به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم به نقل از اندیشکده شورای سیاست خارجی آمریکا، کارشناس مسائل سیاسی در این اندیشکده معتقد است که فشارها و تحریمهای غرب بدون شک بر روسیه تأثیر منفی خواهد گذاشت. اما آنچه مبهم باقی میماند این است که آیا پوتین در برابر این فشارها از اهداف خود صرف نظر میکند یا مانند ایران در عزم خود راسخ باقی میماند.
بدون شک، سیاست کرملین در قبال اوکراین نتایج خوبی، حداقل در داخل روسیه، به دنبال دارد.
در تاریخ 7 مارس، دهها هزار نفر از مردم روسیه در میدان سرخ مسکو گرد هم آمدند تا از افزایش سلطه کرملین بر شبه جزیره کریمه و اتحاد رسمی این شبه جزیره با فدراسیون روسیه حمایت کنند. مقامات روسیه با این درخواست مردم موافقت کردهاند. والنتینا ماتواینکو، سخنگوی شورای فدراسیون روسیه، در جلسه اخیر خود با رئیس پارلمان کریمه، تعهد داد که اگر این تصمیم اتخاذ شود، پس از آن کریمه کاملاً به طور مساوی تحت سلطه فدراسیون روسیه قرار خواهد گرفت.
البته، آنچه به خوبی درک نشده، این است که سیاست روسیه در قبال اوکراین چه هزینهای برای کشور و مردم آن به دنبال خواهد داشت؟
تاکنون، آشفتگی گستردهای که در نتیجه تحرکات نظامی کرملین ایجاد شده است، به اقتصاد متشنج روسیه آسیب وارد کرده است. سقوط ناگهانی ارزش پول روسیه و افت چشمگیر شاخص سهام نرخ ارز بین بانکی مسکو از جمله پیامدهای این مسئله است. در این میان، تحلیلگران بازار پیش بینی کردهاند که خروج سرمایه از روسیه- که تاکنون نیز بسیار گسترده بوده است- همراه با کاهش سرمایه گذاری مستقیم خارجی، سرعت بیشتری به خود خواهد گرفت.
پس از آن نوبت به تحریمها می¬رسد. در 6 مارس، باراک اوباما، رئیس جمهور آمریکا، یک دستور اجرایی مقدماتی را امضا کرد که تحریم علیه افراد و نهادهایی را مجاز میشمارد که مسئول فعالیتهایی هستند که فرآیندهای دموکراتیک یا مؤسسات در اوکراین را تحلیل میبرند. پس از همه پرسی روز یکشنبه در شبه جزیره کریمه، دولت اوباما دستور دیگری را صادر کرد که تحریم¬های اولیه را علیه مقامات روسی و اوکراینی انتخاب شده، در برداشت. در این میان، لایحه جدیدی توسط مجلس سنا در دست بررسی است که تعداد اشخاص و شرکت¬ها در روسیه را، که میتوان آنها را به دلیل نقششان در درگیریهای اوکراین مورد هدف قرار داد، افزایش میدهد.
اروپا نیز در حال قدم گذاشتن در این مسیر است. در روزهای اخیر، اتحادیه اروپا با چهار چوبی برای تحریمهای اقتصادی مشابه علیه کرملین به دلیل حمله نظامی به شبه جزیره کریمه موافقت کرده است. پس از همه پرسی روز یکشنبه، این محدودیت¬ها به اجرا در آمده و به عنوان اولین تحریم های اروپا علیه روسیه پس از پایان جنگ سرد شناخته شدهاند.
اینها محدودیتها و مجازاتهایی هستند که اقتصاد بحران زده روسیه توانایی استقامت در برابر آنها را ندارد و مشکلات اقتصادی بیشتری پیش روی روسیه خواهد بود.
مسلماً، روابط بین روسیه و غرب در بدترین حالت خود از زمان جنگ سرد قرار گرفته و جایگاه مطلوب روسیه در چند مؤسسه بین المللی را زیر سؤال برده است. برای مثال، آمریکا، انگلستان، کانادا، فرانسه، آلمان، ایتالیا و ژاپن اعلان کردهاند که در حال متوقف نمودن آمادگیهای لازم برای نشست پیش روی گروه هشت در سوشی هستند، مگر اینکه روسیه مسیر خود را در کریمه تغییر دهد. در این میان، به دلیل تهاجم روسیه به اوکراین، مذاکرات برای دسترسی احتمالی به سازمان همکاری و توسعه اقتصادی به طور موقت به حالت تعلیق در آمده است. قطعاً، یک درگیری طولانی مدت، نشست گروه هشت در سوشی را تحلیل برده و مطمئناً به انزوای اقتصادی بیشتر منجر می¬شود.
بنابراین، روسیه تاکنون پرداخت هزینه بالایی را برای مداخله در امور اوکراین آغاز کرده است. روسیه هرچه بیشتر بر ماجراجویی خارجی خود اصرار میورزد، معامله بزرگتری را از دست میدهد. با این حساب، سؤال حقیقی این است که آیا چنین ملاحظات عملیای در نهایت بر ملاحظات ایدئولوژیک و ملی گرایانه برتری خواهند جست یا خیر.
سی و پنج سال قبل، جمهوری اسلامی تازه تأسیس ایران، به دلیل خشم بینالمللی از جهان بینی مصالحه ناپذیر و توسعه طلبانه آن، با تورم روبه رشد و بحران اقتصادی مواجه شد. اما آیت¬ الله خمینی، رهبر معظم انقلاب ایران، از تعدیل سیاست¬های خود امتناع نموده و این جمله مشهور را اعلان کرد که برای جر و بحث بر سر قیمت هندوانه انقلاب را آغاز نکرده است. پس از آن، ایران به مدت چندین سال دچار رکود اقتصادی و اوضاع نابسامان و نیز انزوا در جامعه بینالمللی گردید.
حال باید دید که آیا رئیس جمهور ولادیمیر پوتین نیز به همان اندازه در اهداف خود راسخ است؟
انتهای پیام/