به گزارش خبرگزاری تسنیم از مشهد مقدس، محمد صالحیفرد صبح امروز در جمع خبرنگاران اظهار کرد: دین به عنوان یک نهاد اجتماعی علاوه بر ایجاد یک منظومه از باورها و ارزشها، هنجارها و الگوهای رفتاری نیز برای نیل به این ارزشهای دینی ارائه میدهد.
عضو کمیسیون تلفیق طرح توسعه کمی و کیفی زیارت امام رضا(ع) افزود: از دیدگاه مومنان، عمل به الگوهای رفتاری دینی در قالب اعمال فردی یا مناسک جمعی منجر به سعادت دنیوی و رستگاری اخروی میشود و از این رو انگیزه دینی سعادت همواره یک محرک جدی اعمال و رفتار انسانها در طول تاریخ بوده است.
صالحی فرد با بیان اینکه در زیارت، زائر با جدا شدن از زندگی معمول و متداول و طی طریق به دیدار و نزدیکی با مزور میشتابد، خاطرنشان کرد: زائر در این سفر همراه با انگیزه معنوی تلاش میکند تا هر چه بیشتر آمادگی درک فیض یا ارتباط با ماورا را بیابد و بدین گونه زیارت به مثابه یکی از آداب دینی قدرتمند در جامعه پذیری افراد نقش بازی میکند.
وی عنوان کرد: زمانی که سفر طولانیتر میشود، زائر بیشتر از زندگی متداول و روزمره گسسته شده و فضای محیطی اجتماعی زیارت همچون یک نهاد فراگیر توانایی بیشتری در جامعه پذیری ثانویه افراد یا به بیان دینی زدودن خصلتهای غیر دینی و جایگزینی خصائل دینی مییابد.
عضو کمیسیون تلفیق طرح توسعه کمی و کیفی زیارت امام رضا(ع) با اشاره به رابطه مقوله زیارت با گردشگری، تصریح کرد: از آنجا که زیارت مستلزم سفر، یعنی گسستن از مکان مألوف و طی طریق برای رسیدن به مکان مقدس است، با گردشگری که مطلق سفر با هر انگیزهای را شامل میشود، پیوند میخورد و بدین ترتیب «گردشگری دینی» به وجود میآید.
صالحی فرد اظهار کرد: از دیدگاه گردشگری، افراد با انگیزههای مختلفی اقدام به سفر میکنند و زمانی که این انگیزه دینی باشد، گردشگری دینی یا مذهبی نام میگیرد.
وی مصادیق زیارت و گردشگری دینی را یکسان عنوان کرد و گفت: البته در قالب مفهوم پردازی، نحوه نگاه از دریچه زیارت با دید گردشگری دینی متفاوت است.
صالحی فرد خاطرنشان کرد: از یک سو زیارت، عملی دینی است که مستلزم سفر است و گردشگری دینی، سفری است که با انگیزه دینی همراه شده است و از سوی دیگر در زیارت، اولویت اصلی جامعه پذیری دینی بوده و در گردشگری دینی، توجه اصلی بر سفر و ملحقات آن است.
این استاد دانشگاه با اشاره به اهمیت فراهم سازی شرایط برای تاثیرگذاری بیشتر زیارت، گفت: دین به عنوان متولی جامعه پذیری اولیه و ثانویه افراد، در فرآیند زیارت نیازمند آن است تا افراد از توجهات مزاحم با این جامعه پذیری جدا شوند و در محیط مناسبی قرار گیرند که حداکثر آمادگی برای دریافت نمادهای دینی و درونی سازی آنها را داشته باشند.
صالحی فرد افزود: در طول سفر و مقصد باید محیطی فراهم آورد تا زائر از اشتغالات مزاحم با امر زیارت حتی الامکان در امان باشد و زمانی که فراوانی حضور زائران افزایش مییابد، لزوم برنامهریزی برای فراهم آوردن محیط مناسب زیارت بیشتر احساس میشود.
وی با بیان اینکه بسترسازی اجتماعی زیارت در سفر زائران نقشی اساسی ایفا میکند، تصریح کرد: یک مجادله بیمورد با مغازهداری در اطراف حرم، احساس فریب خوردگی توسط راننده وسیله حمل و نقل عمومی، مشاهده وضعیت نابههنجار محل اسکان، ربوده شدن وسایل شخصی در بدو ورود به شهر همگی اموراتی هستند که میتوانند کل سفر زیارتی زائر را تحتالشعاع خود قرار دهند و هدف زیارت را به طور جزئی یا کلی زائل سازند.
عضو کمیسیون تلفیق طرح توسعه کمی و کیفی زیارت امام رضا(ع) تاکید کرد: حل این مسئله مستلزم برنامهای جامع شامل عرصههای سیاستگذاری، اقتصادی، رفاهی است که تمام دستگاهها و مسئولان دخیل در حوزه زیارت باید همکاری لازم را در تحقق آن داشته باشند.
انتهای پیام/ ب