به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، در مراسم اختتامیه سومین هماندیشی سینماگران و متفکرین سینما انقلاب وحید جلیلی و ناصر هاشمزاده در نشستی به بحث در مورد مشکلات سینمای ایران پرداختند.
ناصر هاشمزاده، فیلمنامهنویس در ابتدای این نشست گفت: من در تحقق سینمای انقلاب اسلامی تردید دارم و در مورد آن تأمل میکنم. البته من نمیگویم که این سینما محقق نخواهد شد اما باید دید که مشکل کنونی سینمای ما چیست. سینمای انقلاب در حالی میخواهد با تفکر انقلاب اسلامی ارتباط برقرار کند که نه انقلاب اسلامی در همه زمینهها محقق شده است و نه سینمای ما سینمای مطلوبی است.
وی افزود: زمینههای موجود در جامعه این بشارت را میدهد که در صورت پافشاری میتوانیم ارزشهای انقلاب اسلامی را در هنر ببینیم اما هنوز با مطلوب فاصله داریم. امیدوارم این آرزو با شعارزدگی پیش نرود. ما برای تحقق سینما انقلاب به تفکر و آزاداندیشی نیاز داریم. گذشته ما نشان داده است که ما توانستهایم در طول تاریخ آثار شاخصی به جا بگذاریم که از لحاظ تفکری و هنری در مراتب بالایی هستند، پس میتوانیم در سینما هم این امر را محقق کنیم.
وحید جلیلی فعال فرهنگی و روزنامهنگار در ادامه گفت: در ابتدای انقلاب بهخاطر اینکه ما تجربهای نداشتیم مجبور بودیم که بهصورت انتزاعی در مورد سینمای انقلاب بحث کنیم، اما امروز ما دارای گنجینه 35 سال تجربه سینمایی هستیم که میتواند چراغ راهی باشد برای مشخص کردن مسیر پیشرو. ما باید بحث زبان را جدی بگیریم و جنس فعالیتها را به عرصه میدان عمل نزدیکتر کنیم. سینمای انقلاب اسلامی چیزی است که اکنون محقق نشده است، امروز دهها فیلم سینمایی را میتوان نام برد که شاخصهای مطلوب سینما انقلاب را دارند.
وی افزود: نیاز امروز سینمای ما نه بحثهای تفکری، نه موضوعی و نه فرمی است. مسئله اصلی سازماندهی تولید و تماشا است. بسیاری از کسانی که مسئول سازماندهی تولید و تماشا هستند از طرح بحثهای نظری استقبال میکنند. اما ما در سال 92 در جایی که در اوج یک جنگ نرم هستیم باید به مسئله اصلی توجه کنیم. طرح این موضوع که ما سینمای دینی داریم یا نه مسئله اصلی نیست.
این فعال فرهنگی و روزنامهنگار تصریح کرد: با حل مسئله اصلی سینما میتوانیم در بقیه زمینهها نیز موفق شویم. ما اکنون با دادن خون هزاران نفر از جوانان این سرزمین توانستیم فرصت یک حکومت دینی را در ایران ایجاد کنیم. پس باید از آن خوب استفاده کنیم.
هاشمزاده با تأکید بر "من نافی بحثهای نظری هستم" گفت: ما باید اثر تولید کنیم، این کار اثبات نظراتی است که در بحثهای نظری مطرح میشود. البته این بحثها نیز بنیانساز است. من میگویم سینماگران را باید به تولید تشویق کنیم اما چگونگی ورود به این بحث مهم است.
وی افزود: ما دائماً داعیه تحقق یک تمدن اسلامی را داریم اما نمیتوان این تمدن را کاریکاتوری کشید. همه اجزای یک تمدن باید متناسب با یکدیگر رشد کنند. ما در سینما فیلمهای خوب و کارگردانهای خوبی داریم اما نتوانستیم جریانسازی کنیم. البته مسئله جریانسازی در بخشهای دیگر جامعه مانند سیاست، اقتصاد و... هم مطرح است.
این فیلمنامهنویس در ادامه تصریح کرد: من مخالف اینم که در مورد تحقق هنر دینی به نظریهپردازی بپردازیم اما ما میدانیم انقلاب اسلامی با رهبران دینی محقق شد در حالی که بعد از 35 سال هنوز سینمای دینی مطلوب محقق نشده است. باید دید که چرا سینما انقلاب به یک جریان تبدیل نشده است.
هاشمزاده در ادامه گفت: سینماگران نمیتوانند با دستوراتی که مدیران میدهند فیلم بسازند هرچند که سفارشهای دولتی تأثیرهای بسزایی در سینما دارد. با یکی، دو اثر نمیتوان یک هماندیشی برگزار کرد، ما باید همه فیلمها را کنار هم ببینیم. هنوز عدالت در سینمای ما محقق نشده است. عدالت این نیست که ببینیم چقدر فیلم «چ» مورد عنایت قرار گرفته است، بلکه بحث این است که منشور سینما چگونه باشد تا عدالت در سینما برقرار شود.
وی افزود: در سینما افرادی با نگاههایشان فیلمسازان را میلغزانند، اگر کسی به انقلاب فکر کند با تحلیلها او را به سمت و سویی که میخواهند میبرند. حتی مدیران به ما میگویند که چرا دغدغه انقلاب و مردم را داریم و چرا به برخی محافل میرویم به ما میگویند: فیلمی بساز که در مورد ناکجاآباد باشد تا دچار دردسر نشوی.
جلیلی با تاکید بر اینکه ما خلاء نظری در سینما نداریم بلکه مشکلمان عملی است، گفت: امر به معروف و نهی از منکر یعنی امر به چیزی که همه میدانند خوب است و نهی از آن چیزی که همه میدانند بد است. با اینکه این موضوع امری بدیهی به نظر میرسد اما اگر این کار را انجام ندهیم دور به دست افراد قالتاق و شارلاتان میافتد.
