به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم، دولت لبنان در حالی پس از 10 ماه در لبنان تشکیل شد مه تنها چند روز پس از اعلام این دولت شاهد وقوع 2 انفجار انتحاری در منطقه «بئر حسن» و در نزدیکی دفتر رایزنی فرهنگی ایران در بیروت نشان داد که با وجود تشکیل دولت در این کشور باز لبنان هدف گروههای تکفیری است.
پایگاه تحلیلی «المانیتور» در مقالهای به قلم «سامی نادر»، تحلیلگر لبنانی امور سیاسی تلاش میکند، به این سوال پاسخ دهد که دولت میانه رویی که در لبنان تشکیل شده است، چگونه قصد دارد، با تروریسم تکفیری در این کشور مقابله کند.
سامی نادر در اینباره مینویسد: یکباره و در اقدامی غیر منتظره گروهها و جریانهای سیاسی لبنان منافع ملی را بر منافع گروهی و طایفهای ترجیح دادند و با دادن امتیازهایی به یکدیگر و فراموشی اختلافات گذشته دولت وحدت ملی را تشکیل دادند.
اما سوالی که در اینجا مطرح میشود، این است که چه چیز موجب این تغییر موضع متقابل شد؟ چرا آنچه در گذشته حرام شده بود، امروز حلال میشود؟ چه چیز موجب شد تا جریانهای سیاسی لبنانی از مواضع خود عقب نشستند تا بر رکودی که به ویژه در بخش اقتصادی لبنان حاکم شده بود و کشور را فلج کرده بود، فائق آیند.
سرانجام لبنان پس از بیش از 10 ماه شاهد تشکیل «دولت مصلحت ملی» بود و یکی از نشانههای بارز تشکیل چنین دولتی از لحظه شکل گیری میزان اعتراضهایی بود که جریانهای سیاسی لبنانی به آن داشتند. گروه 14 مارس همچنان به حضور و مشارکت حزب الله در نبردهای سوریه معترض بود و حزب الله نیز به دادن پستها و مناصب حساس در دولت مانند وزارت کشور و وزارت دادگستری نیز اعتراض داشت.
اما اهمیت ساختار دولت در کشوری همچون لبنان که نه دارای برنامههای اقتصادی سازمان یافته و نه برنامه ریزیهای اجتماعی است، در این است که بتواند اصلاحات مورد نظر را به اجرا بگذارد و این اصلاحات تنها به جوهری روی کاغذ و بیانیههای وزارتی تبدیل نشود.
از سوی دیگر ساختار چنین دولتی میتواند، بیانگر موازنههای منطقهای و حتی فرا منطقهای و در عین حال مناقشات و بحث و گفتوگوهای پشت پرده و در لابیهای دیپلماتیک باشد.
اما در لبنان چه به دست آمد و در پس این توافقات چه وجود داشت؟ شاید بتوان گفت، تمام پاسخها در یک جمله پنج کلمهای خلاصه میشود و آن «مبارزه با تروریسم تکفیری است». در واقع این تنها موضوعی بود که با اجماع تمام گروهها و جریانهای سیاسی لبنانی از هر گرایشی مواجه شد و این نکتهای بود که طرفهای منطقهای و فرا منطقهای نیز مانند آمریکا و روسیه و کشورهای غربی و ایران و به ظاهر عربستان سعودی با آن موافقت داشتند.
درست است که این گروههای تکفیری ساخته و پرداخته دستگاههای اطلاعاتی برخی از کشورهای تاثیر گذار منطقهای است و آشکار شد که برخی از این گروهها برای چه کشورهایی در منطقه فعالیت میکنند، اما به نظر میرسد که حتی حامیان این گروهها نیز هم اکنون به این نتیجه رسیدهاند که منافع آنها ایجاب میکند که با مقابله با این تروریسم بپردازند، چون دور از انتظار نیست که آتش این گروهها همین روزها دامان حامیان و بنیانگذاران آنها را نیز بگیرد.
ایران و روسیه همچون 3 سال گذشته همچنان تلاش میکنند، جهانیان را به لزوم رویارویی با خطر گروههای تکفیری قانع کنند. این درحالی است که عربستان سعودی نیز با صدور فرمان پادشاهی این کشور مبنی بر مقابله با رهسپار شدن شهروندانش به سوریه تحت عنوان جهاد و تحریم آنچه آن را زمانی به واسطه مفتیهایش «جهاد در سوریه» خوانده بود، خود را نگران اوضاع جاری در منطقه و خطر گروههای تکفیری نشان دهد، اگرچه در آن سوی ماجرا به حمایتهای مالی و نظامی و دیپلماتیک خود از گروههای تروریستی فعال در سوریه ادامه میدهد.
اما در عراق اوضاع به گونهای دیگر است و دولت این کشور تاکنون در مبارزه با تروریسم به ویژه در استان الانبار، در غرب این کشور بسیار جدی نشان داده است تا به این وسیله موجبات ریشه کنی داعش و القاعده شود.
به این ترتیب میتوان گفت، مقابلهای منطقهای و فراگیر با گروههای تکفیری داعشی و القاعدهای در جریان است.
همان طور که در سطور بالا گفته شد، لبنان از جمله کشورهای منطقه است که جریانهای تکفیری سالهاست در آن ریشه دواندهاند و تا پیش از آغاز بحران سوریه اگرچه درگیریها و انفجارهایی از سوی این گروهها در این کشور ایجاد شده بود، اما بحران سوریه موجب شد تا این گروههای خفته فعالیت خود را در این کشور و به ویژه در شمال لبنان آغاز کنند و آنچه طرفهای سیاسی متخاصم و درگیر در لبنان به ویژه جریان المستقبل و 14 مارس و 8 مارس را به اجماع جهت تشکیل دولت و چشم پوشی از خواستهها و چشم داشتهای خود واداشت توافق برسر نحوه تعامل با گروههای تکفیری بود، شاید گروه 14 مارس به خوبی خطر گروههای تکفیری را حس کرده باشد، تا هنگام تشکیل دولت اعلام کند که جریانش تصمیم گرفته است تا میانه روی و اعتدال را پیش بگیرد.
به همین دلیل ملاحظه میکنیم که میانه روی و اعتدال سیاسی مهمترین و اولین عنوانی است که برای دولت جدید لبنان در نظر گرفته شده است تا گروههای حاضر در ائتلاف دولت اعلام کنند که تنها وسیله و راه تضمین واقعی مقابله با توسعه و گسترش جریانهای تکفیری میانه رویی و اعتدال و مقابله با افراط گرایی مذهبی است.
انتهای پیام/