به گزارش خبرگزاری تسنیم، در پی انتخاب پیام دهکردی به عنوان دبیر بیستویکمین جشنواره بینالمللی تئاتر کودک و نوجوان همدان، انجمن تئاتر کودک ونوجوان خانه تئاتر بیانیهای را منتشر کرد که بدین شرح است:
ریاست محترم مرکز هنرهای نمایشی، جناب آقای طاهری
و هنرمند محترمِ برگزیدهٔ جشنوارهٔ بینالمللی تئاتر فجر، جناب آقای پیام دهکردی
ضمن عرض سلام و آرزوی سلامتی برای شما خواهشمندیم این یادداشت را کاملا دوستانه بدانید و از سرِ مهر بخوانید، چراکه دستِ ما تئاتریهای کودک و نوجوان آنقدرها کوتاه است که تصوّر رسیدن به هیچ یقهایی رادر سر نمیپروراند و اصولا دیواری هم نداریم که آن را کوتاهترین دیوار دنیا بنامیم. امّا باور کنید تنمان، همچنان شریف است به جان آدمیّت، درست مثل تنِ تمامِ تئاتریهای دیگر که دارند نشان آدمیّت.
جناب آقای طاهری، شمارا به خدا، تئاتر کودک را اینقدر سهل و آسان و بیاهمّیّت و محل آزمون و خطا و کسب تجربه نپندارید.
شما را به خدا تئاتر کودک را اینقدر بیپدر و مادر و بیکس و کار و محتاج سرپرست تلقّی نکنید و از شعارهای کلیشهایی بپرهیزید.
اینقدر کودکی را واژه واژه با صداقت و پاکی، و نوجوانی را قدح قدح با شور و نشاط همراه نکنید و شایستهٔ بهترینها ندانید.
کدام بهترینها؟! کجای کارنامهٔ جنابِ آقای دهکردی ربطی به کوچکترین حرکت در حیطهٔ کودک و نوجوان دارد که شما، ایشان را بهترین در این زمینه تشخیص دادهاید؟
اگر از تمام شرکت کنندگان و دستاندرکاران این جشنواره بخواهید که هر کدام بیست نفر را برای این سِمت معرفی کنند، به جرات به شما میگوییم که نامِ جنابِ دهکردی عزیز، به هیچ وجه جزو این همه پرسی قرار نمیگیرد.
چرا اینگونه تصور میکنید که تئاتر کودک تخصّص لازم ندارد و برای دبیری جشنوارهاش احتیاجی به افراد خاص و باتجربه و با شناخت و پیراهن پاره کرده نیست و هرکس سابقهایی در برگزاری هر جشنوارهایی داشته باشد میتواند از پسِ این مهم نیز به خوبی و ثمربخش برآید؟
یکی از آسودگیهای ذهنی و روحی ما، اعضای انجمن تئاتر کودک و نوجوان، در سالهای اخیر وجود فردی لایق همچون شهرام کرمی به عنوانِ دبیری آگاه و کارآزموده و شریف بود که اهالی تئاتر کودک را به خوبی میشناخت و خود، از فعّالان و هنرمندانِ این عرصه محسوب میشد و با سابقهٔ درخشان مدیریتی خود، تیزهوشی و کاردانی و مهربانی خود را به اثبات رسانده بود.
چگونه به همین سادگی جای او را با هنرمندی که هیچگونه سابقهایی در این زمینه ندارد تعویض میکنید و کودکان صادق و پاک را شایستهٔ این بهترینها میدانید؟
حتّی اگر شهرام کرمی خسته بود، که هست. حتّی اگر شهرام کرمی نیاز به استراحت داشت، که دارد و حتّی اگر شهرام کرمی میخواست از وضعیت موجود فرار کند، که میخواست و میخواهد، وظیفهٔ شما به عنوان رییس مرکز هنرهای نمایشی دلجویی بود، نه پس زدن.