وی گفت: امروز روز تبلیغ است. یکی از سینماگران بزرگ ما در چند روز اخیر گفت که سینما برای ما اصل و مهم نیست، این حرف مهمی است که او زده است. تبلیغ کار بزرگی است نباید از مشکلات و تمسخرها ترسید. مقام تبلیغ مقام پیامبری است. برادری به من میگفت تقوا پیشیه کنید و ما را نقد نکنید. نقد نکردن بیتقوایی است اگر ما سوال نکنیم که در روایت فتح، حوزه هنری و سازمان سینمایی چه میگذرد بیتقوایی است.
این فعال فرهنگی و روزنامهنگار اضافه کرد: میلیاردها پول در ادارات دولتی خرج سینما میشود اما فیلمهای مطلوبی ساخته نمیشود ما باید مدیرانمان را به تقوا پیشه کردن کمک کنیم. برخی با دوره کردن مدیران آنها را منفعل میکنند.
جلیلی در ادامه گفت: ما سالهاست تحت تحریمهای ظالمانه قرار داریم باید در این مورد فیلم ساخته شود اما به جای آن سازمان تبلیغات با بودجه بیتالمال فیلم طبقه حساس را میسازد. آقای خاموشی باید در این مورد جواب دهد. وقتی هم در این مورد سوال میکنیم به ما میگویند مثل نوریزاد و مخملباف است.
وی افزود: وقتی یک خبرنگار خودفروخته از ایران و غرب میرود و رمانی مینویسد غربیها از آن حمایت میکنند و فیلم گلاب را میسازند اما سازمان سینمایی ما منفعل است. درست در همان زمان که گشت ارشاد گذاشتهاند بودجه خرج میکنند تا فیلم «خانه پدری» را بسازند. چگونه میشود که در اوج جنگ نرم بودجه کشور به سمت ساخت فیلمهای «مهمانداریم» و «50 قدم آخر» میرود.
این فعال فرهنگی و روزنامهنگار در ادامه گفت: ما 50 فیلم در جشنواره دیدیم اگر همین دو، سه فیلم دفاع مقدسی در جشنواره امسال نبود ما چیزی در جشنواره نداشتیم. بهتر است همین بزرگانی که از سینماگران دفاع مقدسی امسال جشنواره حمایت میکنند از آنها سوال کنند که جشنواره فجر چگونه است. جشنواره امسال جشنواره فلاکت بود. همه اقشار در فیلمهای این جشنواره مفلوک نشان داده شده بودند.
جلیلی در ادامه گفت: بهتر است بپرسیم فیلم شیار 143 چگونه ساخته شد. اشک فیلمساز برای ساخت و ورود آن به جشنواره درآمد باید پرسید همین فیلم «خانهای کنار ابرها» چگونه ساخته شد. در حالی که روایت فتح بودجه خود را خرج ساخت فیلم «50 قدم آخر» میکند بچههای حزباللهی باید پول جمع کنند تا با پولهای جیب خود این فیلم را بسازند.
وی تصریح کرد: مقام معظم رهبری در دیدار با کارگردانها بحث نقد فیلمهای سینمایی را عنوان کردند. باید خیلی ساده دید که کدام سینماگر اصلاحگرانه فیلم ساخته و کدام برای جشنواره فیلم میسازد. ما میبینیم یک گروه و از فیلمسازان رفتهاند در یک جشنواره خارجی لباس خود را ست کردهاند تا خوب به نظر برسند. کسی که دغده مردم و گرسنگان را دارد آیا اینقدر به لباس اهمیت میدهد.
این فعال فرهنگی و روزنامهنگار در ادامه گفت: ما به دولت امید نیاز داریم نه دولت تخدیر. سینمای روشنفکری سینمای الغای بنبست است. فیلم جدایی نادر از سیمین نیز همین حرف را میزند. جمهوری اسلامی جایی است که همه چیز به بنبست رسیده است پس باید به خارج برویم.
جلیلی با اشاره به سریال وضعیت سفید حمید نعمتالله گفت: در این فیلم همه سیاهیها و تباهیهای جامعه مطرح شده است، اما در کنارش ما نماز و مهر مادری هم میبینیم. سینمای امید یعنی سینمایی که طرح مسئله میکند اما سیاهنمایی نمیکند. فیلم آژانس شیشهای هم که از فیلمهای خوب است تلخترین مسائل را مطرح میکند. سینمای انقلاب شامل فیلمهایی از بوتیک تا آژانس شیشهای میشود.
وی گفت: ما نباید صورت مسئله را طوری طرح کنیم که از آن بترسیم آنها ما را به توهم توطئه متهم میکنند. میگویند اگر میخواهی هنری باشیم باید در لایه هشتم فیلم حرفهای خود را بزنیم. اما آنها خودشان حرفهایشان را سریع میزنند. ما به سینمای سریع نیازمندیم که مردمی و دغدغهمند باشد و طرح مسئله کند. این سینما میتواند رشد کند و پرفروش هم باشد.
ناصر هاشمزاده در پایان گفت: با وجود انتقادهایی که ما میکنیم مدیران سینمایی به راحتی به فیلمهایی که میخواهند جایزه میدهند پس معلوم میشود که هنوز فضای گفتمانی ایجاد نشده. سینما زبان پیچیدهای است و ما باید با سینماگران مدارا کنیم تا بتوانیم سینمای انقلاب را محقق کنیم. باید به گونهای عمل کنیم که انواع نظرها در فضای گفتمانی سینمای انقلاب مطرح شود.
انتهای پیام/