فریده تطهیریمقدم در گفتوگو با خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم، در پاسخ به سوالی مبنی بر علت وضعیت نابسامان صنایع دستی در کشور اظهار داشت: اینکه چه انتظاری از کار داریم، مهم است و بسیاری از کارها با استانداردی که برای زندگیمان میخواهیم داشته باشیم چه در حوزه صنایع دستی و چه سایر تخصصها همخوانی ندارد و شاید بخش مهمی از دلیل بیکاری در کشور همین است، چون حداقلی که میخواهیم که پاداش کارمان باشد را بدست نمیآوریم و در این حالت انتخاب میکنیم که اصلاً کار نکنیم یعنی به نوعی لجبازی ناخودآگاه داریم.
وی اضافه کرد: در حوزه صنایع دستی هم همینطور است این حوزه یک ویژگی دارد و آن این است که بخشی از پاداش آن رضایت خاطر است، ولی این موضوع همه پاداش نیست، یعنی به نوعی اعتبار اجتماعی و افتخارکردن به کاری که فرد انجام میدهد مهم است که شعار هم نمیتواند باشد، یعنی باید سمبل حقیقی پیدا کند و مرتب در هنجار جامعه به عنوان ارزش شناخته شود اما در حال حاضر حوزه صنایع دستی اینگونه نیست یعنی از یک طرف فرد تولیدکننده فکر میکند که چیز بیارزش و غیرلازم تولید میکند و فردی هم که میخَرد فکر میکند لطف میکند که چیزی را تهیه میکند.
این فارغ التحصیل رشته هنرهای تجسمی از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران تصریح کرد: این موضوع با بخشنامه و دستور حل نمیشود، بلکه با ایجاد فرصتهای صحیح و کاربریهای صحیح حل میشود یعنی فردی که تولید میکند احساس افتخار کند و برای رسیدن به این اتفاق باید راهکار اجرایی داشته باشیم.
تطهیریمقدم خاطرنشان کرد: در حوزه هنر اعتباربخشی مهم است، به عنوان نمونه در زمینه مُد، چرا فردی حاضر میشود برند بخرد، چون احساس غرور میکند، صنایع دستی هم همینطور است، اگر در کاربریهای صحیح به کار گرفته شود کسی که در این حوزه کار میکند و کسی که مصرف میکند هر دو از این غنا برخوردار میشوند و این به مرور زمان بازار را پررونقمیکند اما واقعیت این است که برخی موارد سقفی هم دارد و باید عرضه و تقاضا با هم همخوانی داشته باشد وگرنه زمینمیخورد.
وی یادآور شد: بسیاری از اوقات به صنایع دستی به عنوان اینکه یک مدل شاغلشدنی است که سرمایه کمی میبرد و دردسر زیادی برای سیاست گذاری کلان کشور و اقتصادی کشور ایجاد نمیکند نگاه میکنیم و میخواهیم بخش بزرگی را با این پوشش دهیم از طرف دیگر ما کشور خیلی فقیری نیستیم.
موسس و رئیس هیات مدیره انجمن سفال آذربایجانشرقی گفت: باید به این موضوعات به عنوان آیتم حقیقی نگاه کنیم و کسی که وارد این حوزه میشود نباید یکجا انتظارش رشد کند و بداند برای پاداش بیشتر باید فکر بیشتر کرد، مثلاً هنرمندی در حوزه اثر هنری گرانقیمت فروخته است، حال، فردی که به تازگی میخواهد وارد این رشته شود فکر کند که هر کس میتواند نقاشی یا مجسمهای خلق کند و به همان پول برسد در حالی که باید رشد انتظارش همخوان با توانش باشد.
انتهای پیام/