به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم به نقل از شورای آتلانتیک، کارشناس این اندیشکده معتقد است که اقدامات ژنرال السیسی در سرکوب معترضین، چه افراطیها و چه میانهروها، حاکی از آن است که دوران استبداد جدیدی در انتظار مصر است که بستری مناسب را برای رشد گروههایی همچون القاعده فراهم میکند و تهدید این گروهها برای غرب به مراتب بزرگتر از بحران اوکراین است.
با مشغول شدن آمریکا و اروپا به بحران حملات روسیه به اوکراین، نشانههای خطرناکی از خاورمیانه به چشم میخورد. جدیدترین هشدارها در این باره توسط تحلیلگر سیاسی و خبرنگار پیشین رویترز در قاهره، عزیز الکیسونی، در مقالهای مطرح شده است.
ما به خوبی میدانیم که هنگامی که یک دولت مستبد که مورد حمایت ارتش نیز هست در مصر خشونت و سرکوب جمعی مردم را در دستور کار قرار میدهد تا مخالفان افراطی و نیز میانهروی خود را از سر راه بردارد، چه اتفاقی میافتد؛ رادیکالیزه شدن تروریسم، ابتدا در داخل و سپس در خارج از مرزها، چیزی بود که در وهله پیشین رخ داد. ظهور القاعده و الایمن الضواهری چیزی است که رخ داد.
تنها پس از گذشت 38 ماه از سرنگونی حسنی مبارک به یمن انقلاب حامی دموکراسی، یک حاکم مستبد دیگر که از حمایت ارتش بهرمند است، یعنی ژنرال السیسی، مسیری را که مبارک برای حکومت بر مصر در پیش گرفت، انتخاب کرده است و میکوشد به عنوان حاکمی در ظاهر غیر نظامی و در ظاهر منتخب اما به عنوان رئیس جمهوری مستبد، بر مصر حکومت کند. السیسی بر قتل عام دولتی بیشتر از 1000 معترض نظارت کرد. معترضینی که در ماه آگوست در میدان ربع قاهره گرد هم آمده بودند ـ خشونت سیاسی که در تاریخ مصر مدرن، خونینترین خشونتی بود که رخ داد.
الکیسونی در گزارش خود مینویسد که «به خوبی روشن برای بیشتر کشورهای دنیا و جامعه بینالملل روشن شده است که اصول و حقوق بشر در مصر در پس اصول و مفاهیم بنیادینتر و حساب پس داده سیاست عملی قرار گرفته است. انتقاد دولتهای غربی از سوءاستفاده السیسی از قدرت، هنگامی که در رسانهها منعکس میشود، به واسطه اعلان حمایت غرب از اقدامات وی، بیشتر به انزوا رفته، اهمیت خود را از دست داده و بیارزش میشوند. ظاهراً بیشتر کشورها از روی سادگی امیدوارند که ثبات به مصر بازگردد و در آن نقض حقوق بشر به طور آشکار به کمترین حد ممکن کاهش پیدا کند.»
اگر ما مردمی که در غرب هستیم واقعاً تسلیم بازگشت استبداد نظامی به مصر شدهایم که در آن حقوق بشر به طور گسترده نقض میشود، همچنین باید خود را برای تسلیم شدن در برابر بازگشت تروریسم به سبک القاعده آماده سازیم که یک بار دیگر آمریکا و اروپا را هدف قرار خواهد داد. به زعم کیسونی، در حال حاضر، آنچه که در مصر آشکار است این است که «گروههای شبهه نظامی به طور کامل روی جنگ علیه دولت تحت حمایت ارتش سرمایه گذاری میکنند.» اما در دوران حکومت مبارک دیدیم (همچنین در الجزایر، پاکستان و دیگر کشورها پیش از این دیدهایم) که مردم رادیکالیزه شده در نهایت روی «دشمنی» که در فاصله دورتر قرار دارد متمرکز میشوند ـ دولتهای غربی به عنوان حامیان سرکوب مردم در قاهره تلقی میشوند.
کیسونی در این ایده و ادعای خود تنها نیست. هاوثورن، کارشناس برجسته مسائل خاورمیانه در اندیشکده شورای آتلانتیک گزارش کاملی از سخنپراکنیهای دولت اوباما جمع آوری کرده است که آشکارا علیه کشتارها، زندانیهای سیاسی و دیگر جرائم حقوق بشری السیسی تنظیم شدهاند. دولت ظاهراً مخالف این نقض و اقدامات نامطلوب است، اما تا به حال آن را به عنوان مسئلهای ضروری و حساس تلقی نکرده است؛ مسئلهآی که واشنگتن را وادارد تا به طور آشکار و عملی با این استبداد خشونتبار مخالفت کند. مستند سازی این کارشناس متأسفانه دعاوی کیسونی را تأیید میکند.
هاوثورن و دیگر کارشناس شورای آتلانتیک، گرینفیلد مدعی هستند که بحران اوکراین رهبران آمریکا و اروپا را از آنچه که به شدت نیازمند توجه است، یعنی تلاش برای ایجاد دموکراسی در مصر، لیبی، تونس و یمن دور کرده است. دوران گذار در جهان عرب باید جایگاه مناسبی در دستور کار ماه گذشته نشست اتحادیه اروپا و آمریکا میداشت ـ اما همانند آنچه که در دیگر نشستها رخ داد، این بار هم مسئلهای با این اهمیت به حاشیه رانده شد و مورد توجه قرار نگرفت.
کیسونی مینویسد که «گفته میشود که زندانهای دیکتاتورهای عرب در واقع بستری است برای رشد اسلام خشونتطلب. پس از گذشت سیزده سال از حملات یازده سپتامبر، به نظر میرسد دولتهای غربی واقعیت آشکاری را که بسیار وحشتناک بود به دست فراموشی سپرده یا از آن غافلند و همچنان درگیر این مسئله هستند که در برابر گذار مصر به سمت دوران جدید استبداد و خشونت، چگونه واکنش نشان دهند».
انتهای پیام/