چاپخانهداران تهران، علی مغانی رئیس اتحادیه چاپخانهداران استان خراسان رضوی، نمایندهای از چاپخانه بانک ملی ایران و ... در این سفر، حضور خواهند داشت.
مصطفی تینا تهرانی نائب رئیس اتحادیه چاپخانهداران تهران در گفتوگو با تسنیم، با اشاره به برنامههای این اتحادیه در سفر به افغانستان گفت: هدف کلی ما بررسی بازارهای افغانستان به عنوان بازار هدف محصولات چاپی است، در حوزه انتقال برخی دستگاههای چاپ ایران که با نمونه جدیدتر جایگزین شدهاند نیز در صورت تمایل مسئولان کشور افغانستان میتواند در دستور کار قرار گیرد.
وی ادامه داد: اما مهمترین نیاز مردم کشور افغانستان آموزش است، مردم این کشور آشنایی چندانی با صنعت چاپ و فرهنگ چاپ ندارند، بخشی از فعالیتهای ما میتواند معطوف به آموزش در این کشور شود.به عبارت دیگر به جای ارائه ماهی به آنها ماهیگیری آموزش دهیم.
تیناتهرانی با بیان این مطلب که افغانستان و سایر کشورهای همسایه همواره به عنوان یکی از فرصتهای صادرات محصولات چاپی مطرح بودهاند، بخش دیگری از هدف ما در این سفر تقویت این بازار است، ما در تلاش هستیم، این پل ارتباطی را استحکام بیشتری بدهیم، اکنون صادرات به صورت پراکنده و محدود انجام میشود. البته این صادرات با مشکلاتی از جمله نبود سازو کارهای بانکی صورت میگیرد و به اصطلاح از شیوه چمدانی استفاده میشود، که ما باید در این سفر به دنبال یافتن راهحلی برای این موضوع نیز باشیم.