به گزارش گروه "رسانههای دیگر" خبرگزاری تسنیم، سودانجنوبی از جمله کشورهای آفریقایی است که در هفتههای اخیر با بحرانهای امنیتی گستردهای دست وپنجه نرم می کند. گزارشهای منتشره از درگیریهای خونین و آوارگی صدها هزار نفر حکایت دارد. هر چند که موضوعهای قومی و قبیلهای و جنگ قدرت را نمیتوان در این بحرانها نادیده گرفت اما بررسی ریشهای این تحولات، نکات مهمی را آشکار میسازد.
سودان جنوبی ابتدا بخشی از سودان بزرگ بود که به تحریک غرب در مسیر جداییطلبی قرار گرفت و سرانجام در سال 2010 در یک همهپرسی فرمایشی رای به استقلال از سرزمین مادری داد.
هر چند که در ظاهر ادعاهای گستردهای مبنی بر آغاز راه سودان جنوبی برای خروج از محرومیت و رسیدن به توسعه و پیشرفت مطرح شد اما در طول 3 سال گذشته نه تنها این مهم اجرایی نشده بلکه سودان جنوبی هر روز با چالشهای گستردهتری مواجه شده است.ریشه این نابسامانی چیست؟ این پرسش را در یک جمله میتوان پاسخ داد و آن اشتباهات محاسباتی سران این کشور پیش و پس از جدایی از سودان است. مهمترین مؤلفه سران این منطقه از جمله سیلواکر، رییسجمهوری خودخوانده آن، گرایشها به غرب و رژیم صهیونیستی بوده است.
کشورهای غربی در طول سالها با ادعای حمایت از استقلال و حقوق مردم جنوب سودان به تسلیح این منطقه بر ضد دولت مرکزی (خارطوم) پرداخته و به پروندهسازی در مجامع جهانی دست زدند.
سرانجام تحرکات آن به جدایی جنوب سودان منجر شد. از آن تاریخ کارنامه غرب نشان میدهد که آنها یک هدف را سرلوحه برنامههای خود قرار دادند و آن تأمین منافع خود و صهیونیستهاست. غارت منابع آب و نفت این منطقه و مناطق مرزی «ابیه» اساس این طرحها را تشکیل میدهد.
آنچه غربیها در این سالها صورت ندادهاند تلاش برای رفع بحرانهای اقتصادی و درگیریهای قومی و قبیلهای است به گونهای که برخی منابع از نقش مستقیم غرب و صهیونیستها در بحرانهای این منطقه خبر دادهاند.
آنچه در معادلات سودان جنوبی مشاهده میشود زنجیره چالشهایی است که به دلیل دل بستن به غرب و صهیونیستها به آن دچار شدهاند زیرا غرب در فضای بحرانی است که منافع خود را تأمین میکند بنابراین هرگز حاضر به تغییر شرایط در سودان جنوبی نخواهد بود و حتی سعی دارد دامنه آن را به سایر مناطق نیز گسترش دهد.
بر این اساس میتوان گفت که مهمترین درس بحرانهای کنونی سودان جنوبی آن است که دل بستن به وعدههای غرب و طلب حمایت و کمک از آن شاید در کوتاه مدت دستاوردهایی داشته باشد اما در نهایت عامل و ریشه نابودی کشورها خواهد بود.
تجزیه کشورها و سپس استمرار بحران در مناطق تجزیه شده طرحی است که غرب بارها آن را اجرا کرده که نمود آن را در حوزه بالکان و یوگسلاوی سابق میتوان مشاهده کرد که مجموعهای از کشورهای کوچک و بحرانزده را ایجاد کرد.
طرحی که اکنون در آفریقا اجرا میشود و دامنه آن نیز در مسیر غرب آسیا (خاورمیانه) در حال گسترش است. طرحی که تنها راه مقابله با آن یکپارچگی کشورها و دوری آنها از غرب است.
انتهای پیام/
خبرگزاری تسنیم: انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانههای داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانهای بازنشر میشود.