به گزارش خبرگزاری تسنیم از اصفهان، تئاتر اصفهان و تمام دغدغههایی که کارگردانان اصفهانی دارند، قصهای است که سر دراز دارد و این روزها اگرپای حرفهایشان بنشینید، از نبود توجه به این هنر میگویند و این شده دردل مشترک تئاتریهای نصف جهان.
امید نیاز هم یکی از همان تئاتریهایی است که این مصداق در او مستثنی نیست او هم از این بابت گلههای بسیاری دارد؛ از نامهربانیهایی که هم به او شده و هم به تئاتر شهرش و او پس از موفقیت در نمایش "مردگان مشغوا کارند"، نمایش بینالمللی 1+1 محصول مشترک ایران و ایتالیا را بر روی صحنه برد، نمایشی که با حضو هنرمندان مطرح ایتالیا همچون گوگیلمو پاپا و تیزیانو پوپولیاستاد دانشگاه موسیقی بولونیا در رشته پیانو اجرا میشود؛ اجرای نمایش 1+1 در اصفهان بهانهای شد که با امید نیاز گفتوگویی داشته باشیم.
تسنیم: 1+1 آن هم یک کار مشترک با یک کشور دیگر، یک نمایش بیکلام 2 نفر آدم که با هم یک محصول مشترک اجرا کردند؛ این ایده و کار چطور در ذهن شما نقش بست و چرا با هنرمند ایتالیایی؟
سال 90 بود که در جشنواره تئاتر همدان اجرای "هی تو" را داشتم , در آنجا با گوگیلمو پاپا که نمایش قطرات کوچک را اجرا کرد، آشنا شدم و او رقیب من در جشنواره بود؛ وقتی که در جشنواره و برای انتخاب نمایشها به من ناحقی شد و جایزه کارگردانی تعلق نگرفت و گوگلیموپاپا این موضوع را دید، جایزه خود را به من هدیه کرد؛ پس از آن، او به اصفهان سفر کرد تا از نزدیک کار ما را ببیند و ظرفیتهای اصفهان را ارزیابی کند و او از من برای همکاری یک کار مشترک دعوت رسمی کرد و من آن زمان درباره این پیشنهاد فکر کردم.
تسنیم: متن کار کی نوشته شده بود؟
آن زمان اصلا متنی در کار نبود و گوگیلمو پاپا مرداد 91 به آموزشگاه اردیبهشت آمد و ما بدون هیچ متنی تازه آمدیم و برای یک کار مشترک همدیگر را شناختیم و یاد گرفتیم و با توجه به اینکه بله 2 انسان از 2 کشور مختلف با 2 فرهنگ متفاوت و خیلی چیزاهای دیگر بودند، کار سختی داشتیم.
تسنیم: برای چنین کاری با توجه به اینکه شما در این هنر حرفهای هستید و او نیز از هنرمندان برجسته ایتالیا است، نیاز به تمرین زیادی داشتید؟
بله 100 درصد؛ ما در آن موقع هیچ متنی نداشتیم و وقتی متن نباشد، به طور طبیعی میزانسنی هم نیست اما پس از آن تمرینها برای شناختن و درکر همدیگر انجام دادیم و یک متن مشترک نوشتیم.
تسنیم: ویژگی این متن چیست؟
این متن برای بازی بیکلام است، یعنی بازیگر از ابتدا تا انتها بدون کلام بازی میکند اما تنها در بخش پایان اجرا فقط یک بیت از شعر مولانا یعنی بیت بیا تا قدر یکریگر بدانیمخوانده میشود.
تسنیم: داستان نمایش چه چیزی را میخواهد روایت کند؟
این نمایش روایتگر 2 انسان است که از 2 سرزمین متفاوت به طور اتفاقی با یکدیگر برخورد کرده و بر سر سرزمینی جدید با یکدیگر رقابت میکنند این داستان به مخاطب نشان میدهد که انسانها در هر شرایطی به همدیگر نیاز دارند؛ موسیقی در این کار پررنگ است و تیزیانو پوپولی که استاد دانشگاه موسیقی بولونیا در رشته پیانو بوده،موسیقی این کار را برعهده دارد.
تسنیم: برای ادامه تمرینها شما هم به ایتالیا رفتید؟
بله، مرحله دوم تمرین این نمایش سفر 100 روزه من به ایتالیا بود که پس از در آن سال 91 برای مرکز هنرهای نمایشی تهران اجرا رفتیم که در بخش بینالملل سیویکمین جشنواره فجر دعوت شدیم و این را باید اضافه کنم که این برای نخستین بار بود که اصفهان در بخش بینالملل جشنوراه فجر راه پیدا کرده بود و پس از این جشنواره اجرای 2 روزه در اصفهان داشتیم و بعد از آن در شهرهای ونیز و فلورانس و بولونیا ایتالیا و همچنین در شهر فرایبورگ و فرانکفورت آلمان، این نمایش به روی صحنه رفت و این نکته را هم باید بگویم زمانی که ما در فرایبورگ اجرا داشتیم، شهردار فرایبورگ آمده و کار را از نزدیک دید و از آن بسیار استقبال کرد.
تسنیم: در خبرها گفته بودید برای این نمایش در ایران یک تور دارید.
بله، پس از اجرا در اصفهان، در برخی استانها نیز اجراهایی در دستور کار داریم و به درخواست ادارهکل فرهنگ و ارشاد یزد به آنجا میرویم و سپس به به استان شیراز و پس از آن به آلمان، سئول میرویم و قرار است که در سال 2015 نیز به انگلستان برویم اما تمام این عوامل و اجرا ها تماما با هزینه شخصی بوده و هیچ ارگانی از این نمایش حمایت نکرده و من حتی برای این تئاتر که در فرشچیان در حال اجرا است این سالن را اجاره کردهام.
من از همان روز اول با مسئولان فرهنگی صحبت کردم و گفتم چنین کاری در دست دارم اما آنها اعلام کردند که بودجه لازم در اختیار نیست اما اسکان ما و مبلغ ناچیزی که انجمن هنرهای نمایشی اختصاص پدا کرد، تنها حمایتی بود که از آن شد.
من از مسئولان دیگر نیز کمکهایی خواستم اما این اتفاق صورت نگرفت و برخوردهای نامناسب دیگری هم با من صورت گرفت.
تسنیم: زمانی که در آلمان اجرا داشتید و به اصفهان آمدید، شرایط چگونه بود؟
متاسفانه ما قدر هنرمندان خودمان را نداریم و بسیاری از مواقع حتی غریب پرست می شویم زمانی که در آلمان اجرا داشتیم، مصادف بود با هفته اصفهان در آلمان و من یک هفته نام اصفهان را درآلمان بالا بردم اما وقتی که سال گدشته یک گروه آلمانی به اصفهان آمد، از او استقبال و حمایت کردند اما وقتی این کار به همان کشور رفت و من به اصفهان آمدم، هیچ کس سراغی از من نگرفت.
تسنیم: حرف آخر؟
متاسفانه برخی از مسئولان تئاتر اصفهان دید حرفهای نسبت به این هنر ندارند در حالیکه اصفهان بازیگران و کارگردانهای خوبی دارد که میتواند در این زمینه موفق باشد اما متلسفانه تئاتر در دست کاردان نیست و امیدوارم که مسئولان بیش از گذشته از این هنر مهم حمایت کنند.
انتهای پیام/ ق