به گزارش خبرگزاری تسنیم از بندرعباس، منطقه حفاظت شده «گنو» در فاصله 50 کیلومترى شمال بندرعباس به علت شرایط خاص آب و هوایى مطلوب، جاده دسترسى و چشم انداز طبیعى زیبا از جاذبه هاى تفرجگاهى زیادى برخوردار است.
این منطقه با وسعت 27 هزار و 500 هکتار به علت داشتن تنوع زیستگاهى از جمله مناطق دشتى و تپه اى، مناطق خشک و استپى، زیستگاه نمونه هاى خاص به نام «جبیر» است.
گنو با دارا بودن گونه هاى بومى «اندهیک» ، در سطح جهان منحصر به فرد است که از جمله آن مى توان به گونه هاى جانورى چون مارمولک «آگاما» و ماهى آب معدنى و گونه هاى گیاهى بادام «وندل بوم» و پامچال صخره اى اشاره کرد. منطقه حفاظت شده گنو، نام خود را از کوه گنو که در داخل منطقه واقع شده، برگرفته است.
این کوه یکى از 3 کوه مرتفع و شناخته شده بندرعباس است و بعد از کوه فارغان (هماک)، دومین کوه بلند این هرمزگان محسوب مى شود که بلندى آن از سطح دریا 2 هزار و 34 متر است.
مرزهاى قانونى منطقه حفاظت شده گنو، از شمال به رودخانه تنگ باغ، بندر آگاه، چى منگان، رودخانه گردگنو، اراضى سلطان شاه و رودخانه سد گز، از شرق به جاده اصلى بندرعباس - سیرجان، از جنوب به جاده بندرعباس - بندرلنگه از محل پمپ بنزین تا پل رودخانه کل و از غرب به رودخانه کل محدود مى شود.
مسیر دسترسی به کوه گنو، برای رسیدن به کوه گنو، باید از بندرعباس به سمت شمال حرکت کرده و راهی روستای تازیان بالا شوید.روستای تازیان در 24 کیلومتری بندرعباس واقع شده و از اینجا تا پابند گنو که پای کوه گنو محسوب می شود حدود 11 کیلومتر فاصله است.
جاده ای پیچ در پیچ که شما را به بالای کوه می رساند، درازای این جاده 13 کیلومتر است که تا بالای کوه می رود.اختلاف ارتفاعی 80 تا 2340 متر در منطقه گنو سبب به وجود آمدن تنوع گیاهی و جانوری ویژه ای شده است.گنو از سال 55 به عنوان ذخیره گاه زیست کره انتخاب شده است و اکنون یکی از 10 ذخیره گاه های زیست کره ایران است.
در ذخیره گاه زیست کره بر خلاف پارک های ملی و مناطق حفاظت شده و پناهگاه های حیات وحش، محوریت مدیریت منطقه بر اساس توانمندسازی جوامع محلی است.در این مناطق رابطه پایدار انسان و منابع طبیعی عامل حفاظت گونه های گیاهی و جانوری است.کوه گنو از سطح دریای آزاد در شمال تنگه هرمز تنها 30 کیلومتر فاصله دارد.
انتهای پیام/ ق