به گزارش خبرگزاری تسنیم از اردبیل، نام بزرگداشت که می آید یاد چهره های پا به سن گذاشته ای می افتیم که یا در مرز بازنشستگی هستند یا از دوران اوج شان فاصله گرفته اند، هنرمندانی که با قدمت و قوت سال ها کوشیده و هنرشان را به منصه ظهور رسانده اند و اینک از گذشته آنها تقدیر می شود چهره هایی که نیاز به معرفی ندارند و از طرفی هم معرفی این هنرمندان کاری بس دشوار و سخت است و به راستی که نمی توان آنچنان که باید و شاید به معرفی آنها پرداخت.
بزرگانی که امرور پیشینه کاریشان ما را با آثار درخشانی رو به رو می کند، آثاری که می تواند حتی برای قرن های متمادی چشم نواز و تکرار نشدنی باشد و با گذشت زمان رنگ کهنگی به خود نگرفته و بی شک نمی توان برایشان تاریخ انقضایی متصور شد.
در هنر باید وجود ندارد، هنر آزادبوده و ذات هنر خیال پردازی و آفرینش است و دارای قدرت افشاگری، پرنده خیال هنرمند به حصار زمان و مکان زنجیر نمی شود و به مکاشفه در عالم هستی می پردازد.
هنر، در گونه های مختلفی بروز و ظهور می یابد، یکی از این گونه ها که الحق والانصاف به زیبایی جلوه گری می کند و دلبستگان و دوستداران فراوانی دارد، هنر شعر و شاعری است که از کهن ترین شاخه های ادبی محسوب می شود هنری که در آن شاعر از زیبایی های کلامی و احساسی و تکنیک های خاص بهره گرفته و با خلق آثاری ارزشمند این احساسات را به دیگران منتقل می کند.
شاعری که به لطف جوششی درونی و خدادادی و به مدد کوششی که سال های سال از هستی خویش مایه گذاشته و در مسیر طولانی هنری اش از راه باز نایستاده و از پانیفتاده است، شاعری که آمده تا چراغ راه باشد، چراغی تابناک در شعر و ادبیات، تابیده و درخشیده و چهره شده، چهره ای پرفروغ و ماندگار و دارای اعتبار در بین مردم هنردوست.
هنرمندی که شریف است زیرا به عهد با خودش و مردم پایبند است، هنرمندی که شهرت و دوامش را از راه نفوذ در دل مردم دارد نه تبلیغات گذرا و تو خالی، شاعری که هنرش آیینه ای است برای بیان زیبایی ها، درد ها و تلخی ها و در یک کلام بیان حقایق و واقعیت ها در قالب زیباترین واژ ها و ابیات، در قالب شیرین ترین تلخ ، تلخی در جهت روشنی معنای هستی و سود جستن از آن برای تسکین آلام و دردهایی که خداوند به او داده و انتقال این احساس هرچند تلخ و سوزاننده به دیگران.
هنرمند عشق است و تنها زیبایی را دوست ندارد، بلکه به زشتی ها هم عشق می ورزد چون او می خواهد واقعیت ها را نشان دهد و با عشق خود زشتی ها را بپوشاند، هنرمند تشنه کمال، کشف و انتقال نشانه ها و معناهای آفرینش است و این رسالت هنرمند است که انعکاس دهنده حقایق هستی باشد در آیینه ای به نام هنر به نحوی که دیگران نیز بتوانند همان احساس را در قالب واژه ها تجربه کنند.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از اردبیل, یکی از این ستاره های پرفروغ آسمان شعر و از مفاخر ادبی که بی شک از رده بزرگان جانشین ناپذیر است، " استاد عاصم اردبیلی " است، شاعر درد آشنایی که اشعار پرمغزش نه تنها در سطح دارالارشاد اردبیل بلکه درسطح ملی و جهانی نیز معرف حضور هر علاقهمند شعر و ادبیاتی است.
صالح عاصم کفاش معروف به " ائل شاعری " که در شعر " عاصم " تخلص می کند در 1320/10/13 در محله قدیمی جمعه مسجد اردبیل در خانه پدربزرگ فقیدش که از خادمان دربار حسینی و شاعری دلسوخته و بی تکلف بوده، دیده به جهان گشود، پدر مرحومش نیز دارای ذوق ادبی بوده و در راسته بازار اردبیل به کفاشی اشتغال داشت.
وی پس از اتمام تحصیلات و انجام خدمت وظیفه وارد تربیت معلم تبریز شد و پس از گذراندن دوره آموزشی یکساله به زادگاه خود، اردبیل بازگشت و به شغل شریف معلمی پرداخت، سپس به دانشسرای عالی تهران راه یافت و در رشته زبان و ادبیات انگلیسی موفق به اخذ مدرک لیسانس شد.
عاصم از همان دوران کودکی با شعر آشنا شد و ذوق و قریحه شاعری در وجودش شکل گرفت که نتیجه آن انتشار پنج جلد کتاب و دیوان شعری به قلم این استاد عالیقدر است.
آثار چاپ شده از این شاعر ؛
1- قانلی سحر
2- یارالی دورنا
3- نیسگیللی گولوشلر
4- سوزلو گوزلر
5- کوزلو سوزلر
" عاصم" به راستی هنرمند است. شاعری که خودش را نوشته و سروده و با وجود بیماری سختی که دارد از پا نایستاده و همچنان قلمش را بر فراز شعر و ادبیات پرواز می دهد تا دردهایش را بیافریند و با دیگران سهیم شود اما گاه اندیشه هایش را سوار بر مرکب طنز هم می کند.
قلم عاصم سوار بر هر مرکبی باشد لباس خیانت به تن نمی کند
اوره کده ن چیخماسا شاعرین سوزو اوره کلر قولاغی دینله مز اونو
شعر گییه بیلر ابهام پالتاری آنجاق گییه بیلمز خیانت دونو
بی شک بزرگداشت کمترین کاریست که برای تقدیر از بزرگانی چون " عاصم اردبیلی " و دیگر هنرمندانی که برای اعتلای فرهنگ و هنر این مرز و بوم از جان مایه گذاشته اند، می شود کرد.
به قول احمد شاملو: "هنرمندان را سلسه جبالی بدانید که بعضی قله های آن از ابرها بیرون و بالاترند اما همواره باید یادمان باشد که هنرمندان، وجودی معصومانه و کودکانه دارند، اگر همه اینها بود و بیش از اینها، ممکن است او را بشناسیم "
تا هستند قدرشان را بدانیم...
عاصم اردبیلی که از سال گذشته بر اثر بیماری سرطان در بستر بیماری بود، بر اثر وخامت حال وی به بیمارستان منتقل شده و پس از تلاش های بی وقفه کادر بیمارستان به دعوت حق لبیک گفت.
پیکر مرحوم عاصم اردبیلی امروز راس ساعت 15 از مقابل مسجد دانشگاه آزاد و قبور شهدای گمنام با حضور مردم فرهنگ پرور اردبیل و نیز دوستداران این شاعر و ادیب فاخر اردبیلی تشییع و به خاک سپرده شد.
گزارش از مهناز دادرس
انتهای پیام/