همانطور که سالها پیش، ما به عنوان اعضای انجمن طوماری تهیه کرده و از کنارهگیری ایشان از مدیریت تالار هنر جلوگیری کردیم و به او اطمینان دادیم که در کنارش هستیم و اندکی از بارِ گرانش را به دوش خواهیم کشید و حتّی اگر، به هر دلیلی، شما نخواسته بودید که شهرام کرمی دبیر جشنواره باشد، بازهم میبایستی از دیگر هنرمندان و اندیشمندان همین عرصه دعوت به همکاری میکردید، نه از هنرمندی که فقط تئاتر میداند و به جهت برگزاری پنجمین دورهٔ جشنوارهٔ امید، آشنایی ویژهایی هم با شما پیدا کرده است. (جشنواره یی که ایشان و همکارانشان به اشتباه، آن را اوّلین جشنوارهٔ خصوصی تئاتر میدانند و میشناسند.)
مگر مابزرگتر نداریم، مگر ما پیشکسوت نداریم، مگر ما افراد لایق و کاربلدی که مدیریت هم بدانند در خانوادهٔ خود کم داریم که چنین آزمون و خطایی را تجربه کنیم؟
جناب آقای طاهری، اگر واقعا و قلباً جشنوارهٔ تئاتر کودک و نوجوان را یک رویداد بزرگ در هنر نمایش کشور میشناسید، پس باور کنید که فضای تئاتر کودک و نوجوان، فضایی کاملا جدّی و حرفهایی ست و از هر گونه تخصّص و تجربه و خلاقیت و نوآوری استقبال میکند، امّا اجازهٔ رفتارهای غیرحرفهایی و برخوردهای ساده انگارانه را به کسی نخواهد داد.
جنابِ آقای دهکردی عزیز! فرمودهاید که: ((یکی از مشکلاتِ جشنوارهٔ تئاتر کودک و نوجوان، حاشیه زدگی است)). شاید درست فرموده باشید، اما حضور شما به عنوان دبیرِ این جشنواره نه تنها، حاشیه زدگی را از بین نخواهد برد، بلکه اصل را به حاشیه بدل خواهد کرد، وقتی تصمیم نادرستی از طرفِ رییس مرکز هنرهای نمایشی گرفته میشود و پذیرش نادرستی از جانب شما شکل میگیرد، حاشیه آنقدر پررنگ خواهد شد که دیگر اصلی، در میان نخواهد ماند. و این حرکت قطعا ضربهٔ شدید و جبران ناپذیری به جسم و جان این جشنواره خواهد زد.
جناب آقای دهکردی! درجایی فرمودهاید: ((امیدوارم چنانکه دولت تغییر کند، دولتِ بعدی مسیر قبلی را ادامه دهد)).
ایکاش این را فقط برای جشنوارهٔ امید که زیر نظر شخص شما اداره میشود آرزو نمیکردید و این امکان را برای تمامیِ جشنوارههای درحالِ رشد قائل میشدید و با قبول دبیری جشنوارهٔ تئاتر کودک و نوجوان، حرف خود را نقض نمیفرمودید.
به هرحال، با تمام احترامی که برای شما قائلیم، از شما خواهش میکنیم که در عرصهٔ تخصّص خودتان همچنان فعّال و ان شاالله همچنان موفّق باشید و جشنوارهٔ تئاتر کودک و نوجوان را به متخصّصانش بسپارید و چنانچه پیشنهادی برای بهترشدنِ این جشنواره به نظرتان میرسد، آن را با دبیر شایسته تری از همین خانواده در میان بگذارید و سهمی فراموش ناشدنی در این مهم داشته باشید.
ما مطمئنّیم هر پیامی که با صداقت ارسال شود، با صداقت نیز دریافت خواهد شد، حتی اگر کمی تند باشد.
انجمن تئاتر کودک و نوجوان خانهٔ تئاتر
انتهای پیام/