به گزارش خبرگزاری تسنیم از ساری، مدینه شهر پیغمبر در تب و تاب ولادت مولودی از جنس نور بود، فاطمه آن کوثر بی همتا آن پشتیبان علی مرتضی در میان ملائک آسمان در هاله ای از نور ایمان نوزادی از جنس آسمان را به زمینیان هدیه کرد.
سبزی ایمان با تولد این دختر آسمانی بر آسمان آبی شهر پیغمبر کشیده شد و حوریان افلاک غرق در شادی دختر پیامبر را تهنیت گفتند و بر پیامبر بزرگوار اسلام و خاندان پاک او درودی بیکران فرستادند.
پنجم جمادی الاول، زینب سلام الله علیها، دختر علی علیه السلام به دنیا آمد. این نوزاد را زینب نام نهادند زینبی که زینت پدر نامیده شد و چشمان پرفروغ علی ابن ابیطالب با نگاه کودک گره خورد آنچنان که گویی آن حلم و ادب و حکمت بر دخت علی گرهی نا گسستنی خورد.
پنجم جمادی الاول، سالروز ولادت زینب سلام الله علیها، دختر علی علیه السلام آن امام اول شیعیان جهان و فاطمه آن بانوی آب و آیینه به دنیا آمد. زینب بانوی باران است و چون باران ،بی منت رحمت بر سر عالمیان فرود می آورد.
آن مروارید گرانبها و بى مانند در کنار پیغمبر رحمت(ص) و در خانه رسالت پرورش یافت و از وجود مطهر مادر آسمانی خود در بهره مندی از علم و دفاع از حریم ولایت بهره ای کافی برد. زینب از دستان پسر عموى پیغمبر، امیرالمؤ منین (ع) آن شیر شرزه زمین غذا و خوراک برگرفت ونمو و پرورش یافت.
پیامبر رحمت از دوران سختی و مصیبت زندگی حضرت زینب به آن پدر و مادر خبر داده بود و به خاطر اسلام و ماندگاری دین خدا در زمین خاندان رسول خوبی ها باید مبلغی قهار تربیت می کردند و زینب باید در این خاندان شکیبایی و صبرر ا معنایی دیگر می بخشید.
او باید فاطمه ای دیگر می شد تا مادری دیگر برای پدرش باشد در جایی که یاس نبی در فراق پدر کوچیدن به آسمان را بر زیستن در کنار مردمانی خیانت پیشه را ترجیح می داد.
زینب باید آنقدر قوی می شد که بتواند فرق شکافته پدر در کوفه آن شهر خیانت را ببیند و بر مصائب امام حسن مجتبی صبر کند تا حادثه کربلا را پس از حماسه سازی امام حسین علیه السلام رهبری کند.
پرورش او از کودکی پرورشی متفاوت با کودکان هم سن و سالش محسوب می شود. آن هنگام که زینب نوزادی بی تاب در خانه شده بود وآرام نمی گرفت و حتی در آغوش قرار گرفتن پدر و مادر و دیگر بستگان او را آزام نمی کرد گویی از همان آغاز حضور زینب با حضور حسین معنایی بی بدیل می یافت نگاه نوزاد بی تاب در نگاه برادر تلاقی کرد و به یکباره زینب آرام شد و لبخند زیبایش را بر چهره جاری کرد.
عقیله بنی هاشم مایه بزرگی و ارجمندی قوم نام گرفت
از القاب زینب کبری عقیله بنی هاشم بوده و به معناى بانویى است که در قومش از کرامت و ارجمندى ویژه اى بر خوردار باشد و در خانه اش عزت و محبت فوق العاده اى داشته باشد.
و براستی که او عقیله العرب بوده و آنچه امروز از دین پیامبر اسلام باقی است حاصل فداکاری و سخنرانی های پر حرارت امام حسین (ع) و زینب کبری در واقعه عاشورا بوده و خدا مشیت خود را بنا کرده است تا با نام این نیک سرشتان آسمانی آیین خداشناسی معنا و تجلی ویژه ای یابد.
حجت الاسلام عبدالرسول اسفندیاری در زمینه ولادت حضرت زینب اظهار کرد: زینب کبرى (س) روز پنجم جمادى الاول به دنیا آمد و بشارت تولد نوزاد را به رسول خدا دادند پیامبر گریستند و از مصیبت و بلاهایی که در طول زندگی حضرت زینب از شهادت حضرت فاطمه تا حادته عاشورا اتفاق می افتد را خبر دادند.
وی با بیان اینکه موثقه عارفه، عالمه غیرمعلمه، عابده آل على، فاضله و کامله از القاب حضرت زینب است افزود: صبوری و شکیبایی که حضرت زینب بر مشکلاتی که به خصوص در کربلا اتفاق افتاده بود و همین طور روشنگری های ایشان از فلسفه قیام عاشورا مثال زدنی است.
این کارشناس مذهبی تاکید کرد: در تاریخ زینب سلام الله علیها را می بینیم که در لطف و مهربانی همانند مادر، و در دانش و پارسایی همتای پدر خویش علی (ع) بود.
وی افزود:در برخی روایات آمده است که به دلیل علمی که این بانوی بزرگوار داشتند افراد به قصد آموختن احکام دین، نزد ایشان می رفتند واین صفات برجسته برای هیچ یک از زنان معاصر با حضرت زینب فراهم نشده است.
وی خاطر نشان کرد: آنچه زینب را از دیگران ممتازکرده، سخنرانی های افشاگرایانه ایشان در صحنه کربلا و کوفه و مجلس یزید در دفاع از قیام امام حسین و بازگویی مظاهر ظلم یزید، که از این بانو ، شخصیتی پر قدرت و اثر گذار در تاریخ اسلام ساخته است.
گزارش از سمیه فقیه
انتهای پیام/ ق