به گزارش خبرگزاری تسنیم از تبریز, به تعبیری بستر اولیه شکلگیری حروف رمزی، خط، تبادل پیام، زبان، تاریخ، اسطورهها و در نهایت هنر و فرهنگ از سنگنگارههاست و آنها یکی از بهترین ابزارهای رمزگشایی ماقبل تاریخ هستند.
هنرهای صخرهای (RockArts) اسناد دست اولی هستند که پژوهشگران را با «ترجمان» فرهنگها در اقلیمها و زمانهای مختلف آشنا میکنند. سخن گفتن آنها با کمک تصاویر و نشانههایی است که اغلب در همه زمانها و مکانها برای همه ملل جهان یکسان بوده است.
محوطههای سنگنگارهها کتابهایی سنگی هستند که نویسندگان و هنرمندان آنها در دورههای مختلف، زمانی که انسان هنوز زبان مشخصی برای گویش و خطی برای نوشتن نداشت (دوران غارنشینی)، به واسطه آنها سخن گفته و زندگی خود و دیگران و حتی محیط اقلیمی خود را تصویر کرده است. تعداد آنها فقط در یک منطقه محدود در ایران به بیش از 21هزار مورد میرسد که عمر بعضی از آنها چهل هزار سال است و بشر تاکنون موفق به کشف هیچ پدیده تاریخی و هنری به این قدمت نشده است.
سنگنگارهها قدمتی بس کهن دارند که قلمرو بعضی از آنها به ورای مرز اسطورهها میرسد و پیشانی تاریخ و هنر بشری محسوب میشوند.
سنگنگارهها از منظر گردشگری جهانی، به اکوموزهها
(Eco Museum) یا موزهها و نگارخانههای کهن بدون سقف معروفند که آنها را متعلق به همه بشریت میدانند.
کشورهایی که این آثار کهن را دارند، از طریق دفاتر هنرهای صخرهای که در اغلب کشورهای جهان دایر کردهاند سالانه میلیاردها دلار درآمدزایی دارند. یکی از این کشورها قزاقستان است، تعداد سنگنگارههای آن دیار حدود هزار مورد است. در صورتی که فقط در تیمره (کوههای اطراف خمین) تا کنون بیش از 21 هزار مورد کشف شده که قدمت بعضی از آنها به 40 هزار سال هم میرسد و متاسفانه تاکنون سازمان میراث فرهنگی، صنایعدستی و گردشگری ایران، کوچکترین گامی در راستای بهرهبرداری اقتصادی از آنها یا حفظ و نگهداری این سنگنگارهها برنداشته است.
موزه سنگ نگاره ها
در بافت قدیمی مراغه مقبره آقالار (موزه سنگ نگاره ها ) متعلق به زندیه، قرار دارد که از دو سال پیش به موزه سنگقبرهای تاریخی تغییر کاربری داده است.
گنجینه و موزه سنگ آقالار مراغه در محل مقبره میرفتاح موسوی نزدیک گنبد سرخ مراغه واقع شده است. از خصوصیات بارز بنا پلان معماری ، گنبد بزرگ مرکزی و رواق چهار طرف آن است این بنا به دستور ظل السلطان به خاطر احترام و ارادتی که به مراد خود میرفتاح موسوی داشت در سال 1175 ه.ق ساخته شد. این بنا به دلیل وجود سنگ قبرهای مرمری نفیس و با جمعآوری و نمایش انواع سنگ قبور گهوارهای، صندوقی، سنگ نوشتهها و قوچ های سنگی به صورت موزه سنگ نگارهها در معرض بازدید عموم قرار گرفته است.
سنگ قبرهایی مربوط به قرون هفتم و هشتم هجری قمری متعلق به گورستان بزرگ و قدیمی روستای ورجوی در این موزه به نمایش در آمده است. این سنگها که پس از شکستن و تخریب آنها توسط غارت گران اموال فرهنگی در طی سالیان گذشته، به این مکان انتقال داده شدند.
انتهای پیام/ ق